Azure Hiptronics laat zich niet in een hokje plaatsen

Ultrafunkatronicjazzhippop in BIRD

Lars Nebel | Foto's: Cindy de Bruijn ,

In het Rotterdamse jazzpodium BIRD stond op woensdag 19 november de band Azure Hiptronics op de planken. De naam van de vierkoppige formatie, die sinds 2006 aan de weg timmert, doet hun moeilijk te bevatten genre en composities veel eer aan. Naam en band blijven wat abstract tot het horen van hun muziek alle begrippen als 'genres' totaal irrelevant maakt.

De show begint met een korte introductie over wat het publiek te wachten staat. Hun nieuwe album 'Hiptronics' wordt van begin tot einde ten gehore gebracht, om het verhaal dat de tracklist vertelt ook live te kunnen overbrengen. De band maakt weinig spektakel: geen gedoe, gewoon beginnen met spelen. En dat spelen, dat doet Azure Hiptronics met verve. 

Wat er met de introductie bedoeld werd is al snel duidelijk. De muziek is filmisch, eclectisch en vertelt inderdaad van begin tot eind een verhaal, dat open staat voor interpretatie. Als je tijdens het luisteren je ogen sluit zou je zweren dat er veel meer musici op het staan. Bij weer een blik op het podium zie je dan dat het toch echt maar een viertal heren is, dat heel beheerst ongelofelijke geluiden uit hun instrumenten weet te toveren en een hele bijzondere, bijna surreële, vibe neerzet. 

De energie in de muziek is overweldigend. Het repertoire vliegt van zeer melancholische melodieën over naar ontzettend harde ritmische partijen, van ieder bandlid. Maar meestal is het de combinatie van ritmes en harmonieën die van Azure Hiptronics iets betoverends maakt. Het aantal geluiden dat de toetsenist Federico Solazzo soepel en met veel succes toepast, de retestrakke ritmesectie die bestaat uit David Barker en Luciano Poli, en de virtuositeit van de band in het algemeen is ongelofelijk. 

Rogier Schneeman, gitarist en frontman licht de stijl van de band toe. “Onze stijl is eerder beschreven als 'ultrafunkatronicjazzhippop'. Je kunt ons niet in een hokje stoppen, net als je dat bij de meeste bands niet kunt doen. Genres lopen allemaal door elkaar heen, ook bij veel andere artiesten. Je doet jezelf gewoon tekort als je je eigen muziek in een hokje plaatst.”

Rogier is enthousiast over het nieuwe album en vertelt meer over het verhaal van de muziek. “Het album gaat over iemand die kijkt naar zijn eigen leven, met het gevoel dat hij buiten zijn eigen leven is komen te staan. Gewoonlijk maken we nog gebruik van visuals op het podium om het verhaal nog meer naar voren te brengen.”  

Cliché's vermijden is een kunst, maar in het geval van Azure Hiptronics ontkom je niet aan de zin: je had er bij moeten zijn. Los van je muzikale voorkeur valt er eigenlijk over deze band weinig en moeilijk iets te zeggen. Des te meer valt er te luisteren.