In een klein zaaltje boven de Zwolse studentenkroeg “het vliegend paard” vindt afgelopen donderdagavond de finale van het studentenband festival plaats. Vier bands strijden die avond tegen elkaar om de hoofdprijs te bemachtigen: een studio-opname en een plek op het bevrijdingsfestival. De Apeldoornse band De Doots strijkt uiteindelijk met de eer naar huis.
De sfeer zit er al goed in als de eerste band van de avond zijn repertoire afwerkt. De band Till Seven speelt stevige folk-rock en probeert zo het publiek mee te krijgen. Het publiek is echter vrij star en er zat nog maar weinig beweging in. De band sluit af met een kippenvel creerende ballad die het publiek, dat inmiddels wakker is, met luid applaus ontvangt. Deze sfeer wordt door de presentator goed gevangen.
Na vijftien minuten pauze en een ellenlange soundcheck kan de tweede kanshebber beginnen met spelen. Marius brengt stevige popsongs ten gehore die sommige studenten uit het publiek de perfecte soundtrack vinden voor een goed gesprek. Aan de muziek zelf mag het zeker niet liggen. Tegen het einde van de set speelt de band een aantal nummers met duidelijke Nederlandse invloeden. Een van de nummers doet denken aan een fusie van Blof, Acda & de Munnik en De Dijk. Geweldige zang die helaas af en toe overstemd wordt door de tweede gitaar.
Buiten op het terras, waar alle rokers samenkomen, wordt er al flink gespeculeert over de mogelijke winnaars. Er wordt ook veel geklaagd over de slechte geluidskwaliteit. Veel mensen zouden dit festival liever in een wat grotere zaal zien. De ruim zestig man die aanwezig zijn , staan schouder aan schouder in hun eigen stank. Positief: het bier is wel goedkoop dankzij sponsor Palm. Als de derde band begint, zijn de rokers hun klachten al snel weer vergeten en gaan ze los op de swingende muziek van Catch!.
Achter in de zaal klinkt de muziek het best en daar wordr het dan ook steeds drukker. De band is redelijk te zien vanaf die plek, al komt de kleine zangeres, vanwege haar lengte, niet helemaal boven de mensen uit. Vanaf de eerste noten wordt er dan ook gevraagd: ‘waar komt die stem vandaan?’. Maar wat een krachtige stem heeft deze dame. Mede dankzij het goedkope bier kwam het publiek al wat meer in de stemming. De muziek van Catch! helpt daar zeker bij. Voornamelijk het laatste nummer brengt het publiek in een goede stemming. Mooie en stevige gitaarsolo’s zorgen voor een krachtig einde.
De laatste band begint met een partij drums waar menig hartpatient geen waardering voor tonen. Maar het publiek wordt wel weer even wakkergeschudt en als de band De Doots begint met hun nummers. Stevige “Kane-iaanse” rock pompt uit de speakers en het publiek uit zijn waardering met veel applaus en gejuich. Aan het einde van de Beatles cover ‘Helter Skelter’ blijkt maar weer hoe slecht het geluid geregeld is. De bassist schreeuwt de longen uit zijn lijf, maar de beroemde woorden “I’ve got blisters on my fingers!!”, komen niet over op de mensen voorbij de tweede rij. Toch een erg goede set met een constante lijn van stevige rock.
Als alle bands hebben gespeeld, is het tijd voor de jury om een winnaar aan te wijzen.De jury heeft slechts een half uur nodig om te overleggen. Tijdens het overleg lopen de leden van de bands nerveus heen en weer tussen rook-ruimte en bar. De zenuwen zitten er goed in en dat is terecht. Alle vier de bands speelden ongelooflijk goed.
Het eindoordeel van de jury is, zoals het moet zijn, zeer verassend. De Doots gaan uiteindelijk naar huis als echte rock helden. De frontman van de band bedankt iedereen die ze geholpen heeft, als ware het de Oscaruitreikingen. De overige bands stonden telleurgesteld op de achtergrond maar bleven toch lachen. En dat geeft het beste de sfeer weer van het studentenband festival 2010 in Zwolle. Zoals Bassie al zei: “wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen”. Na de uitslag blijft de sfeer zeer dan ook goed en zal menig student het iets later hebben gemaakt dan aanvankelijk de bedoeling was.