Na het overtuigende voorprogramma door GMB, onder andere bekend van Kyteman, weet broer van Typhoon O-dog het publiek alvast opgehyped te krijgen met 'n aanwakkerende aankondiging terwijl de titanenband zich op het podium opstelt. Het publiek ontvangt daarna ook frontman Typhoon met open armen.

De reis van de muzikanten begint met een langzame akkoordenprogressie die steeds verder uitbouwt tot de eerste tracks die vrijwel naadloos in elkaar overlopen. Na een ver-jazzde versie van 'Bommenwerper' is het publiek definitief los en klaar om mee te gaan met ook de wat rustigere nummers die volgen. Met een akoestisch ingezette 'Zo Niet Mij' gaat het publiek ook moeiteloos mee. Enkele omstanders rappen de teksten met Typhoon mee.  In een wat Surinaamser georiënteerd stuk komen de dansmoves en daarmee de heupen ook echt los. Als grote verrassing toont toetsenist Mano Yeah zich een uitermate goeiende percussionist door vooraan het podium met wat draagbare toms een vette drumsolo weg te geven. Een nog extra kers op de taart is een solo van drummer Eddy Drumakid. Maar in plaats van dat hij zijn virtuose drumwerk verder uitbouwt zet hij een minimalistische drumbeat in, waarna hij tot verbazing van het publiek een hele vette rapverse inzet terwijl hij doordrumt.

Typhoon maakt zijn verwachtingen waar. Na al een magnifiek album te hebben gedropt vorig jaar komt door de wisselwerking van muzikanten de live-show volledig uit de verf. De tent springt uit zijn voegen. Los van dat de tracks goed in elkaar zitten is er sprake van een hele mooie lijn in de set, met voor ieder wat wils, zonder dat het fragmentarisch of iets weg heeft van een entertainende compromis. Typhoon zelf is een man met onvoorstelbaar charisma, die zijn publiek middels persoonlijke anekdotes en vette rapverses meeneemt op reis. Een reis die wordt ondersteund door niet de minsten: Een blazerssectie bestaande uit een saxofonist, een trompettist die ook trombone speelt en een saxofonist die ook fluit speelt, blaast waanzinnige licks die volledig ondersteunend zijn aan de groove en inhoud van de songs. De groove, bestaande uit de crazy grooves van de drummer en dikke baslijnen van de bassist worden subliem aangevuld met de precies juist afgemeten toetsenpartijen van de toetsenist en gitaarlicks van producer Dries Bijlsma.

Alle muzikanten hebben het zichtbaar naar hun zin op het podium en de energie en liefde van Typhoon en zijn titanen zijn niet te ontwijken. De aanstekelijke show laat al het publiek meer dan voldaan achter. Wat een teksten, wat een show, wat een muzikaliteit, wat een solo's, wat een rapverses, wat een vibe. Typhoon blijkt meer dan welkom in Metropool.