Om 20.00 uur precies begint de avond met het voorprogramma Love and Death. De zanger en tevens oprichter van deze band is Brian Welch, die in 2005 uit KoRn stapte als gitarist en sinds begin mei 2013 weer terug is bij KoRn. Wat meteen opvalt, is de excentrieke verschijning van de bandleden, en vooral die van de bassist. Hij heeft over zijn gezicht en outfit wit tape geplakt, dikke zwarte oog-make up op en staat de hele show als een echte freak op het podium. Compleet met zombiemoves, groot opgezette ogen en een tong die de helft van de tijd uit zijn mond hangt. De andere bandleden doen in mindere mate net zo goed mee met deze “freak act” en dit blijkt een prima invloed te hebben op het publiek. Mensen lijken enthousiast en aan moshpits geen gebrek na het verzoek van Welch om een moshpit te creëren voor het derde nummer. De band speelt strak en het geluid is prima, jammer dat de zaal nog behoorlijk leeg stond. Veel mensen komen duidelijk alleen voor KoRn en laten het voorprogramma voor wat het is.
Dan is het tijd om het podium speelklaar te maken voor de mannen van KoRn. Het grote drumstel was voor aanvang van Love And Death al op de achtergrond te zien, weliswaar bedekt door een doek, op een behoorlijke verhoging. Daarnaast mag de opvallende microfoonstandaard, een zilveren vrouw gemaakt door een Zwitserse kunstenaar, van Davis natuurlijk niet ontbreken. Op de achtergrond van de hele opstelling is geen groot doek te zien, maar een heuse ledwall. Eén lange horizontale ledwall en voor het drumstel ook nog twee kleinere. Deze combinatie van opvallende instrumenten en de ledwall zorgt voor hoge verwachtingen van de show die zal volgen.
Om 21.00 uur is het dan zover. De zaal wordt donker en de show begint met een film van een paar minuten op de ledwall met gesproken tekst. Een indrukwekkende opening van de show, maar dat was te verwachten. Zodra daarna de drummer op het podium komt en begint met het intro van 'Blind' barst het gejuich al los, harder nog wanneer de andere bandleden ook het podium oplopen. KoRn is begonnen, dat is duidelijk. Met hits als 'Coming Undone' en 'Falling Away From Me' gaat het publiek los, maar eigenlijk zijn alle nummers die ze spelen hits die luidkeels mee gezongen en geschreeuwd worden. Vervolgens sluiten ze de set af met 'Another Brick in the Wall', een Pink Floyd cover. Na deze succesvolle afsluiter is het natuurlijk nog niet gedaan en komen ze nog terug op het podium voor een encore van drie nummers. Te beginnen met 'Get Up!', de single die werd opgenomen in samenwerking met Skrillex. Vervolgens spelen ze nog 'Got the Life' en sluiten ze af met, ongetwijfeld hun allergrootste hit, 'Freak on a Leash'.
Over het optreden van KoRn en vooral de aankleding van het optreden is weinig negatiefs te zeggen. Hun act is goed, ze spelen strak en de 42-jarige zanger Jonathan Davis is nog bijzonder goed bij stem. Afwisselen van clean zang en grunts lijken hem geen enkele moeite te kosten en zelfs de doedelzak heeft hij er deze avond bijgehaald. De mannen van KoRn zijn het dus nog lang niet verleerd.