Gevarieerde triple-bill enthousiast ontvangen in Metropool

Het Paradijs stroomt dankbaar vol voor de beste deal van het jaar

Tekst: Mathijs Nicolai / Foto's: Karen Wijnen & Marieke Waalwijk. ,

Geheel nieuw is het concept niet, een klein jaar terug presenteerde Metropool immers ook een drietal relevante, vaderlandse acts voor een tientje, maar vanavond is de line-up om je vingers bij af te likken. De genreoverstijgende liederen van Mister & Mississippi worden opgevolgd door de melodische altcountry van The Horse Company om vervolgens af te sluiten met een stevige pot rock ’n roll van Death Letters. Drie totaal verschillende acts die er vanavond bij het publiek allemaal als zoete koek ingaan.

Als gezegd trappen de domstedelingen van Mister & Mississippi de avond af, geen onlogische keuze van de organisatie aangezien de composities van het ambitieuze kwartet de meeste concentratie vergen. De band, wiens bewierookte debuut reeds in de schappen ligt, is momenteel druk met een ware zegetocht langs de binnenlandse poppodia. Uitverkochte show na uitverkochte show wordt laaiend enthousiast ontvangen en het is dan ook niet verwonderlijk dat het al vroeg dringen geblazen is in Hengelo, ondanks dat de band donderdag nog op de planken stond bij de buren van het Burgerweeshuis. 

De band maakt dankbaar gebruik van de toch vrij korte speeltijd en gaat in opperste concentratie te werk voor een muisstil publiek, iets dat zangeres Maxime Berlag niet onopgemerkt laat. In de spaarzame pauzes wordt er zeldzaam hard geapplaudisseerd en dat is zeer terecht, de formatie weet de werken van het debuut met een zeldzame precisie te vertolken en zelfs naar een nog hoger niveau te tillen. Het is werkelijk adembenemend hoe de beheerste, rustig voortkabbelende nummers af en toe bijzonder stevige outro’s meekrijgen waarbij het aaibare kwartet voor even in een post-rock monster veranderd. De associatie met Sigur Rós is al niet helemaal uit de lucht gegrepen, maar wanneer er tijdens afsluiter ‘Northern Sky’ een strijkstok aan te pas komt, is het plaatje helemaal compleet. Hierna neemt de band met pijn in het hart afscheid van het publiek, maar niet voor men aangeeft op 25 Mei terug te komen naar Hengelo om acte de présence te geven op het gratis BAM! Festival.
 

Na een ietwat uitgelopen pauze is de bühne voor The Horse Company, de blauwvingers die al flink wat jaren meelopen, brachten in het afgelopen kalenderjaar Calypso uit, misschien wel hun beste werk tot nu toe. Live staat het ook als een huis; pompende baslijnen en jankende gitaren maken van de voorheen wat brave altcountry een heerlijke, trippy ervaring. Het viertal put dankbaar uit een oeuvre van drie studioalbums en wisselt het nieuwe werk af met enkele hoogtepunten van de eerdere werken.

The Horse Company toont zich vanavond, en dat is helemaal niet ondankbaar bedoeld, een typische no-nonsense band die dan misschien geen aansprekende hit heeft, maar wel een indrukwekkende verzameling prima nummers die live misschien nog wel voller klinken dan op de plaat. Het is echter zonde dat de bebaarde heren telkens ellenlange pauze nodig achten om de snaarinstrumenten te stemmen waardoor het goedwillende publiek uit de gecreëerde luistertrip wordt geworpen en er langzaamaan een melige stemming op het podium en in de zaal ontstaat. Thuisblijvers kunnen ook deze band in de toekomst nog vaak aan het werk zien in de regio, onder meer tijdens Des Konings Trio in Deventer en op het Zwolse Bevrijdingsfestival, doe dat vooral.

Zoals, gelet op het enorm strakke speelschema, enigszins te voorspellen viel loopt de avond hopeloos uit waardoor ondergetekende geen noot heeft kunnen meekrijgen van het slotstuk van het Dordtse duo Death Letters. Gelet op de uistekende reputatie van de heren, die stiekem al flink wat jaren meelopen, zal dit een prettig stevige afsluiter zijn geweest van een enorm geslaagde avond – dat er nog maar veel van deze deals mogen volgen.