"Zijn er hier ook fans van Guns ’n Roses?", vraagt bassist Laurens Pijman van Little Devil Allstars enthousiast. Waarna ‘Welcome to the jungle’ wordt ingezet. Bij de Power Stage is het inmiddels best druk en zijn de eerste sombrero’s te spotten. Laurens weet, met dik Brabants accent, de zaal prima te bespelen. "Wie gaat er straks helemaal uit zijn mexicano!" De rockklassiekers begeven zich in het schreeuwlelijke zangersgenre: Steven Tyler, Bon Scott, Bruce Dickinson en Andrew W.K.. Opvallend dat de hardrock en metalcovers van vanavond, feilloos door wulpse zangeres Lisette van den Berg, van een stevige strot worden voorzien. Zwart rokje, blonde krullen, ijzeren laarzen… Is zij een Iron Maiden?
Pene Corrida weet ‘Wrecking Ball’ en Wall of Death te combineren
"Wie gaat er straks helemaal uit zijn Mexicano?"
‘Ai no corrida’ van Quincy Jones kan met recht een funky guilty pleasure genoemd worden. De Power Stage van Bibelot stond zaterdagavond 22 november echter niet in het teken van funk. Nee, het hoofdgerecht bestond uit foute muziek overladen met loeiend hete metal bereid uit ingrediënten van de Backstreet Boys, Miley Cyrus en het FC Dordrecht clublied. Geserveerd door de lokale Mexicaanse bende van Pene Corrida. Als voorgerecht van het feestje, brachten de Tilburgers van Little Devil Allstars puike covers van Europe, Kiss, Mötley Crüe en Iron Maiden. ‘’Pak de buurbrouw, pak een biertje!’’
Little Devil Allstars weet prima hoe de befaamde gitaarpartijen moeten klinken. Op links gitarist Carmen Raats, klein maar fijn en vervaarlijk terwijl gitaarbink Paul Lensvelt met mouwloos Maiden-shirt voor de ene na de andere rockstarpose zorgt. Veilig weggeborgen tussen de saloon en bank waar de gasten van Pene Corrida zich schuil houden, slaat drummer Tim Kuper er ongenadig op los. Hij zou zo van de Sunset Strip geplukt kunnen zijn. "Jullie hebben zeker geen zin in Iron Maiden?", vraagt hij vervolgens. Respons blijft wat uit, de zaal zit duidelijk te wachten op Pene Corrida. Toch klinkt de cover van het minder bekende ‘The trooper’ andermaal prima in de oren en worden de twin solo’s smakelijk uitgevoerd. Een prima opwarmertje.
Heter wordt het wanneer de dj’s tijdens de instrumentenwissel even wat thrash metal van Anthrax en Prong draaien. Dan klinkt een soort van dronken versie van Ennio Morricone’s muziek bekend van de spaghetti westerns. Wat er allemaal in deze pastasaus zit is niet bekend, maar het zorgt er voor dat ‘Vamos a la playa’ eindigt in een stevige moshpit. "Who’s gonna save the world?" Daar zullen de zes mariachi’s vast geen antwoord op hebben, de setlist volgen is al lastig genoeg. Uiteraard zijn er altijd mensen in de zaal die om Slayer roepen. Gelukkig blijkt El Serbian, identiteiten blijven anoniem, prima te kunnen improviseren. Vanavond brengt hij een a capella uitvoering van ‘Raining blood’ inclusief gebeatboxte gitaren en drums. De volgende cover, zei het van een iets andere orde, gaat er even hard in als stevige chili con carne. "’I’m Blue da be dee da be doo!"
De oneindige grunts en screams van El Sopo dwingen respect af. Vooral omdat hij tussendoor in alle rust met de ene na de andere rake opmerking komt. "Jullie zitten er lekker in!" ‘Grenade’ van Bruno Mars lijkt zijn weg te vinden in de moshpit. Zelfs een hobbelpaard verdwijnt in de massa. Zomerhit ‘Am I wrong’ verdient het om muzikaal verkracht te worden en zorgt voor een nog grotere pit. De eerste muro muerto mislukt vanwege ritmegebrek, tijdens de panische cover van Miley Cyrus’ ‘Wrecking ball’ komt een tweede gigantische Wall of Death tot leven. Na een Spaanse furie van Santana en Ricky Martin zijn de Backstreet Boys terug. Wat een feest. Stil staan is onmogelijk. Foute songs blijven voorbij komen, Pene Corrida gaat met de ‘Party rock anthem’ als een stoomtrein richting El Paso.
Tijdens ‘Rolling in the deep’ van Adele moet iedereen gaan zitten, opspringen en moshen. Mama mia! Zelfs ABBA is niet veilig voor de muzikale taco van Pene. Het publiek blijft de straffe uitvoeringen verorberen in de pit. Afsluiten doen de heren met het clublied van FC Dordrecht, de stad waar vanavond de fiësta wordt gehouden. Het publiek is nog niet uitgefeest dus nemen de desperados een duik in hun oeuvre. Op vraag van het publiek brengen ze nog een keer de horrorhit ‘Everybody (Backstreet’s back)’. Dik een anderhalf uur later lijkt de show echt afgelopen. Tot de onvermijdelijke afterparty losbarst. Saludos!