De Speeldoos rockt Metropool

'Nu mag er gedanst worden, het is tenslotte een matinee!'

Tekst: Jasper van Poelgeest / Foto's: Willem Stolk. ,

In 2009 kwam de eerste Speeldoos uit; een zestal liedjes, gebaseerd op gedichten van verstandelijk beperkte mensen van zorgorganisatie Dichterbij. Anno 2013 is er opnieuw een fraai vormgegeven cd-doosje inclusief een heus werkende speeldoos met de onvermijdelijke titel De Tweede Speeldoos. Op deze zonnige zondagmiddag 'rocken' zij live in Metropool.

Achter De Tweede Speeldoos schuilen Torre Florim, die beter bekend staat als zanger en gitarist van de Nijmeegse band De Staat, en Roos Rebergen, frontvrouw van Roosbeef. Daarbij laten zij zich live bijstaan door muzikanten uit hun beide bands. Voor De Tweede Speeldoos hebben beide muzikanten zich laten inspireren door gesprekken te voeren met cliënten van zorginstelling Dichterbij. En dat levert opnieuw een waardig doosje op met een schijfje waar je acuut vrolijk van wordt.

Het grote voordeel aan een middagoptreden, ofwel 'een matinee' zoals Florim het statig noemt, is wel dat je je kinderen mee kunt nemen. Dat er meerdere ouders op hetzelfde idee zijn gekomen is meteen duidelijk bij het binnenkomen van Metropool. Er zijn kinderen die, met gehoorbeschermende hoofdtelefoons, door de zaal lopen terwijl de band opkomt en 'Dansen Met Jou' inzet waardoor de stemming er gelijk in zit en stilstaan geen optie meer is.

Zowel de gehele Eerste als de Tweede Speeldoos worden in z'n geheel gespeeld. De muziek van De Speeldoos is speels, vrolijk, opwekkend waarbij de sound van De Staat en Roosbeef duidelijk doorklinkt; het bombastische geluid van De Staat maakt regelmatig ruimte voor de weelderige 'kleinkunstige' melodieën van Roosbeef en andersom. Dit gebeurt zonder enig moment zich van harmonie te ontdoen.

Daarbij lijken Florim en Rebergen het perfecte duo om er een vermakelijke middag van te maken, want de onbedoeld lijkende humor zoals we die van de zangeres gewend zijn wordt door de streng kijkende zanger aangevuld tot een muzikale klucht.

Midden in de set spelen ze zelfs 'Dracula' van ZZ & de Maskers, een nummer wat als gegoten zit. Tempo zit er zeker in de set, meer dan een uur aan materiaal is er niet maar dat zou wellicht ook wel teveel gevraagd zijn voor een zij-project van de twee drukke muzikanten. En ondanks, of misschien wel dankzij, de gehoorbeschermende hoofdtelefoons hebben alle kids de teksten kunnen verstaan... en meezingen!