Jordy, die zijn harde rap lines verdiept met een poëtische onderlaag, weet precies hoe hij de aandacht van het publiek moet krijgen en vasthouden. Zijn tijgers, zoals hij ze zelf noemt, worden continu getriggerd door zijn energie en drang naar het crowdsurfen. Tijdens Bloed Aan De Muur roept hij zijn manager het podium op, die vervolgens met Jordy op zijn nek de zaal rondspringt. Fans dansen er als hongerige wolven omheen.
De hits van De Likt worden er in rap tempo doorheen gejast. "Finidi George" krijgt een soort mini wall-of-death, "Ja Dat Bedoel Ik" een sitdown en tijdens "Slavink" wordt er een letterlijk hoogtepunt bereikt. Jordy wordt door zijn "tijgers" op handen door de zaal gedragen, een paar rondjes om de paal, terwijl hij het stukje poëzie voordraagt. Ook zijn toetsenist Giorgi Kuiper krijgt de nodige aandacht. Hun laatste nummer voor de toegift, "Rotterdam", wordt afgesloten met een solo van Giorgi terwijl ook hij zich op handen van fans de zaal door mag begeven.