De muziek stopt en de heren van Black Peaks komen het podium op. Als het eerste akkoord wordt aangeslagen, lijkt er een bom van energie te exploderen. Helaas ontploft deze bom alleen op het podium en kijkt het publiek met grote ogen toe. De voorste rij doet zelfs een stap achteruit. De woeste blik van zanger Will Gardner is dan ook enigszins angstaanjagend. Toch houdt dit de mannen uit Brighton niet tegen om te springen en headbangen op het podium. Het publiek zit duidelijk niet te wachten op deze agressieve muziek. Ondanks de desinteresse van de mensen blijven de bandleden energiek, dankbaar en overenthousiast. Als de Black Peaks het podium verlaten lijkt het publiek opgelucht. Er is niets verkeerds aan de performance en stage attitude van Black Peaks, maar ze kunnen voortaan beter in het voorprogramma spelen van een band als John Coffey.
Lonely The Brave verzorgt unieke live-show in Metropool
Ondanks een vastgelijmde zanger zet vijftal een geweldige show neer
Dit is zeker niet de eerste keer dat de vijf mannen van Lonely The Brave ons kikkerlandje komen veroveren. Al eerder speelden ze op Pinkpop en Eurosonic. Nu keren ze terug om drie shows in Nederland te spelen en nemen het viertal Black Peaks mee als support act. Deze mini-Nederlandtour begint vanavond met een geweldige show in de Metropool in Hengelo.
Er wordt een mysterieuze sfeer op het podium gecreëerd voordat Lonely The Brave opkomt. Eerst betreden de drummer, bassist en twee gitaristen het podium. Na het intro van de eerste song ‘Kings Of The Mountain’ volgt ook de zanger David Jakes, die goed te beschrijven is als een boom van een vent. Hij staat in een nogal ongemakkelijke houding als hij met zijn prachtige stem de woorden van het eerste nummer zingt. Tot grote verbazing van velen uit het publiek verandert hij deze houding niet en blijft de gehele show staan alsof zijn Dr. Martens vastgelijmd aan het podium zitten. Gelukkig lijken de andere bandleden er meer lol in te hebben. Zij staan wel te bewegen, headbangen en grijnzen van blijdschap. Ondanks het enigszins saaie beeld om naar de kijken, zet het vijftal een mooie show neer.
De liedjes klinken live een stuk energieker dan op het album. Op de voorste rijen staat een behoorlijk groot aantal fanatieke fans die toch wel de meeste nummers geheel kunnen meezingen en vrolijk staan te dansen. Vooral bij songs als ‘Trick Of The Light’ en ‘Backroads’ aan het begin van de set zingen fans passievol mee met armen in de lucht. Als een echte Engelsman drinkt zanger David tussendoor thee uit zijn Everton mok. De band kondigt het laatste liedje aan en speelt het prachtige ‘The Blur, The Green’ die ook door velen uit volle borst wordt meegezongen. Natuurlijk is het laatste liedje nooit echt het laatste liedje. Na luid applaus en gejuich keren de heren terug en knallen er nog even ‘Black Saucers’ uit. Uit enthousiasme springt gitarist Mark Trotter het publiek nog in, wat voor grote opwinding bij een aantal fans zorgt. Al met al een geweldige en energieke live-show, alleen mag David de volgende keer wel wat meer loskomen.