“Welkom op Pinkpop!”. Verwondering trekt door de bovenste zaal van het Vliegende Paard, wanneer Karel J Schepers wordt aangekondigd. Wellicht waren het de zenuwen waardoor de presentator zich vergiste, maar dit is vanavond toch wel echt Paardpop in Zwolle. De avond wordt afgetrapt door Karel J. Schepers, die samen met vier vrienden de gelijknamige band vormt. Zelfverzekerde blik, helder geluid, veel gitaren én een volle Minstrel Stage. KJS zingt in het Nederlands, en dat werkt bijzonder goed. Zijn ep Lenteregen kwam in januari uit en hiermee past hij prima in het rijtje van Eefje de Visser, Spinvis en een hint naar Douwe Bob. Het is eerlijk, verre van truttig en vooral erg verfrissend. Zo ook vanavond. Een zweem van The Beatles klinkt door zijn muziek en track 'Lenteregen' werkt bijzonder goed bij het publiek, wat de belofte van een goede avond al een beetje in lost.
Elfde editie Paardpop wederom succes
Zwols talent definieert intiem indoorfestival
Een volle bak in Het Vliegende Paard in Zwolle, afgelopen woensdagavond. Het is het toneel voor de elfde editie van Paardpop, een editie die propvol jong talent zit. Verspreid over drie verschillende stages, variërend van garage blues tot funky hiphop: een selectie van de avond.
Wie de trap vervolgens afdaalt naar beneden en de zaal inglipt waar de Local Talent Stage is gesitueerd, vindt daar The Pavements. The Pavements zijn al een tijdje bezig binnen de Zwolse wereld en zijn dan ook geen onbekende in Het Vliegende Paard. Vanavond aan hen de eer om het podium te openen waar lokaal Zwols talent staat. Hun muziek is niet onder één noemer te scharen en vindt zich tussen folkrock en reggae. Het zijn vooral de tracks waar de reggae prominent aanwezig is die goed aanslaan, in een zaal die tegen het einde van hun set vol staat met verhitte meedeinende hoofden.
Een paar stappen naar links vanaf de Local Talent Stage, een piepende deur door en het harde geluid van gitaren verstomt. Hier heerst de rust, in de In de Kringloop Acoustic Bar. Men zit relaxed, fluistert, het licht is gedimd en een zweem van mystiek hangt door de ruimte. De innemende Amsterdamse Hartog Eysman speelt vanavond wat kleinere, intieme liedjes, die een tikkeltje opmerkelijk zijn door zijn experimentele gitaarwerk. Geen standaard singer-songwriter, maar eentje die de IDKB muisstil krijgt èn houdt. Het aantrekkelijke van Paardpop is ook deze editie weer de uitgebalanceerde mix tussen verschillende genres en artiesten. Want wie de IDKB uitloopt en teruggaat naar de Minstrel Stage, belandt ineens midden in de funk en hiphop van The Cool Quest.
The Cool Quest doet het goed. Begin februari werd de -jawel- Zwolse band uitgeroepen tot 3FM Serious Talent, waar ze eerder door Radio 6 bekroond werden tot Soul & Jazz Talent. Totaal terecht, zo bewijzen ze ook op Paardpop. Track 'Liv for da Funk' zet de toon met een loeistrakke saxofoonpartij, hit 'Shine' pakt de zaal volledig in. Handen gaan massaal omhoog en deinen mee met 'Hesitate', en wanneer wordt geëindigd met een briljante mash-up met onder andere The Black Eyed Peas en Jay-Z barst de Minstrel Stage bijna uit z’n voegen. Het moge duidelijk zijn: precies dit soort talent definieert Paardpop.
Ander Zwols talent bevindt zich weer op de bühne van Local Talent. Naast singer-songwriter, Nederlandstalig en funk, vertegenwoordigen Money & The Man een flinke dosis garageblues. Het is hard. Zo hard, dat bij de bar een enkeling zijn vingers in zijn oren houdt en verontschuldigend kijkt. Het deert de twee heren van Money & The Man niet. Zweet druipt over gezichten, wilde blikken scannen het publiek. Ondanks het feit dat ze ‘slechts’ met zijn tweeën zijn, doet dat niets af aan de kwaliteit, waarbij vooral het keiharde en strakke drumwerk van Ymte Koekkoek positief opvalt. Het duo komt in het voorjaar met een nieuwe plaat, waardoor de set op Paardpop al een prima inkijk vormt op het nieuwe materiaal.
Jammer zijn daarentegen de technische problemen bij Sue The Night. De Haarlemse dame staat met voltallige band op de Minstrel Stage, maar start pas drie kwartier na geplande begintijd vanwege problemen met de techniek. Er heerst onrust op het podium en de muziek staat pijnlijk hard, tot ongenoegen van zowel band als publiek. Jammer en bovendien onnodig. Wanneer na drie kwartier de band eindelijk lijkt te kunnen gaan beginnen, is de eerst volledig volgepakte Minstrel Stage tamelijk uitgedund. Helaas.
Het doet echter niets af aan de kwaliteit van de elfde editie van Paardpop. De scherpe programmering, prominent oog voor lokaal talent en intieme setting zorgt ook dit jaar voor een uiterst professioneel indoorfestival. Het is geen Pinkpop, maar dat hoeft ook niet. Zwolle mag zich rijk prijzen met haar eigen Paardpop.