De Dordtse band is gevraagd het voorprogramma te verzorgen. Deze jonge gasten zorgen voor een goed contrast met de oude mannen van I Against I, ook op muzikaal gebied. De nummers gaan alle kanten op, soms is het hard, andere nummers zijn heel melodisch. Na het herkenbare britpop-achtige nummer 'Liverpool', begint een drietal sterke nummers waar menig band jaloers op zou zijn. 'Home' klapt er in met een behoorlijke schreeuw. Het doet wat denken aan John Coffey. Het garage rock nummer 'Cut Loose' krijgt de een aantal mensen vooraan aan het dansen. Bij het laatste nummer 'Young Blood' klimt een van de dansers bij de ander op de rug om zo het publiek op te jutten en wild te dansen. Halverwege het nummer wordt het wat minder intens. Een aantal mensen klappen op elkaars handen op het ritme van de drummer bij de opbouw naar het intensere stuk. Zanger Olaf heeft een aangename stem maar zijn schreeuwen zorgen er voor dat je de intensiteit pas echt voelt.
I Against I is terug! De legendarische Dordtse punkrockers zijn na negen jaar terug met een nieuw album. Kunnen we weer trots zijn op de Dordtse punkscene, of zijn ze toch wel erg oud geworden?
Here Today
I Against I
I Against I bewijst dat ze nog lang niet te oud zijn, gezien het feest dat ze ervan maken. Op het podium staan ook een hoop gastartiesten, die als een soort carousel afwisselen van elkaar.
Ondanks dat ze al een hele tijd uit de running zijn geweest, hebben ze echt een show neergezet. Ze spelen hun oude en natuurlijk hun nieuwe nummers en zelfs een cover van Bad Religion. Wat je tegenwoordig niet zo vaak hoort bij bands die na lange tijd terug zijn, is dat ze hun eigen sound hebben behouden. Dat is bij I Against I dus anders, zij klinken nog even goed als vroeger. Sterker nog, ze zijn beter teruggekomen.