Albumrecensie: The Afterveins - The Afterveins

Volwassen new wave van piepjonge gasten

Lot van Teylingen ,

Neem Rotterdam, drie mannen met ruige haren, een stel gitaren en een beetje invloeden van bands als The Feelies en The Velvet Underground, en je hebt vaak een succesrecept. The Afterveins, bestaande uit Maks Bolhuis (zang, gitaar, bas), Aswin van As (drums) en Xander van Dijck (gitaar, toetsen) zijn lekker bezig, zoals dat heet. Vorig jaar wonnen ze De Grote Prijs van Rotterdam, dit jaar stonden ze op Altersonic, en aanstaande donderdag komt hun eerste plaat uit. Op vinyl en op cassette, in Rotown, met noise pop trio The Sweet Release Of Death als support. Dat belooft wat.

De plaat opent met het folk-achtige nummer The Places, en dat is een erg goede keuze geweest. De song is opzwepend en energiek, en trekt onmiddelijk de aandacht. Wel word je een beetje op het verkeerde been gezet, want naarmate de plaat vordert worden de nummers donker en psychedelisch, meer new wave dan folk. Het bezwerende Intake is hier een fraai voorbeeld van. Verrassend zijn ook Interlude #2 en Interlude #1, bezwerende instrumentele nummers die zo uit de undergroundscene van de jaren ’60 lijken te komen. Bijzonder is dat de Afterveins perfect inspelen op de tegenwoordige alternatieve muziekscene in Rotterdam, zonder verloren te raken in het oerwoud van opkomende bands. Ze worden vaak vergeleken met het Rotterdamse Rats On Rafts, en dit niet ten onrechte. In het hele album klinkt een rauwe, doorleefde sound door. Knap voor een debuut.

De jongens van The Afterveins hebben een ijzersterk debuut neergezet met nummers die nog lang in je hoofd blijven zitten. De combinatie van folk en new wave is strak uitgevoerd en prima geproduceerd, de plaat is tevens voorzien van zeer geslaagde albumart. In het kort, zonder recensentengezeik: deze plaat is vet, ga hem vooral luisteren. En al helemaal de dertiende naar Rotown.