I Heart Sharks op zoek naar liefde buiten Duitsland

Muzikale liefdesperikelen van jong volwassenen in een grote stad

Lodewijk Hoebens ,

Pech voor I Heart Sharks in Rotown. Na twee uitverkochte shows van Kensington op dinsdag en woensdag moest het Berlijnse collectief op donderdag 20 november genoegen nemen met amper twintig bezoekers. Het viertal kwam het tweede album Anthems voorstellen en liet de povere opkomst niet in de weg staan van een intens optreden. De vinnige gitaren klonken als Two Door Cinema Club, het pompende ritme kenden we van stadsgenoot Thomas Azier en sommige romantische thema’s flirtten met Hurts. Niet zo vreemd want Joseph Cross, de producer achter Anthems, is ook verantwoordelijk voor Hurts’ eerste hits ‘Better than love’ en ‘Wonderful life’. Kwalitatief deed het kwartet niet onder voor Kensington, toch wel dé Nederlandse rockband van het moment.

Feit is dat I Heart Sharks buiten Duitsland nog niet zo veel van zich heeft laten horen. Bezoekjes aan ons land zijn er wel, en shows op Eurosonic en het Amsterdam Dance Event in naam van debuutalbum Summer dragen mee aan de gecreëerde buzz. Het hoogtepunt in ‘eigen’ land, gitarist Simon Wangemann en drummer Martin Wolf zijn Duitser, volgt wanneer het nummer ‘Neuzeit’ tot anthem van Berlin Fest wordt verkozen. De populariteit binnen Duitsland blijft gestaag groeien, met als gevolg festivaloptredens afgelopen zomer op Hurricane en Southside. Het lijkt erop dat I Heart Sharks zich vooral focust op Duitsland waar ze zelfs verantwoordelijk worden geacht voor een nieuwe Indie beweging. Het album ‘Anthems’ blijft voorlopig enkel bij onze oosterburen, Oostenrijk en Zwitserland verkrijgbaar.

Gelukkig dat het aanwezige publiek in Rotown wel zin heeft in een 80’s electro feestje, vandaag de dag ‘indietronica’ genoemd. Tijdens de opkomst van de band horen we ‘Never gonna give you up’ van Rick Astley en ‘Dancing with tears in my eyes’ van Ultravox. Frontman Midge Ure, schrijver en producer van ‘Do they know it’s christmas time’, heeft trouwens meegewerkt aan het tweede album.  

Vanavond speelt I Heart Sharks stijlvol in het zwart, enkel zanger Pierre Bee draagt een wit overhemd waaronder enkele artistieke tatoeages prijken. De mannen weten niet alleen muzikaal vrij snel een sfeer aan te wakkeren, maar denken aan het gehele plaatje. Dankzij enkele grote kasten met TL-balken en grote spots aan de zijkanten van het podium en een ultravioletkleurige laserstraal, netjes in het midden geplaatst, bevinden we ons af en toe in het Berlijnse uitgaanswalhala van Kreuzberg. De lichtshow past prima bij de diverse anthems over het rumoerige stadsleven. Materiaal van debuutplaat ‘Summer’ neemt ons mee naar de zomer van 2010 waar nachtclub Berghain de creatieve ontmoetingsplaats vormt voor de bandleden.

‘Suburbia’ opent krachtig met een vlotte combinatie van percussie, gitaar en synths. Laten we trouwens vooral de lekkere basslijnen van nieuweling Craig niet vergeten. Pierre vult toepasselijk aan met ‘’If you're bored of Suburbia, burn your house, let’s dance in the color of fire…’’ Het nummer ‘Summer’ valt op dankzij de vele bliepjes en de wat zorgeloze sfeer. Terwijl het pulserende ‘Neuzeit’ met Duits meezingrefrein “Und das ist die neue geschichte!” zorgt voor de nodige interactie.  

Rotown is misschien bijna leeg toch heerst er een vrolijke ambiance, niet in de laatste plaats op het podium. I Heart Sharks barst van het plezier, al laten ze de praatjes over aan de sympathieke frontman, toch zorgt de rest van de band voor spontane interactie met elkaar en met het publiek. De drummer en gitarist lopen richting het einde van de show door de zaal om gezellig mee te feesten. Kosten noch moeite (merchandise, lichtshow, meet & greet) worden gespaard en uiteindelijk blijft niemand stil staan, en dat is een compliment. Voordat de toegift begint moet de lange gitarist met hip knotje toch even naar het toilet waardoor het wachten is op een vervolg. Geen probleem, de band komt maar al te graag terug en vangt aan met ‘Meet me in the nowhere’. Afkomstig van ‘Anthems’ is het naast showopener ‘Wait’, tragische lovesong ‘Eleanor’ en single ‘To be young’ een prima voorbeeld van I Heart Sharks gedachtengoed. Liefdesperikelen van jong volwassenen in een grote stad. Muzikaal klinken de songs afwisselender dan bij het debuut. Eens zien of de plaat in meer landen uitgebracht gaat worden, aangezien de huidige tour langs aardig wat Europese landen gaat. Dat het in Rotown zo leeg is vanavond wil immers niks zeggen over hun populariteit. De barman wist me te vertellen dat de XX, enkele maanden voor hun grote doorbraak in een bijna lege zaal van Rotown speelden en kijk hoe bekend de Britse band tegenwoordig is.