Vrijdagavond 2 november was het weer tijd voor de Popronde in Zwolle. De hele avond bandjes en artiesten kijken in kroegen, cafés en andere plekken in Zwolle. Buiten was het erg koud, maar binnen kon je je hart verwarmen met mooie muziek. 3voor12 is bij een aantal optredens wezen kijken. Popronde 2018 heeft een goede lichting met vooral veel vrouwelijke toppers.

Nona

Nona zou je kunnen kennen van 3FM, ze is namelijk 3FM talent geweest. Waarschijnlijk is dit ook de reden dat het aardig druk was in de kleine zaal van Hedon. Zeker voor een van de eerste optredens van de avond. Ze laat zien dat ze titel talent meer dan waard is. Haar stemgeluid en muziek zou je kunnen vergelijken met Kovacs, Amy Winehouse en Duffy.

‘Ik zou hier eigenlijk met mijn band zijn, maar daar is wat tussen gekomen. Ik hoop dat jullie het nu ook leuk vinden.’ Een massale ‘Ja’ klinkt uit de zaal. In de praatjes tussen de liedjes door komt Nona wat onzeker over. Elke keer wanneer ze wat tegen de zaal zegt kijkt ze daarna naar haar gitarist met een blik van volgens mij zeg ik allemaal stomme dingen. Maar wanneer ze begint te zingen, een dijk van een stem! Zelfs zonder band, of juist zonder band pakt ze het hele publiek in.

Eva van Pelt

Eva zorgde voor het meest bijzondere optreden van de avond. Het optreden begint ze acapella van achter een spreekgestoelte. Ze speelt in de Statenzaal, de vergaderzaal van het oude provinciehuis. ‘Ik schrijf dingen: muziek, gedichten en moppen. Nu hier toch een spreekgestoelte staat ga ik hier ook gebruik van maken’. Tussen de liedjes door leest ze gedichten voor en doet ze aan spokenword vanachter de katheder.

Haar muziek doet het meest denken aan Spinvis en Eefje de Visser. Bijzonder is haar Nederlandstalige cover van Love me tender van Elvis. Halverwege het optreden gaat ze op het randje van het podium zitten, ukelele op schoot, onversterkt laat ze de zaal ademloos luisteren en zorgt ze voor het mooiste moment van de avond. Eigenlijk wilde uw verslagever halverwege het optreden verder naar de volgende artiest. Maar dit was zo mooi, de drie kwartier vlogen voorbij.

Donna Blue

Wanneer je zegt dat het goed met je gaat maar dat eigenlijk niet zo is, zo klinkt Donna Blue. Muziek die vrolijk probeert te klinken. De muziek die de band maakt werkt niet allemaal live. ‘Jullie luisteren allemaal zo lief’ zegt de zangeres. Bij dat ene nummer is dat ook zo. Bij het volgende nummer is het publiek meer geïnteresseerd in het leven van de buurman. Over het algemeen een prima optreden, vooral hun enige Franstalige nummer en het nummer geïnspireerd op Twin Peaks doen het live goed.

Surf Aid Kit

Instrumentale surfmuziek, een bassist met enorm soepele heupen en de deur naar het toilet van café de Singel op het podium. Dit zijn de ingrediënten van het optreden van Surf Aid Kit en het zorgt regelmatig voor komische momenten. Ook zorgen ze voor de eerste echte dansmoves van de avond. De nummers zijn instrumentaal maar de bassist schreeuwt bij het eerste nummer af en toe de bandnaam in de microfoon. Het werkt boven verwachting goed. Gezellige muziek om op te dansen in de kroeg met een biertje in de hand.

Nog beter werkt het waarschijnlijk in de zomer ergens in de buurt van palmbomen. Zeer geschikt voor liefhebbers van onder andere de Allah-Las en Dick Dale.

Desi Ducrot

Het concept van de Popronde werkt meestal goed. Bandjes overal in de stad. In het Beugeltje lijkt het alleen alsof niet iedereen erop zit te wachten. Er is een groep luidruchtige bierdrinkende mannen aanwezig die haast meer geluid produceren dan Desi Ducrot en haar gitarist.
Dit verpest het een beetje voor de mensen die wel komen voor de muziek. Ze speelt goed, beweegt soepel en heeft een boel mooie liedjes meegenomen.

Een van de lievelingsliedjes van Desi Ducrot is van haar gitarist. Ze hoorde het hem voor het eerst spelen op een station. Hij mocht dat nummer ten gehore brengen deze avond terwijl ze met haar ogen dicht op de trap zat te luisteren. Desi heeft gelijk, het is inderdaad een prachtig nummer. Desi en de gitarist hebben samen een leuke dynamiek. Het optreden was goed, jammer dat niet iedereen in de kroeg dit door had.

© Annabel Essink

Desi Ducrot