Rotterdamse artiesten op Motel Mozaique 2022

3voor12 Rotterdam focust zich tijdens het festival op de Rotterdamse artiesten die met name op Schouwburgplein spelen, aangezien 3voor12 al een artikel maakt over de ontdekkingen op Motel Mozaique (link naar het artikel). Het festival heeft achteraf in 2019 ook bewezen een goed oog te hebben voor talent aangezien de Rotterdamse act Kuzko je nu 3FM Talent is geworden, Bear Valour er een indrukwekkende voorstelling heeft laten zien en Pig Frenzy indruk heeft gemaakt en tegenwoordig leden daarvan goed bezig zijn met Tramhaus (zie 3voor12 Introduceert: Tramhaus en de bevestiging voor Best Kept Secret 2022)

Plaza Mozaique is van naam veranderd in Playground. Met de groene kunstmat The Flying Grass Carpet is het aangenaam om te zitten op de houten stoelen of op het verhoogde stuk met uitzicht op het podium. Het is voor onbekendere acts vroeger in het tijdschema nog een uitdaging om het publiek dichterbij te krijgen, maar het publiek doet het graag als er om gevraagd word. 

Kay Slice zou in het betaalde programma kunnen spelen met z'n goed ontvangen debuutalbum From Back To Back met 4 sterren van het NRC, de 3voor12 live-sessie en de De Wereld Draait Door sessie waarna Matthijs van Nieuwkerk van enthousiasme gaat fluiten. De 'hiphop kid with the ghana soul' zoals Kay zichzelf noemt heeft echter een bruiloft van z'n zus en kan het daarom net halen om te openen op de Playground.

Kay vertelt tussen de nummers door dat we met alles in de wereld wat er is gebeurd in de afgelopen twee jaar en nu aan de hand is we het extra moeten waarderen dat we hier in vrijheid leven. Zou hij vast oefenen voor Bevrijdingsfestival Zuid-Holland? Mag dit vaker in de buitenlucht? Zeker als het zo dansbaar is en met zo veel charme gebracht. Het publiek komt al langzaam los en er wordt al door een aantal mensen gedanst. 

Hoogtepunt is 'Slice M Go' waarin Kay in een razendsnelle rap laat horen verstaanbaarheid en inhoud te koppelen aan muzikaliteit. Tekst: ''Shout out to the kids up in my class that bullied cuz im black but I'm blessed god pushed that melanin in. Man they won't fully understand Colorism is a thang based on your level of melanin. Damn why you tryna dim your glow. All we tryna get is growth. Why you think you're losing if im winning?' 

In zijn nieuwe live-show hoor je veel meer wereldmuziek elementen in plaats van de modernere muziek in de eerste releases ('Promise' en 'Symphony') . Zie bijvoorbeeld het verschil in de uitvoering op het debuutalbum ten opzichte van de live performance bij De Wereld Draait Door in 2019. De afgelopen tijd is Kay in Ghana geweest om zijn muziek meer body en begrip te geven en dat sijpelt door in z'n muziek. De Ghanese grooves en soulvolle hiphop zitten nu veel meer verweven in de muziek, waar hij tijdens de Popronde 2019 veel heeft opgetreden met de modernere muziek en waar 3voor12 Utrecht het het hoogtepunt van Popronde Amersfoort noemt (zie het artikel). 

Het debuutalbum From Back To Back is op 27 januari 2022 verschenen. Het staat vol verhalen vanuit het perspectief van een ‘3rd culture kid’. Wat betekent het om overal anders te zijn? Hoe mix en raak je, zonder ‘mixed up’ te raken?  

De releaseparty is op 13 mei in Theater Rotterdam. Op 5 mei speelt Kay op Bevrijdingsfestival Zuid-Holland op een gunstigere tijd (18:30 uur – 19:00 uur). Tijd om echt het publiek echt aan het dansen te krijgen.

Lotus Lourdes is een van de weinige artietsen die niet uit Rotterdam komt op de Playground. Ze begint met dub. Lekker om bij in te komen. Na een aantal nummers begint ze te zingen en snap je waarom Motel Mozaique deze artiest heeft geboekt. Wat een stem die raakt! 

In de muziek die uitgebracht is op EP Garden I zit af en toe een snare die irritant aanwezig is in de verder subtiele muziek, toch heeft de muziek zijn aantrekkingskracht. Zeker als je weet dat dit soort muziek in de instrumentale vorm tegenwoordig populair is om op te studeren gezien ook het succes van het Rotterdamse Chillhop met meer dan 3 miljoen abonnees op youtube en tegenwoordig het cafe Endless Sunday (een paar deuren verder vanaf Bird).

Het is een beetje een vreemde performance. Als je even niet op let op de artiest na drie nummers waarin ze dub draait, zou je mogelijk missen dat ze is begonnen te zingen. Na een aantal nummers waarbij het ook niet duidelijk is voor de nieuwe luisteraar hoeveel het er zijn geweest, zegt ze dat ze geen eigen muziek meer heeft en gaat weer dub draaien. 

Hopelijk gaat Lotus bij nieuwe optredens aankondigen dat ze gaat zingen of gebruikt ze de host om de aandacht te trekken en het publiek vragen om naar voren te komen. Dat is bij meer artiesten een probleem omdat het publiek wel goed zit wat verder van het podium. Het lijkt ook of er een verhaal achter de muziek zit, dus het zou ook wel tof zijn als ze daar ook iets over gaat vertellen. 

Toch zet het aan het denken waarom Motel Mozaique dit boekt. Op de site van het festival staat er over Lotus Lourdes: 'Lo- Fi textures, Neo Soul chord progressions with a mixture of hard hitting Hip Hop and R&B beats.' Het klinkt als een nieuw soort genre waarbij de genre aanduiding nog wat ontbreekt. Na het later zien van ook Ariana Popal en Gita Buhari op MOMO vallen de overeenkomsten op. Gebroken beats, ambient achtige sounds, neo-soul en R&B, een warme stem en een wat neerslachtige en/of introverte jonge vrouwelijke artiesten.

Broken beat indie is een eerste benaming die de achterliggende gedachte in de teksten van de artiesten ook weer geeft. Heeft iemand een beter naam om deze muziek te benoemen? Het is muziek waarbij je begint te twijfelen of je in de toekomst bent beland of juist opnames hoort uit een (ver) verleden.

'MOMO Festival greep dit jaar de gelegenheid aan om de derde en vierde generatie Molukse makers een podium te geven' Met optredens van LEKRANTY, Gino-Cochise, Mirjam Manusama en JONES presents Berakar. De Rotterdammse Rua broers treden met band op op de Playground. 

Bij de informatie op de site van Motel Mozaique over Rua en de eerste single van Rua - 'Pipinalo Mae'  valt te zien dat ze veel streams hebben gehaald binnen een paar maanden en veel aandacht krijgen binnen de Molukse gemeenschap in Nederland, omdat ze de taal en cultuur in leven willen houden. Daardoor verwacht je aanstekelijke R&B van de eerste single, maar dat zou je voor een deel op het verkeerde been kunnen zetten. Het zit er zeker ook in de zang, maar ondertussen spelen ze met een goed ingespeelde band waardoor je af en toe kan denken aan Santana met een gitaar virtuoos, bongo-speler, een strakke bassist, drummer en keyboard-speler. 

Tijdens het gesprek over de nieuwe Generatie Molukse artiesten op zaterdag praten muzikanten Rua, muzikant Safa Liron en mode-ontwerper Mirjam Manusama. Mirjam werkt samen met het Rotterdamse danscollectief Amenti van Gil the Grid die bovenaan de poster staat van Motel Mozaique in Rotterdam en je kent mogelijk zijn dans bij Jeangu Marcooy bij het Eurovisie Songfestival in Ahoy. Een deel van haar mode-collectie voor de New York Fashion Week heb je tijdens MOMO kunnen zien in Worm UBIK. Waarom is dit gesprek eigenlijk op zaterdag geprogrammeert en niet voor of na het optreden van Rua? Het fijne gesprek biedt echt een verdieping om de artiesten beter te leren kennen.

Rua geeft tijdens het gesprek aan dat ook als je het Moluks niet verstaat er genoeg in de muziek zit om te kunnen waarderen. Daar hebben ze zeker een punt en dat vind het publiek ook. Links van het podium staat de eigen aanhang trots te filmen en mee te zingen. In het midden en rechts staat er ook publiek dat de band vermoedelijk nog niet kent, maar de muziek kan waarderen. Rua zou prima kunnen optreden in New Grounds, Matrix, Bird, De Doelen en andere podia kunnen in Rotterdam waar wereldmuziek live te horen is.

Of licht de focus toch op de r&b van de broers? Is dit een eenmalig optreden in deze samenstelling? De live-band biedt echt een meerwaarde. 

Bij de aankondiging van host MC JR over Neema Nekesa wordt verteld dat ze tijdens corona is begonnen en veel streams heeft op spotify. Bij opkomst vertelt ze dat ze zenuwachtig is omdat dit haar eerste show is. Dat valt niet te merken in het vervolg. Ze straalt en heeft een natuurlijk charisma.

Tijdens het optreden vertelt ze dat ze al lang muziek maakt, maar dat ze door Jorja Smith geïnspireerd is om zelf muziek uit te brengen tijdens de corona-periode. Vandaar de cover van haar, die ze later op instagram post. Daarom treedt ze ook nu pas voor het eerst op. Er zit veel meer in!

Wat een hit is 'Save Me'! Onweerstaanbaar vanaf het begin. Hier zit nog veel meer in. Als ze voor het nummer gaat vragen aan het publiek om het refrein te oefenen en mee te zingen gaat het nog beter bij blijven. 'Will you save me now? If I fall, back up. Will you be the one? You know that I adore you, I'm living for you.' Bovendien heeft nieuwe single 'In The Supermarket' ook een enorme kracht om mee te zingen. 

De band van Rock City, waarvan leden in Massi blijken te zitten, klinkt ook al goed. Hopelijk gaan ze  nadenken over extra invloeden in de muziek. De 90's R&B invloeden zitten er goed in, het wordt goed opgepakt op spotify in playlists en in de hits is het onweerstaanbaar. 

Streaming kanon Elijah Waters is goed bezig. De Playground op Schouwburgplein staat goed gevuld met fans die duidelijk voor de band zijn gekomen. Er worden zelfs twee nummers aangevraagd. Binnenkort treedt hij op met z'n eigen show in De Doelen op 17 juni met Cero Ismael .

De gevoeligere, ballad-achtige nummers zijn raak. 'Centerfold' en nieuwe single 'Bittersweet'. Doordat Elijah ze met gevoel zingt, blijven ze bij en vergeet je alles om je heen. 'Loose Control' en 'Centerfold' wordt niet in de toffe gestripte Colors uitvoering gebracht, maar in de uitvoering van het derde album Arranged Escape uit 2021. 

'Feyenoord' roepen om te reageren op wel heel erg enthousiast publiek klinkt leuk, maar waar dat over gaat krijgt het publiek achteraan minder mee. Daardoor gaat alle aandacht daar naar toe en minder naar de nummers en de rest van het publiek. Bovendien leidt het vele heen en weer geloop van de frontman af en geeft het de muziek niet de ontspanning die in de muziek zit

De unieke sound van Elijah verdient alle krediet! Soulvolle beats met een elektronisch randje in een bijzondere mix met zijn stem. Daar zit echter ook een valkuil in. Halverwege de set verslapt de aandacht aan het einde van een aantal nummers. Doordat er tegenwoordig een live band bij speelt krijgt de live-performance al meer energie, maar het zit er nog wel in.

Live glipt de aandacht weg tegen het einde van de nummers waar minder gebeurd. De liveshow zou veel meer meer dynamiek kunnen krijgen als deze nummers meer verspreid worden en er vooraf wat word verteld over het nummer of als het nummer wordt verlengd met een solo & jam. Live kan Elijah nog veel meer bereiken als er iets meer connectie met het publiek gemaakt gaat worden en er kritisch gekeken word om de aandacht vast te houden van nieuw publiek. Het kan ook zijn dat we niet genoeg wiet hebben gerookt. 

Vooraf geven Winterdagen, Moze Naél ofwel M. en Hami Roshan uitleg op de Playground. Tijdens het gesprek vertelt Moze Naél, voorheen dichter M., dat hij twee weken naar Lesbos is gegaan. Daarna voelde hij een enorme behoefte om terug te gaan naar het vluchtelingenkamp Moria na de brand en de sluiting van ook het andere kamp Kara Tepe. Hij ontmoet er fotograaf en filmmaker Hami Roshan. Er ontstaat een vriendschap en uiteindelijk ook een samenwerking genaamd Dicht bij zee, ver van huis.

'Een audiovisuele performance met persoonlijke verhalen van Moze Naél, fotoportretten van Hami Roshan en een muzikale omlijsting van producer en componist Winterdagen.' De indrukwekkende performance valt later te zien in Theater Rotterdam. 

Op 8 juli staan Winterdagen, Moze Naél en Nick Verstand in het Oude Luxor. Met de audiovisuele voorstelling met spoken word, piano- en elektronische muziek, lichtkunst en dans genaamd Zielsrust met een lichtontwerp van kunstenaar Nick Verstand en breakdance van Menno van Gorp.

Ook leuk om te weten: Mink Steekelenburg van Winterdagen wint Buma Music in Motion New Talent Award voor Good Bad Girl.  De jury: 'De muziek bij deze film is geschreven, geproduceerd, opgenomen en gemixt door componist Mink Steekelenburg, die met deze film zijn speelfilmdebuut beleeft. In zijn compositie is veel ruimte voor verkenning van texturen terug te horen, veel van de muziek is opgebouwd rondom geluidsexperimenten. De klanken zijn vaak ontwikkeld vanuit (veld)opnames die een nieuwe melodieuze context hebben gekregen. Good Bad Girl kent een mooie, ingetogen score die onder de huid kruipt. Mink Steekelenburg is heel zuinig op zijn materiaal, dat hij vervolgens prachtig uitwerkt. Het is briljant hoe binnen slechts één liggend akkoord een stortvloed aan kleine, maar intrigerende details wordt gerealiseerd..' 

3voor12 geeft ruim aandacht aan opener Moon Moon Moon op de Playground met zijn nieuwe nieuwe album Silly Symphonies: 'De coolste Nederlandse show, die komt van Moon Moon Moon, het indieorkest van Mark Lohmann vroeg op de zaterdagmiddag op het Schouwburgplein. Het zonnetje breekt door en het windgeraas blaast alle plantenbakken met bamboe omver. Het is een debuut, voor het eerst neemt de band een klein orkest mee. En dat helpt, zijn prachtige liedjes glijden door de binnenstad. Hoewel soms een beetje ongemakkelijk, charmeert Lohmann het publiek met zijn mix van moderne indie en Disney-esque composities.'

Sophia heeft een geweldige stem. Host Mc JR is lekker enthousiast in z'n afkondiging en noemt het Mariah Carey keer vijf. Dat is wat overdreven, maar ze heeft inderdaad de muziek en stem die er aan doen denken.

Het optreden krijgt leven als er bij de laatste nummers wat vrolijkere wereldmuziek bij de r&b komt in 'Strong For Two' en Sophia in een ander nummer vraagt aan het publiek om mee te zingen. Het optreden krijgt ook meer energie als het feller wordt in 'Ass out = Trash out' en ze meer gaat dansen (zie live-beelden)

Er zijn meerdere Sophia's die muziek maken. Een andere artiest in Nederland met dezelfde naam is inmiddels meer bekend. Met een unieke artiestennaam gaat ze veel makkelijker gevonden worden en hoef je niet te zeggen dat je te vinden bent als sophiamusicofficial op de socials met ph. Debuutalbum Fragile is net uit en de moeite waard om op te beluisteren. De stem is er naar om veel meer mensen te bereiken. Zeker als er gewerkt gaat worden aan meer dynamiek in de muziek. 

5 mei speelt ze op Bevrijdingsfestival Zuid-Holland op het Vrijheidspodium om 16:15 – 16:40 met Tiziana en Josimar Gomes. Music Matters en Bevrijdingsfestival Zuid-Holland heeft ze uitgedaagd om hun Song for Freedom te maken.

Zoals al eerder in dit artikel is opgemerkt over het optreden Lotus Lourdes zit er een overlap in de muziek met Ariana Popal en Gita Buhari. Daar hebben we al gezegd dat we eigenlijk een nieuwe term nodig hebben om alle elementen van de muziek te beschrijven. Het zou zowel toekomst muziek kunnen zijn als muziek uit het verleden, maar het word nu gemaakt. Gebroken beats, ambient achtige sounds, neo-soul en R&B, een warme stem en een wat neerslachtige en/of introverte jonge vrouwelijke artiesten. Een idee om het een eigen naam te geven is 'broken beat indie'. Of heeft iemand een beter idee?

Ariana is al wat langer bezig met muziek. Eigen muziek en onder meer een Frank Ocean cover. Eerder hebben we al over de debuutsingle (later prive gemaakt) geschreven van de in Capelle aan den IJssel (naast Rotterdam) opgegroeide artiest waarin ze zingt over het opgroeien met een andere kijk op de wereld dan je ouders: 'Ik ben opgegroeid in drie verschillende culturen, met een Afghaanse vader en Russische moeder. Hoe ouder ik werd hoe meer ik zelf na ging denken en inzag dat we over veel dingen anders dachten.' Ze is geselecteerd voor de Popronde in 2020 waar ze uiteindelijk één show heeft gespeeld die gelukkig is opgenomen en hieronder is te zien. Ze maakt interessante en deels zelfgeproduceerde muziek met de dj bij haar optreden, Tommy Mayran, die ook zelf muziek maakt. 

Het introperspectieve van de muziek geeft de muziek veel meer inhoud en maakt het tof. Luister maar naar 'Prime Time', waar ze zelf over zegt dat het haar in maart 2020 heeft geholpen een gevoel te vatten dat ze niet kan uitleggen. Het nummer verdient meer aandacht door het niet als eerste te spelen en bovendien is het een gevoel dat bij veel meer mensen zal leven over de corona-periode. Net als bij Froukje aan het begin van haar carriere zit het introperspectieve van haarzelf in de muziek en zit ze af en toe tussen rap en zingen in, waarbij Ariana meer soul in haar stem heeft. 

Als ze bij nieuwe optredens nog eens wat gaat vragen aan het publiek gaat ze nog veel meer harten veroveren. Bijvoorbeeld of ze het leuk vinden en nog wat meer naar voren te komen. Gelukkig vertelt ze over de nummers. Bijvoorbeeld dat ze bang was om ouder te worden op haar 19e, maar dat nu niet meer is. Of over toevallige ontmoetingen en gesprekken met iemand die nooit droomt. Het warme applaus van het publiek toont al aan dat ze mensen heeft overtuigd van haar talent en haar charisma. 

Waarom ze meer aandacht verdient? Bekijk het optreden van Ariana Popal voor de Popronde rond 1 uur 9 minuten en 40 seconden. In de sessie vertelt ze dat er een album aan komt. Wanneer is de Colors sessie en 3voor12 live-sessie? Dit heeft internationale potentie. 

Socks: Sportsocks begint gelijk goed. JR kondigt ze aan met dat ze 3voor12 Talent bij de Popronde waren en van codarts komen. Bij opkomst melden 2 bandleden meteen dat ze daar nooit op hebben gezeten en twee andere leden zeggen dat ze er af zijn gegaan in het 3r jaar. Gedurende het optreden roept de band en publiek nog een paar maal 'Codarts'.

Als je ze live ziet snap je waarom het een ding is Ze kunnen muziek maken en ze proberen juist buiten de kaders van de geschoolde muziek te gaan. Met meer synthezers, een licht neurotische frontman waar je gebiologeerd naar kan kijken en een hit met 'People Get Around'. Na afloop blijft het nummer nog even hangen. Als publiek zou je hier zo na afloop het refrein door kunnen zingen met enige aanmoediging en wat oefenen vooraf. 

De nieuwe muziek heeft meer uitspattingen met af en toe een dreigende gitaar riff. Toch zijn het vermoedelijk de synthesizers die bijvoorbeeld een retro game geluid maken, die ook om de aandacht vragen en verdienen. Luister maar naar just killing (time) in de 3voor12 live-sessie. Het ontspoort gedurende het nummer. Gedurende 'It's Not My Problem/Or' ontspoort het echt, waarbij frontman echt de punk kant opgaat om vervolgens een zoetsappig liefdesliedje te worden. Ze hebben de potentie om een indie darling te worden. 

Brintex Collective is een Rotterdamse band onder leiding van toetsenist Brenn Luiten. Geïnspireerd door jazz, hiphop, elektronische muziek waarbij ze inspiratie halen uit de Londense jazz- en elektroscene.

Het optreden is tegelijk met Roufaida, maar er zijn genoeg toffe live-sessies te vinden.

Roufaida heeft op vrijdag een talk gedaan op de Momo playground op  Schouwburgplein. Daarna vertelde ze dat ze het lastig vind om haar muziek te omschrijven. Indie met marokaanse roots waarbij ze invloeden van arabische cassettes, youtube fragmenten, arabische dichters en een Marokaans instrument gebruikt. Roufaida heeft al de Grote Prijs van Rotterdam gewonnen en heeft in de Grote Prijs van Nederland gestaan. Er ligt al een album op de plank. Ze is nu bezig om van supportshows voor Eefje de Visser en Bazart een eigen publiek op te bouwen voor een langdurige carriere

Waarom deze achtergrond informatie? Omdat dit goed verduidelijkt waar ze mee bezig is en misschien ook nog wel waar ze de winst kan behalen. Roufaida heeft een interessante sound gevonden die recht doet aan haar invloeden waarbij ze in de auto naar cassettes luisterde met Arabische muziek en  opgroeit in Nederland. De overtuigingskracht, de stem en de muzikaliteit heeft ze om dat publiek te vinden.

In de talk van vrijdag met Roufaida zitten al enkele vraagtekens die bevestigd worden bij het optreden Ze geeft zelf al aan een spons te zijn. Ze heeft een muzikaal beeld voor zich met indie met marokaaanse / arabische roots. Arab Indie zou je het kunnen noemen waar trouwens een spotify-playlist voor is, waarbij haar muziek wel meer Westerse invloeden heeft. Zijn er meer voorbeelden in Europa van artiesten die zo muziek maken?

Het voelt nog een beetje als een ratjetoe. Een indie beat met arabische tekst en halverwege Engels gezongen. Een Arabisch ritme met Engelse tekst. Ze gaat er profijt van hebben om hardere keuzes te maken over de richting omdat het nu net te veel kanten op gaat voor de beperkte tijd van het optreden. Het vaak Westerse concertpubliek vindt Arabisch mooi, maar zal minder begrijpen wat er wordt gezongen en het potentiele publiek met een Arabische achtergrond moet ze nog voor zich winnen. Alle ingrediënten voor een mooi optreden zijn aanwezig, maar vormt het wel een geheel en zal je je het herinneren?

Roufaida heeft de kwaliteit om het publiek ademloos te laten luisteren. Dat gebeurd dan ook met het kunstliefhebbende, stille Motel Mozaique publiek. Om dat eigen publiek langdurig op te bouwen zitten er enkele nummers tussen die de potentie hebben om publiek aan je te binden, maar ze heeft nog enkele nieuwe nummers nodig om dat publiek echt voor zich te winnen buiten Rotterdam. Daarbij kan het helpen om wat over de achtergrond te horen bij het optreden om het publiek dat alleen de liveshow ziet mee te nemen in het verhaal. Mogelijk past het beter in een theater voorstelling. Het verdient media aandacht, doordat geen enkele muzikant het in Nederland zo doet waarbij het een afspiegeling is van een artiest die deels is opgevoed met arabische invloeden en invloeden uit Nederland en Rotterdam. Ze is aan het pionieren.