Bettie Serveert steviger dan ooit

Spetterende intieme rockset in Metropool

Tekst: Mathijs Nicolai & Karin Spanjersberg / Foto’s: Willem Stolk & Frans de Kerf. ,

In het kader van de buitengewoon goed ontvangen negende plaat ‘Oh, Mayhem!’ trekt Bettie Serveert een aantal maanden langs de vaderlandse poppodia, zo ook Metropool in Hengelo. Carol van Dyk en haar mannen kunnen op een prima opkomst rekenen en sturen met een energieke set eenieder tevreden naar huis.

Voor aanvang is het aan labelgenoot awkward i (Djurre de Haan) om het publiek op te warmen met een set die hij zelf online aankondigt als ‘awkward i serveert nieuwe liedjes’. In de praktijk schotelt de Groninger het publiek een uitgebalanceerde greep uit beide studioalbums voor in een iets kalere vorm. Goed gemutst en prima bij stem pakt De Haan zijn rol als opener prima op. Hij introduceert zijn materiaal tamelijk komisch en speelt in alle eerlijkheid ook bijzonder goed.

Ondanks dat de wat rustige muziek van awkward i niet per definitie een match is met Bettie Serveert gaan de handen na ieder nummer toch wat steviger op elkaar. Wanneer Carol van Dyk haar Excelsior-collega tijdens het laatste nummer – een onversterkte cover van Washington Phillips’ ‘A Mother’s Last Words To Her Son’ – komt bijstaan, kunnen we zelfs een speld horen vallen. Onder luid applaus verdwijnt De Haan vervolgens van de bühne terwijl het publiek nog zichtbaar nageniet van een voorprogramma waarvan er zeker geen twaalf in een dozijn gaan.
 

In kwalitatief opzicht past het voorprogramma uitstekend bij de hoofdact, maar van de ingetogenheid die awkward i uitstraalt is bij Bettie Serveert geen sprake. Vol overgave knalt de band een set van anderhalf uur inclusief toegift de kleine zaal van de Metropool in. Ze doen het met nog net zo veel enthousiasme en geestdrift als 20 jaar geleden. Misschien zelfs wel een tandje harder nu in hun muziek het accent meer is komen te liggen op het wat steviger rockwerk.

Vanavond brengen de Betties dan ook een rockset. ‘Ik hoop niet dat jullie dat erg vinden?’ vraagt gitarist Peter Visser nog even voor de zekerheid. Het publiek lijkt er geen moeite mee te hebben. Openingsnummer is ‘Receiver’ en dat brengt de sfeer er meteen goed in. Op de setlist staan vooral nummers van de laatste twee albums. Zo zijn daar ‘Semaphore’, ‘Tuf Skin’ en de nieuwste single ‘Shake-Her’. Carol deed het in het voorprogramma met Djurre, nu doet Djurre het met Carol: ‘Had2BYou’ – de eerste single van de nieuwe plaat – krijgt voor deze gelegenheid de vorm van een duet.

Ouder werk komt maar weinig langs. Een uitzondering is de klassieker ‘Tom Boy’ die op een verrassende manier overloopt in ‘Sad Dog’ van het nieuwste album. Ook het fraaie ‘Palomine’ ontbreekt niet: het krijgt een ereplek als eerste toegift. Al met al is het een optreden waar de vonken van af spatten – niet in de laatste plaats dankzij de spontane en energieke frontvrouw die de spreekwoordelijke eeuwige jeugd lijkt te hebben.