Als ik zo rond half negen Metropool binnenloop, is het al een drukte van jewelste, zelfs het balkon is al goed gevuld. Vooraan bij het podium staan een aantal grijze mannen die zo dicht mogelijk bij hun oude helden willen komen. De geschiedenis van Brainbox gaat dan ook terug naar de late jaren '60 als drummer Pierre van der Linden, gitarist Jan Akkerman en zanger Casimirz Lux in Amsterdam besluiten samen een band op te richten.
Het is dan ook niet raar dat de meeste bezoekers de vijftig al gepasseerd zijn. Als de band rustig het podium oploopt en Kaz (voorheen Casimirz) Lux de band voorstelt, beginnen ze gelijk een onvervalste blues in te zetten. Hoewel de band strak inzet, moet Kaz er nog erg inkomen, zijn stem klinkt nog erg rommelig en 'doorrookt'. Gitaristen Rudy de Queljoe en John Schuursma wisselen beide met soleren, maar echt een show maken ze er niet van. Het blijft allemaal een beetje te bescheiden, maar gelukkig raakt Kaz steeds iets beter bij stem en begint dan ook meer te genieten op het podium. De blues en psychedelica nummers van Brainbox wisselen elkaar af uit het mooie repertoire en na hun vertolking van 'Scarborough Fair' van Simon & Garfunkel besluit ik toch even te gaan kijken wat er in de andere zaal te doen is.
In het Paradijs val ik gelijk in de opzwepende funky 'rockhop' van Mc Pikkl and da Clitters. Het is bijna onmogelijk niet te bewegen en niet enthousiast te raken van deze band die me doet denken aan The Urban Dance Squad in een light versie. Hun bijdrage aan dit benefiet voor Metropool medewerker Aad is dan ook zeer welkom. Helaas ben ik natuurlijk weer te laat en pik ik alleen hun laatste nummers mee. Tijd om terug te gaan naar de zaal waar nostalgie de boventoon vormt.
De tweede set maken de heren van Brainbox een wat rustiger indruk, maar het blijft het toch allemaal 'net niet'. Desondanks weten ze het publiek wel mee te krijgen met klassiekers als 'Down Man', 'Dark Rose', 'Sea of Delight' en hun vertolking van Gershwins' 'Summertime'. Het wordt dan ook een beloofde Best Of set, met wisselende tevredenheid van het publiek. De reacties van het publiek lopen uiteen van 'geweldige nostalgie' tot 'zoutzakken'. Misschien was het ook niet helemaal compleet zonder Jan Akkerman. Gelukkig hebben we de platen nog!
Weer terug in het Paradijs kom ik toch wel in een flink contrast terecht. Kudra Mata begint namelijk net aan hun optreden voor Aad. Het begint, zoals we van dit kwartet gewend zijn, gelijk vol energie waarbij zanger Karel Lenferink deze heftigheid nog extra accentueert met zijn strot. In tegenstelling tot Brainbox heeft Kudra Mata er geen moeite mee om op gang te komen. Het publiek omarmt dan ook de metalcore tot het einde van het optreden.
Als laatste hun bijdrage te leveren aan dit benefiet was het de beurt aan The Kings Of Oblivion. Deze band rondom troubadour Rik Kaez speelt een prettige mix van americana, pop, rock, indie en zo kan ik nog wel even doorgaan. Hun nummers zijn erg mooi opgebouwd en klinken erg fijn in het gehoor. Het is dan ook te merken dat we hier met zeer ervaren muzikanten te maken hebben. Op een zeer ontspannende manier bespeelt de ideale frontman Kaez het publiek. Dit hadden de heren van Brainbox zeker kunnen waarderen!