Enfin, genoeg romantiek. The Hackensaw Boys uit Charlottesville, VA maken authentieke bluegrass met twee versnellingen: razendsnel en enigszins beheerst. Door de jaren heen heeft dit zevenkoppige gezelschap een respectabele status op weten te bouwen in het Nederlandse clubcircuit. Dat resulteert vanavond in een tjokvolle zaal met een uiteenlopend publiek. Met een vijfde studio album in zo’n vijftien jaar op zak lijkt de Amerikanen niets in de weg te staan om er vanavond een geslaagde avond van te maken.

De aftrap is in elk geval veel belovend, even na tienen betreden zeven gemiddeld bijzonder bebaarde mannen met truckerspetjes en leather boots het podium. Ook het instrumentarium mag er zijn: keurig opgesteld in een rij nemen we een contrabas, gitaren, banjo’s, violen en een mandoline waar met als blikvanger een thuis in elkaar geknutseld percussie-instrument van oud ijzer genaamd the charismo.

De mannen gaan vanavond spectaculair van start. Na elkaar eerst instrumentaal afgebluft te hebben volgt een serie, voornamelijk nieuwe, uptempo bluegrass nummers. Met jankende violen, razendsnel tokkelende banjo’s en gepassioneerde samenzang – zuiver kunnen zingen lijkt onbelangrijk, er is geen zanger en ieder bandlid zingt mee – waan je jezelf al snel in die afgelegen saloon.

Het publiek lijkt het allemaal geweldig te vinden. Al snel wordt er gedanst, krijgen we handjeklap en voetjestamp te horen en schreeuwt men meermaals ‘yééhaa’ wanneer de band een adempauze neemt. Er ontstaat een fijne sfeer op het podium en in de zaal. Wanneer de band van een crewlid de beloofde fles whisky zo halverwege het optreden toegestopt krijgt, lijkt het feest niet meer stuk te kunnen.

De ontstane sfeer op en naast het podium zorgt even later voor het enige smetje op het optreden. Wanneer The Hackensaw Boys terugschakelen naar een beheerst tempo en men prachtige edoch minder dansbare nummers als 'Alabama Shamrock' ten gehore brengt, laat de aandacht bij het publiek en de concentratie bij de band het afweten. Men neemt de tijd om nog een borreltje te halen of vooruit te blikken op het weekend terwijl de mannen er mede hierdoor niet echt in slagen om zichzelf te presenteren als een schat aan diversiteit.
Desalniettemin keert het heilige vuur tegen het einde terug en valt er toch nog wat te genieten voor de liefhebbers van de wat minder gejaagde nummers.

Vervolgens schakelen de heren nog een laatste maal op en kunnen ze na afloop van een puik optreden rekenen op een ovationeel applaus. Al met al is het optreden van The Hackensaw Boys voor velen een memorabele start van het culturele kalenderjaar geworden. Goed ook om een afgeladen zaal te zien. Dat we nog maar veel rootsmuziek in Hengelo mogen aanschouwen gedurende het jaar.

Gezien: The Hackensaw Boys, Metropool, Kleine Zaal – 11 januari ‘13