Hemelvaartsdag is allang voorbij, maar toch konden we weer kilometers ‘dauwtrappen’ op Dauwpop. Op vrijdag 2 juni zette The Prodigy Hellendoorn op z’n kop en ook zaterdag staat er weer een line-up om u tegen te zeggen. Loop met ons mee!

Bij binnenkomst is het dringen geblazen bij de kluisjes. Staat het er nou echt? Het is nog niet eens 12 uur, maar ze zijn allemaal al uitverkocht en de meerderheid van de gasten moet nog komen. Online waren er kluisjes voor de twee dagen te boeken, maar aan de dagjesmensen is niet gedacht dit jaar. Jammer, want vele mensen hebben toch voor de zekerheid een vestje meegenomen. De nood is zo hoog dat één van de vrouwen-WC’s van de buitenkant handig wordt dichtgeschoven door een groep tieners. Zo creëren ze toch een eigen kluisje.

Dan het terrein. Dauwpop heeft het weer dit jaar mee, want aan zon geen gebrek tijdens deze editie. En dus geen modderpoel tussen het gras, maar droge, zanderige gronden. Deze zaterdag is uitverkocht en dat is te merken. Het is goed druk op het terrein.

Ondertussen speelt op het King King-stage Sophie Straat. Met een voltallige band zingt ze haar politieke en aanstekelijke smartlappen. Schreeuwen kan ze trouwens ook goed. 

De Rotterdamse band Elephant mag de spits afbijten bij het rock'n'roll podium The Barn. De nagemaakte schuur is uitgebouwd en tot ver buiten de muren staan mensen om een glimp op te vangen van de americana muziek. Wie van Crosby, Nash en Young houdt of platen in de kast heeft van George Harrison, is hier gelukkig. Elephant straalt plezier uit, met een grote glimlach spelen ze hun melodische folkrock en zingen ze driestemmig. Ook het nieuwe nummer valt in goede oren en is een dansbare toevoeging tussen de luistermuziek. The Barn is al eigenlijk te klein. Met afsluiter ‘Hometown’ gaat iedereen voldaan op zoek naar het volgende optreden.

Joost

We gaan Joost toch niet verliezen aan zijn Duitse succes? Het fenomeen uit Friesland heeft net een nummer één hit in Duitsland gescoord met ‘Friesenjung’, een opvallende bewerking van een oude hitje van Otto Waalkes’. Helaas is Ski Aggu, de Duitse rapper waar hij het nummer mee uitbracht, er niet bij. Toch is er een Duitse vertegenwoordiger om diens teksten te spitten. Gehuld in de Friese vlag. Dat dan weer wel.

Joost gehuld in een rok snapt hoe je een show moet geven. Met geweldige graphics en creatieve en grappige beelden zet hij steeds de goede toon. Bij het gevoelige nummer ‘Papa en Mama’ zien we een vergeelde foto van het gezin en geeft hij eerbetoon aan zijn ouders, die jong zijn overleden. Maar het is voornamelijk lachen bij de energieke en excentrieke Joost. Er klinken harde dansbare en happy hardstyle beats, krijsende meeuwen en ontzettend slim gevonden woordgrappen. Daar heeft hij zeker het Fingerspitzengefühl voor, om toch in dat Duits te blijven.

Wie hier meer over wil weten: luister vooral de De Machine aflevering over hoe Joost voet aan wal zet in Duitsland.

Bente

Vanaf een plekje in het dorre gras horen we de mooie vocalen van Bente. Ondanks haar zangkwaliteiten is het podium van King King duidelijk te groot voor haar. Na vijf nummers die allemaal in de categorie ballads en rustig kunnen worden beschreven, belooft ze iets dansbaars met ‘Als Ik Met De Wind Kon Dansen’. Maar ook deze beats vallen, zeker bij feestacts als Goldband en Joost die nog op ons trommelvlies staan gebrand, toch nog rustig te noemen.

Bente praat tussen haar nummers door over haar 800 euro dure laarzen die ze in Amsterdam heeft laten staan, maar nu toch heeft gevonden. Een ver van je bed-verhaal, voor menigeen op Dauwpop. Dit is niet het juiste podium om dit te delen, zeker als je sympathiek wil overkomen in Hellendoorn en verbinding met het publiek duidelijk nog zoekt. Iets wat haar nog niet lukt. Haar luistermuziek wordt op het festival dan ook al snel achtergrondmuziek.

Goldband

Het is in de middag dringen geblazen voor het hoofdpodium. Haagse trots Goldband komt op, inclusief rugzakken, met ‘De Wereld’. In die tassen blijken tijdens ‘Dit is voor Jou’ cadeautjes te zitten. Om hun kindvriendelijke imago te vergroten delen ze volwassen speelgoed uit aan de voorste rij, waaronder een roze dildo.

Het is bewonderenswaardig. De Haagse boyband heeft in slechts vier jaar tijd een setlist waar menig band van kan dromen. Door bijna iedereen worden de simpele en eenvoudige, maar oh zo goed gevonden teksten, meegebruld. Van ‘Ja Ja, Nee Nee’ tot aan coronahit ‘De Langste Nacht’. Op een paar uithalen na, zijn de heren ontzettend goed bij stem. 

Het nieuwe nummer ‘Rommel’, moet duidelijk nog even groeien bij het publiek, maar het populairste bij het publiek blijft ‘Noodgeval’. Kunnen ze daar nog overheen? De tijd zal het leren.

Personal Trainer

Het is warm in The Barn. Zanger en frontman Willem Smit trekt al voor de eerste vocalen zijn shirt uit en al vroeg in de setlist zet Personal Trainer ‘The Lazer’ en ‘Rug Busters’ in en kan het feest beginnen.

Smit vraagt de kolkende massa voor hem stil te zijn voor het nummer ‘Big Love Blanket’, dat in stilte begint. Iets wat hij beter niet had kunnen doen, want veel mensen blijven toch recalcitrant ‘sst’ sizzen. Het is een show van uitersten, want bij ‘Key of Ego’ wordt het publiek verrast door een gastoptreden van Bob uit Zuid die eerder op het overvolle Vegas Hotel-podium speelde.

De indieband haalt alles uit de kast. Naast een drummer is er een percussionist en wordt de trompet meerdere keren van stal gehaald. Het is een warboel aan geluiden, maar juist daardoor ontstaat er een heerlijk, aanstekelijke groove. Voeg daar de charismatische zanger Smit aan toe die bij elk nummer alles geeft, en je hebt een heerlijke namiddag op Dauwpop.

Franz Ferdinand

Franz Ferdinand verrast geen moment, maar blijft boeien. Bij de band uit Glasgow moet je niet zijn voor experimenten en ingewikkelde muziek. Wat vroeger indie heette is nu stadionrock voor de massa. En dat is heerlijk.

De band, geleid door de charmante zanger Alex Kapranos, blijft bij hun rockbandformule. Franz Ferdinand laat zich niet verleiden voor uitstapjes naar autotune of hardstyle, zoals de artiesten tien jaar jonger die eerder op het podium stonden, lieten horen. En juist daardoor is het weer verfrissend.
Verwacht dan ook geen ballads, of een mooi rustig momentje. De band beukt door met uiterst dansbare radiohits, die toegegeven, soms veel van elkaar weg hebben. Maar dat mag de pret niet drukken. ´Take Me Out´ blijft het gedroomde festivalnummer die iedereen kan meeblèren en de tent afbreekt, maar ook ‘Do You Want To’ en  ‘No You Girls’ zorgen voor feestje.

Het laatste ‘echte’ album kwam uit 2018. Recentelijk zong Kapranos nog mee op de nieuwste single van onze eigen Pip Blom. We zijn benieuwd of er na zoveel jaar toch nog iets anders komt dan enkel de greatest hits. Al blijven die wel lekker wegluisteren.

Prins S. en de Geit

Na Franz Ferdinand verplaatst een grote menigte zich naar het King King-podium. Maar niet iedereen heeft zich ingelezen over Prins S. en de Geit. Verbaasde gezichten alom zodra de frontman zingt over “een bakje mayonaise met twee lepeltjes”. ‘Wat is dit?’ hoor je mensen hardop zeggen.

Maar iedereen die blijft, wordt beloond met grote feestvreugde. Die wordt aangevoerd door feestbeest Prins S. zelf, die in het dagelijks leven Scott Beekhuizen heet. Met zijn haren in een lange blonde paardenstaart zweeft hij over het podium als een heuse diva en zorgt hij dat iedereen meedanst.
Nog even wordt gememoreerd aan vorig jaar. Toen was gitarist Marne Miesen er niet bij vanwege een hersenbloeding en het is een wonder dat hij hier een jaar later staat. Al zit hij het grotendeels van het concert, dat mag het feest niet drukken. 

De Haagse excentriekelingen leveren komische en gevatte teksten op dansbare beats. Nieuwe nummers als ‘Als Punk geen Muziek is’ worden geslikt als koek en als je de tekst nog niet kent, dan leer je het wel terwijl de band het speelt. ‘Kinderboerderij’ wordt met luid gejuich onthaald, iedereen doet vrolijk mee met ‘De Duck’ en ook het nieuwe nummer ‘Vlavlip’ is een succes, waar de beats doen denken aan ‘Firestarer’ van The Prodigy.  “Anouk, mag ik een vlavlip”, scandeert de mensenmassa. De afsluiter, ‘Kan je niet maken’, blijft nog wel even in ons hoofd hangen.

DeWolff

De schemer is vervangen voor het donkere van de nacht als DeWolff aantreedt. Met ‘Night Train’ openen ze hun optreden en niet alleen de broertjes Van der Poel en Robin Piso staan op het podium. De hele band is mee, inclusief achtergrondzangeressen en blazers. Iets wat volgens de band nét past op het podium, Minder chique is het geklaag waarom The Opposites op het hoofdpodium mogen staan, en zij The Barn toebedeeld krijgen.

Want juist deze muziekschuur past perfect bij de sfeer van de band. Nu het eindelijk donker is, valt de geweldige lichtshow extra op. DeWolff heeft net een nieuw wereldrecord snelste gedrukte plaat en dat wordt gevierd met de mensen die rijendik ook buiten The Barn aandachtig luisteren naar deze topmuzikanten.

The Opposites laten tussendoor zien waarom zij headliner waardig is. Want wie kent nou niet de nummers die voorbij komen met een geweldige lichtshow. ‘Dom, lomp en Famous’, ‘Slapeloze Nachten’ en ‘Sukkel voor de liefde’. Door de hernieuwde opleving en herwaardering van hardstyle lijkt het nummer ‘Broodje bakpao’ zo goed als nieuw.

Kortom, een geslaagde Dauwpop en we kunnen dan ook niet wachten om volgend jaar op de vlaktes van Hellendoorn weer los te gaan.