Onheilspellende Rock ’n Roll

The Amazing Snakeheads brengen het nachtleven van Glasgow naar Rotown

Anoek Menten | Foto's: Felix den Adel ,

Het duistere nachtleven van Glasgow op tournee door Europa: dat is The Amazing Snakeheads. En niet alleen op het podium. Het gerucht gaat dat de ritmesectie het weekend voorafgaand aan de show ontslagen werd na een heftige avond stappen, waarbij de bassist zijn been brak. Op het podium staat van de originele bezetting alleen nog zanger Dale Barclay, (ex-)drummer Jordan Hutchison staat in het publiek. Is dat de reden dat het optreden zo intens overkomt?

De avond begint met een onaangekondigd voorprogramma, verzorgd door enkele bandleden en muzikale vrienden. Het klinkt goed, maar het ontbreekt wat aan dynamiek en variatie tussen de nummers. De zangeres/gitariste is vooral bezig met haar gitaarspel, wat duidelijk haar specialiteit is. Pas rond het einde van de set wordt er een rustiger nummer ingezet, waarbij de frontvrouw laat horen dat ze stiekem een aardig sterke stem in huis heeft en de muziek opeens een stuk interessanter wordt.

De set van The Amazing Snakeheads begint met de eerste single, het één-minuut-durende Testifying Time. Direct is hoorbaar dat deze jongens muziek serieus nemen. Frontman Dale heeft in interviews al laten merken dat hij een doe-het-goed-of-doe-het-niet-mentaliteit heeft als het op muziek maken aankomt, en de keuze is duidelijk gemaakt. Debuutalbum Amphetamine Balladsis ingeslagen in als een bom en opeens duikt de bandnaam overal op. Ook hun live-reputatie van intensiteit en enthousiaste agressiviteit maken ze meer dan waar.

Dale is wat we noemen een gladde jongen. Glimmend overhemd, haar strak naar achteren gekamd en een zelfvertrouwen waar je U tegen zegt. Het is nog niet zo laat, maar de sfeer is die van een rokerige, zweterige kelder in de kleine uurtjes van de nacht. De band komt het podium op met een halflege fles whisky die niet alleen het podium overgaat maar ook gul met het publiek wordt gedeeld.

Ondanks de last-minute vervanging van de ritmesectie spelen The Amazing Snakeheads strak en vol dynamiek. Hard is het zeker, maar ze weten goed dat hard weinig waard is als er geen zacht te horen is. Op het album speelt de bas al een grote rol, maar live is nog beter te voelen wat een stevige baslijn kan doen. Voor het nummer Flatlining wisselt bassist Andrew Pattie met een ander bandlid en pakt hij een saxofoon op. De zwoele klanken in combinatie met stevige rock creëert de onheilspellende sfeer van een moeras waarbij je weet dat er ieder moment een krokodil of slang kan aanvallen vanonder het wateroppervlak.

Kortom, The Amazing Snakeheads zetten een geweldige sfeer neer die door het publiek enthousiast omarmd wordt. Het is niet te merken dat van de driekoppige band alleen de frontman op het podium staat, maar het is afwachten hoe ze verder zullen gaan.