De zon staat al hoog aan de hemel in een felblauwe lucht als de stem van ‘Kouwe Makker’ Johan Schoterman door Vriezenveen schalt. Randrock 2011 is met dank aan deze imposante man officieel geopend. Hij kondigt op zijn originele manier de winnaars van de Grote Prijs van Twenterand aan: Maggie’s Bookshop. Vijf imposante mannen die weten hoe ze moeten rocken! De mix tussen snoeiharde metal en de aparte zang van de zanger blijft boeien. Terecht gewonnen, en een goede opening van dit festival!

Tijdens deze versie van Randrock zijn er wederom twee podia met een breed scala aan bands, dus voor ieder wat wils! Nadat Maggie’s Bookshop klaar is, staat binnen een betoverend mooi meisje op ons te wachten. Haar naam is Chayah van Diermen, amper 15 jaar en nu al zoveel potentie. Gekleed in een lange, zwierige rok is ze een opvallende verschijning. Dan begint ze te zingen. Zachte stem, die je mee neemt in de avonturen van Chayah. Ze voelt wat ze zingt en ze meent ieder woord van wat ze geschreven heeft. Bijzonder. Er blijven meerdere mensen geboeid kijken naar dit meisje.

Wanneer we weer buiten gaan kijken staat inmiddels Liloe en haar medemuzikanten The Rigs klaar om in de brandende zon de feeststemming voort te zetten. Lekkere rockmuziek met in het midden een meisje met een gave stem. Mooie nummers, echt een festivalband in hart en nieren met veel potentie. Helaas hebben ze niet veel speeltijd, het was alweer veel te snel voorbij.

Op het binnenpodium staat dan Andrea Maria klaar. Opvallend gekleed en met een grote glimlach op haar mond, slaat ze haar snaren aan om haar nummers ten gehore te brengen. Bijzondere stem, en vooral een bijzondere beleving van muziek. Nadat Andrea Maria haar kunsten heeft weten te vertonen, staan buiten de mannen van Chelsea Drugstore te wachten om te mogen spelen. Lekkere rock ‘n’ roll met een goede stem is wat ons te wachten staat. Hier en daar zijn zelfs mensen aan het dansen geslagen. Zwoele muziek, wat uitermate goed past bij de sfeer van het festival en het lekkere weer. Leuk om te zien was dat er verschillende mensen uit verschillende bands uit de regio samen een nieuwe band zijn gaan vormen.

Tegen etenstijd staat er een vrouw op het binnenpodium genaamd Sharon Gosler. Bijzonder fijne stem en een bijzonder guitige vrouw. Je kunt zien dat ze plezier heeft in wat ze doet en dat is erg fijn om te beleven. Mooie nummers brengt ze ten gehore, er zijn veel mensen die geboeid lijken te luisteren.

Volbeer is inmiddels begonnen met opbouwen op het hoofdpodium. Deze tributeband van legende Volbeat is denk ik wel de band waar men zich het meest op heeft verheugd. Zal het zijn grote voorbeeld eer aan doen? Welja, deze mannen weten hoe het moet, rock ’n roll ten top, maar toch kunnen ze de stem van Volbeat voorman Michael Poulsen en het geluid van de geweldige muzikanten van de originele band niet evenaren. Toch een goede band om naar te luisteren, en dat merk je ook in het publiek.

In het café speelt op dat moment een man van een hele andere kwaliteit. Henk Lammers. Bekend van zijn optredens in Paco Plumtrek doet hij dit keer het binnenpodium aan die voor de gelegenheid is omgetoverd tot KCOpodium.

Dan komt de verrassing van de avond het grote buitenpodium oplopen. Dun mannetje, zonnebril op, geen haar meer op zijn hoofd en een glimlach van oor tot oor. Hij stelt zich voor als Mambo Kurt. Het enige wat op het podium staat is een orgeltje, met de letters ‘Mambo Kurt’. Hij blijkt uit Duitsland te komen en wil graag zijn muziek aan ons laten horen. Ik ben benieuwd wat hij gaat spelen. Dit blijkt iets heel anders dan verwacht. Een polka-versie van ‘Enter Sandman’ en ‘De Meeste Dromen Zijn Bedrog’ brengt het publiek in stemming. Toch blijkt Vriezenveen Mambo Kurt een beetje eng te vinden, het publiek blijft op veilige afstand. Deze man sluit af met zijn eigen, op orgel gespeelde versie van ‘een beetje verliefd’ van volksheld Andre Hazes. Bijzondere verrassing, deze Mambo Kurt.

Terwijl Mambo Kurt de gemoederen buiten bezig houdt, spelen de mannen van Strike! al een tijdje op het binnenpodium. Deze band speelt met recht rock ’n roll. Mensen dansen op hun muziek, anderen genieten van de gave stem van de zanger. Bijzonder tafereel. Ik lijk wel beland in een jaren ’60 café.

Ondertussen bouwt buiten de metalband Mucky Pup het podium om tot hun domein. Een imposante voorman en dito muzikanten naast hen, verzamelen zich bij hun instrumenten. Ik verwacht een metalband maar eigenlijk is Mucky Pup veel meer dan dat. Gevatte teksten laten blijken dat de band duidelijk hun mening over dingen hebben. Het publiek vind het geweldig, er ontstaan zogeheten mosh-pits terwijl de keiharde muziek over het plein schalt.

Binnen is DJ-Draft zijn platen aan het draaien. Hij brengt het café in een lekkere vibe. Ondanks de warmte staat het café helemaal vol. De schemer valt en de Bon Jovi tribute speelt buiten hun ode aan de originele band. De mannen zijn zelfs gekleed en gekapt als hun helden. Ik geniet vanaf het balkon van dit spektakel en zie dat het publiek geniet. De stem van de zanger is verbazingwekkend goed, gelijkend aan Jon zelf. Bijzondere verschijningen, strakke band. De muzikanten zijn goed op elkaar ingespeeld.

Wanneer deze band het podium verlaat, is het tijd voor de allerlaatste act van Randrock 2011. Nog altijd is het weer aangenaam en het plein is dan ook nog net zo vol als vele uren eerder. BingoPlayers betreden het podium en laten met hun remixes Vriezenveen horen wat ze in hun mars hebben. Het hele plein danst mee, een sterke afsluiting van een fijne editie van Randrock 2011. Ik kan niet wachten tot Hemelvaart 2012.