Vanavond is het een thuiswedstrijd voor Pestilence. Deze death metal band uit Enschede is verantwoordelijk voor de eerste zware geluiden die hun weg in die Grolsch zaal zullen vinden. De zaal (capaciteit 800 man) is behoorlijk gevuld en zal later er bijna uitverkocht zien. Deze jongens gaan al een tijdje mee. Tussen 1986 en 1994 hebben ze vier albums uitgebracht. Sinds 2008 zijn de Enschedeërs weer bij elkaar. De chemie was blijkbaar weer goed, want een jaar later lag er alweer een nieuw album in de schappen genaamd “Resurrection Maccebre”. Voor 2011 is er een nieuwe langspeler van Pestilence te verwachten.
Reden genoeg om weer te gaan touren. Aan de vooravond van hun Amerikaanse tournee kregen ze de kans om weer eens in hun hometown te spelen. Pestilence wordt enigszins lauw ontvangen door het thuispubliek. Dat metalfans uit alle windstreken hier vanavond te vinden zijn, kan er ook mee te maken hebben. Hardnekkige geruchten dat hun show tijdens Neurotic Deathfest op z’n zachtst gezegd teleurstellend was, is hier wellicht ook debet aan. Zanger/gitarist Patrick Mameli wilde hier iets over kwijt aan het publiek: “Wat ze ook zeggen op youtube of op al die andere shit, dat was toen. Nu staan we hier voor eigen publiek in onze eigen stad”. Zo’n wrange nasmaak kun je eigenlijk alleen maar wegspoelen met een overtuigend optreden (hoewel bepaalde hoeveelheden Grolsch ook weleens wil helpen).
Dat gaat ze niet eens zo slecht af. De heren spelen strak, met een glansrol voor de bassist. De virtuositeit spat van zijn fretloze basgitaar af. Hij is een opmerkelijke vertoning met zijn eigenzinnige stijl en uitstraling. Het lijkt wel of er per nummer meer nostalgie in de zaal wordt aangewakkerd. De stemming in de zaal wordt uitbundiger en er vormt zich een aarzelende pit. De nummers kennen veel afwisseling en ze durven het zelfs een tijdje aan de gitaren met rust te laten om dynamiek op te bouwen met alleen (voortreffelijke) drums en bas. Tijdens afsluiter “Out Of The Body” krijgen de fans hun langverwachte afsluiter, de door de zanger verzochte “totale gekte” bleef echter uit. Beetje pijnlijk.
Testament is een grote jongen in de trash metal wereld. Tijdens hun Amerikaanse tour deze zomer worden ze bijvoorbeeld vergezeld door Slayer en Megadeth. Vanavond is het hun enige optreden in Nederland, waardoor er een exclusief sfeertje in de lucht, die steeds meer gemengd wordt met bier en zweet, hangt.
De Amerikaanse band, die het levenslicht in 1983 zag, gaat voor groots. Dankzij een enorme drum riser (eigenlijk een extra podium op de lengtehelft van het podium) komt het immense drumstel nog imposanter over. De grote blikvanger, met z’n halve microfoon standaard, is zanger Chuck Billy. Hij maakt dankbaar gebruik van het grote podium met hoogte verschillen. Billy lijkt te lijden onder een identiteitscrisis. Als hij niet zingt, speelt hij air guitar mee met z’n getalenteerde collega’s. Dit doet hij vrij overtuigend. Het doet een beetje Marco Borsato-achtig aan, maar dan veel minder irritant.
De volle zaal doet enthousiast mee tijdens de meezing(!) momenten. Op de site van Atak werd aangekondigd dat ze het hele " The Legacy" album (uit 1987) zouden spelen. Dit was echter niet het geval. De vier nummers die ze van dit album speelden, werden wel met enthousiasme ontvangen. Het begon vandaag al om 16:30, het zogenaamde metal matinee, dus meerdere toegiften worden niet geschroomd. Tot en met de laatste noot wordt er heftig meegeknikt en gebruld. Met nog een hele avond voor de boeg keren de death/trash metal adepten tevreden huiswaarts.