De jonge Jan Cees Samson is geboren met een passie voor muziek. Al jaren schrijft en speelt hij zijn eigen nummers. Via een schoolproject komt hij in contact met andere muzikanten en ontstaat de Zwolse band Take aWay. Het is een standaard begin voor veel bands, maar voor Take aWay is dit nog maar een jaar geleden gebeurd. Door de jonge leeftijd van de leden van Take aWay krijg je meteen het beeld van jonge honden op je netvlies. Ze zijn enthousiast, speels, nog aan het aftasten, kennen niet alle regels en natuurlijk willen jonge honden zich bewijzen.

Het instrumentaal begin van de set heeft duidelijk te maken met die bewijsdrang. De gitarist is een tikkeltje overdreven met zijn gitaarspel. Dat kan je hem niet kwalijk nemen, dit is het moment om te laten zien wat hij kan. De bassist voldoet aan alle kenmerken die je bij een bassist verwacht: laid back en de ruggengraat van de band. De drummer is ritmisch en snel. Zijn drumslagen gaan sneller dan vleugelslagen van een kolibrie. Als dan ook de uitbundige zanger het podium betreedt, is het plaatje compleet. De verschillende tempowisselingen tussen de nummers en genres laat duidelijk zien dat de band zich wil bewijzen vanavond. Het wordt al snel duidelijk dat er echte muzikanten op het podium staan.
 
Het speelse en enthousiasme van de jonge honden uit zich vooral bij de snellere nummers. Take aWay staat in een halfvolle Livingroom, maar spelen alsof ze al in Ahoy staan. De zanger is een echt podiumbeest en neemt al snel bezit van het hele podium. Dit enthousiasme kan de band zeker onderscheiden van andere beginnende bandjes. Vaak willen andere beginnende bandjes nog te perfect spelen, maar deze jongens van Take aWay zijn hier niet bang voor.

Regelmatig weten jonge honden nog niet welk pad ze willen volgen. Hoewel je niet om de muzikaliteit heen kan, heeft Take aWay nog geen duidelijke lijn in hun muziek gevonden. De mix van hedendaagse indie gemengd met elementen van punk en britpop, maken het geheel een beetje rommelig. Echter, de langzame, gevoelige en melodische nummers passen goed bij de band. Met het midtempo nummer ‘Take me Back’ hebben ze een leuke meezinger te pakken. De snellere nummers die meer neigen richting het geluid van the Foo Fighters, passen een stuk minder bij de jonge mannen. Er mist duidelijk ervarenheid om dit soort nummers tot een goed einde te brengen. 

Kortom, Take aWay bestaat uit een groep getalenteerde jongens die zich graag willen bewijzen. Na verwachting staan ze over een paar jaar wel op de festivals, mits ze die juiste lijn in hun muziek weten te vinden en het enthousiasme blijven behouden.