Het heeft negen jaar geduurd, maar met de nieuwste aanwinst Pull Up die in het voorjaar verscheen is Johan eindelijk weer te bewonderen in de Nederlandse poppodia. It’s about freakin’ time. Johan − of JHN, zoals de gloednieuwe bio vermeldt − wil het geen reünie noemen. Het is eerder een nieuw begin. Toch zijn veel mensen in Metropool nostalgisch over de band van Jacob de Greeuw. Hengelo heeft de eer de eerste locatie te zijn waar het debuutalbum uit 1996 op vinyl te koop is. Het optreden belooft een combinatie van nieuwe en oudere nummers van deze beatle-esque indieband.

Wanneer het voorprogramma begint is de zaal nog maar half gevuld. Met een goed gevoel voor humor introduceren The Grey Pants hun korte eigenzinnige popnummers. Het publiek wordt meteen ingepakt door het duo. Elke van Zevenbergen en Henk Kroon gebruiken een drumcomputer voor wat extra ritme bij hun harmonieën en gitaarspel. Ze mogen een half uur lang hun liedjes laten horen en zijn erg blij dat het publiek de volle aandacht voor hen heeft.

Als ze te horen krijgen dat ze nog vijf minuten hebben, is er lichte paniek: kunnen ze die tijd nog wel vullen? The Grey Pants praten veel tussen de nummers door omdat ze simpelweg nog maar weinig materiaal hebben. Aan het eind van hun optreden blijft het de vraag of de liedjes overeind blijven zonder de komische aankondigingen.

De zaal vult zich ondertussen steeds verder. De gemiddelde leeftijd van het publiek geeft een goede indicatie van het eerdere succes van de hoofdact. Johan begint met I Mean I Guess. Niet echt een knaller om mee te beginnen en ook loopt het nummer niet soepel over vanuit de onduidelijk lange intromuziek. Het tweede nummer is Easy (It’s) en dat brengt de pit die de intro eigenlijk nodig had.

 

Ach, de meerderheid boeit dat weinig. Ze zijn al lang blij dat Johan weer speelt na zoveel jaren van afwezigheid. Dat doet de band nog zeer verdienstelijk ook. In het begin is de timing nog wat slordig, maar een en ander groeit naarmate de avond vordert. De bandleden zijn energiek en vallen niet terug in al te veel clichématige moves. Toetsenist, gitarist en zanger Jan Teerstra is een uitstekende nieuwe aanvulling op het geluid.

Dit alles komt goed samen in het nieuwe nummer Anyone Got a Clue? De opzwepende song wordt sterk opgebouwd en de harmonieën aan het einde zorgen voor een ultieme climax. Het grootste herkenningspunt voor de meeste fans is Oceans. Zodra deze hit wordt ingezet, ontstaat er veel reuring in de zaal. Het publiek wordt wat losser en er wordt volop meegezongen.

Bij de toegift Day is Done gaat het publiek eindelijk écht los. Men zingt hard mee met de outro en het voelt alsof Johan nooit is weggeweest. De Greeuw en zijn mannen eindigen met Everybody Knows, het openingsnummer van hun debuutplaat die ze later signeren bij de merchtafel. Zo is aan het eind van de avond de cirkel dan toch echt rond.