Met Popronde Dordrecht in het verschiet kon het ook niet anders dan dat de The Daily Indie-avond op vrijdag 5 oktober in het teken stond van dit festival. Speciaal voor deze avond zijn oud Popronde-deelnemers uitgenodigd om Dordrecht een beetje op te warmen.

De band Yasmine trapt de avond af. Het is nog rustig in de zaal en daardoor lijkt het retestrakke begin van de band haast misplaatst. Het is dan ook nog maar half negen in Dordrecht, maar het is maar goed dat de zaal langzaamaan meer gevuld raakt. Voor het verloop van de avond mag je Yasmine eigenlijk niet hebben gemist. Een hele avond luisteren naar hun catchy gitaarliedjes zou de avond al helemaal geslaagd maken.

Na een snelle changeover begint The Hazzah. De vier jonge gasten geven aan terug te zijn van weggeweest en dat lijk je soms te kunnen horen. Hoewel het ongelikte hun kracht is, lijkt het alsof ze het er vanavond ook echt om doen. Aan de andere kant laten ze het publiek ook wel lachen, zoals bijvoorbeeld als zanger Edo een slok bier wil nemen en hij daarbij niet doorheeft dat de rest al aan het laatste nummer is begonnen.

Waltzburg komt op, tikt af en laat zien hoe je set met het eerste nummer al als een huis kan staan. Vorig jaar speelden ze nog in de Popronde, maar ging het ineens ook snel met de band door optredens op Eurosonic Noorderslag en bij 3FM. Nu hoor je pas echt goed wat voor professionaliseringsslag ze hebben geslagen. Lekkere melodietjes, hele fijne samenzang tussen zanger Menno en zangeres/percussionist/toetsenist Nicole en hele goede overgangen tussen de nummers. Na de show bedankt Menno het publiek, houdt een betoog over merch en sluit af met “Wij zijn Waltzburg, jullie zijn het publiek, rij straks veilig.” Ook weer geen speld tussen te krijgen.

Zelfs de preparty heeft een afterparty. En welke andere plek dan Café de Vrijheid is hier het meest geschikt voor. Het rookhok is groter dan het café zelf, dus ook dé uitgelezen plek om hier 2015 Popronde-deelnemer Goodnight Moonlight neer te zetten. De band komt goed tot zijn recht in de donkere rokerige ruimte. Zo krijgen ze zelfs het stugge Dordtse publiek mee, ondanks de piepende microfoons en prikkende ogen door de sigarettenrook.