Voor aanvang is het aan labelgenoot awkward i (Djurre de Haan) om het publiek op te warmen met een set die hij zelf online aankondigt als ‘awkward i serveert nieuwe liedjes’. In de praktijk schotelt de Groninger het publiek een uitgebalanceerde greep uit beide studioalbums voor in een iets kalere vorm. Goed gemutst en prima bij stem pakt De Haan zijn rol als opener prima op. Hij introduceert zijn materiaal tamelijk komisch en speelt in alle eerlijkheid ook bijzonder goed.
Ondanks dat de wat rustige muziek van awkward i niet per definitie een match is met Bettie Serveert gaan de handen na ieder nummer toch wat steviger op elkaar. Wanneer Carol van Dyk haar Excelsior-collega tijdens het laatste nummer – een onversterkte cover van Washington Phillips’ ‘A Mother’s Last Words To Her Son’ – komt bijstaan, kunnen we zelfs een speld horen vallen. Onder luid applaus verdwijnt De Haan vervolgens van de bühne terwijl het publiek nog zichtbaar nageniet van een voorprogramma waarvan er zeker geen twaalf in een dozijn gaan.