Het is dinsdagavond 22 november in theater de Spiegel. Voor een doordeweekse daag is het aardig druk in het theater. Toch is het concert niet uitverkocht. Het publiek bestaande uit vooral theaterpubliek, maar ook uit publiek dat Moke kent van het club-circuit, heeft zich een weg gebaand door de mist naar de Spiegel. Het is dan ook niet verassend dat de Spiegel en Hedon hun handen ineen hebben geslagen voor dit concert.

Het concert begint met een basic, leeg podium en het geluid van een hartmonitor. Op het moment dat de hartmonitor stopt; valt het doek, komt Moke op en zet het nummer ‘My Death’ in. De nette, zwarte outfits en het minimale gebruik van licht zet meteen al de sfeer van de avond neer. Dit alles goed passend bij het thema: ‘Till death do us part’.

Tijdens het concert komen enkele nummers van Moke voorbij, maar het overgrote gedeelte bestaat uit covers. Alle nummers passen goed bij het thema en hebben als onderwerp liefde en/of dood. De covers zijn soms nauwelijks herkenbaar, aangezien deze bewerkt zijn, zodat ze in de stijl van Moke en het thema passen. Zo komen nummers van The Smiths, Queen, Springsteen en U2 voorbij. Allen voorzien van een subtiel Moke-laagje.

Moke maakt gebruik van mooie, rustige projecties op de achtergrond. Het gebruik van deze projecties en het subtiele gebruik van licht zorgen voor de voornaamste visuele actie op het podium. Van de band hoeven we niet veel te verwachten. De bandleden staan stijf op het podium en doen hun ding. Muzikaal doen ze dat goed, maar het oog wil ook wat. Door de stijve performance zet de band wel sfeer neer dat goed past bij het thema, maar spektakel bij dit bijna 2 uur durende concert hoef je niet te verwachten.

Al met al de moeite waard om te bekijken en vooral te beluisteren, maar ik kijk weer uit naar Moke in het club-circuit. Moke treedt nog tot halverwege december op met deze theatertour.