Na zijn gigantische succes debuut The Hermit Sessions verbaasde Kyteman vriend en vijand door terug te komen met The Kyteman Orchestra, een plaat waar klassiek de boventoon voert in plaats van hiphop en jazz. Het orkest werd uitgebreid met strijkers en een koor, waardoor het geheel een stuk bombastischer en massaler klinkt dan de eerste plaat. Vanavond in Deventer sluit het orkest de tour af. Het laatste concert dus. "Maar", verzekert Colin ons, "dat betekent niet dat we gaan stoppen". Conclusie: het is weer tijd voor iets nieuws.
Colin Benders keert terug naar Deventer
Uitverkocht, magisch laatste concert van "The Kyteman Orchestra"
Het klinkt als een sprookje. Er was eens een jonge trompettist die Nederland wist te veroveren met zijn muziek en zijn orkest. Vanavond is Colin Benders, alias Kyteman, terug in Deventer. De plek waar het voor hem allemaal begon. "Ik vind het stiekem best wel vet hier weer te mogen spelen", bekent Benders.
Vanaf het eerste nummer ligt het publiek aan de voeten van het orkest. Het optreden switcht moeiteloos tussen ingetogen, bijna magisch, zoals in publiekslieveling Long Lost Friend tot bombastisch in The Preaching Choir tot aan hiphop in On S’En Fout: "Deventerrrr, are you ready", waarna alle handjes van het publiek de lucht in gaan. Complimenten ook aan de technici. De prachtige lichtshow wisselt moeiteloos mee.
Een vast element van de shows, het jammen, mag dit optreden natuurlijk niet ontbreken. Bijna verlegen vraagt Colin: "Mogen wij dat voor jullie doen?". Natuurlijk mag dat van het publiek. Enige jazzhoornist van Nederland Morris Kliphuis begint met een minutenlange indrukwekkende solo. Geweldig hoe die jongen hoorn kan spelen. Daarna komt een oude bekende van The Hermit Sessions voorbij, Pitch Black Darkness, inclusief een geweldige solo van Colin zelf op trompet.
Het optreden wordt afgesloten met een dankwoord. Colin dankt het publiek dat men de moeite nam om naar de muziek van The Kyteman Orchestra te komen luisteren. Hij hoopt ons dan ook bij zijn volgende "gekkigheid" wederom te zien. Misschien wordt het wel "Electro-tango of zoiets" grapt hij. Omdat dan de nummers van de plaat op zijn, wordt er tijdens de toegift nog verder gejamt, startend met een prachtige bugelsolo.
Eindoordeel
Ik heb het orchestra eerder deze tour ook op Lowlands gezien. Conclusie is dat het klassieke jasje dit keer beter lijkt te passen; meer op maat gesneden. Ook is het optreden wat lichtvoetiger, meer jazzy. Knap ook dat het orkest nu kan wisselen tussen rustig en ingetogen tot aan massaal.
Ik ben benieuwd waar Colin binnenkort weer mee gaat komen - ik ben zeker van de partij!