Burger Band Clash deel 2

Waar Lick in maart nog winnaar van de Band Clash was, zijn nu de jongens van Delivery’s favoriet

Tekst: Wieke Esschendal / Foto's: Ruud Kuiper ,

Vier verschillende bands uit Deventer die nummers van de afgelopen 25 jaar Burgerweeshuis zullen laten horen. Zal Lick het publiek weer weten te bespelen? Of gaat dit keer de eer toch naar Fibre of The Apache Rebels? Of is het misschien de beurt aan de jonge jongens van Delivery’s?

Waar Lick in maart nog winnaar van de Band Clash was, zijn nu de jongens van Delivery’s favoriet

Op de zaterdagavond van het verjaardagsweekend van Het Burgerweeshuis staat de Burger Band Clash gepland. Dit evenement werd in april voor het eerst gehouden en krijgt nu een vervolg. Voor vanavond staan er vier beginnende bands op het programma, die nummers ten gehore zullen brengen uit 25 jaar muzikale Burgerweeshuis-historie.

 

De Burger Band Clash, inmiddels een bekend fenomeen bij de Deventer jongeren. Het verbaast me dan ook niet dat het café van het Burgerweeshuis op zaterdag 5 september tot aan de nok toe gevuld is. Zelfs voor het raam staan mensen, omdat ze toch iets mee willen pakken van de muzikale gebeurtenis binnen, maar er is simpelweg geen ruimte meer. Een publiek bestaande uit trotse ouders van de muzikanten, klasgenoten, groupies en mensen die gewoon hopen op een leuke avond. En een leuke avond zal het vast gaan worden met de Apache Rebels, Delivery’s, Lick en Fibre op het programma. Deze bands zullen vanavond het publiek trakteren op nummers van bands die in de afgelopen 25 jaar in Het Burgerweeshuis hebben opgetreden.

 

Lick mag de avond openen en daar wordt een hoop van verwacht, aangezien deze band de vorige Band Clash (in april) heeft gewonnen en erg populair is bij het publiek, aan het applaus te horen. Zodra de eerste klanken van het openingsnummer van de avond ‘Same Old Story’ klinken, merk ik dat de band er niet lekker in zit. Lick, de pop/rockband die normaal gesproken het publiek direct meekrijgt, mist de energie waar ze normaal gesproken mee optreden. Toch weten ze het publiek te verrassen  met het tweede nummer: ‘Tijdmachine’ van de Nederlandse rappers Dio en Sef. Na een applausje voor ‘de jongens die op de markt werken’, waar zanger Nolle Groen het publiek voor oproept, spelen de jongens hun eigen single ‘Pretty Girl’. Het blijkt dat dit nummer zo langzamerhand een plekje heeft bemachtigd bij het Deventerse publiek, aangezien iedereen het refrein uit volle borst meezingt. Daardoor komt Nolle Groen weer wat terug in zijn rol en krijgt hij er zichtbaar meer lol in. Zeker als hij zijn saxofoon ter hand neemt, wat nog niet eerder is vertoond, barst het enthousiasme onder het publiek los.

 

Onder luid applaus pluggen de jongens hun gitaren uit en maken ze plaats voor de Apache Rebels. De nummers die deze band speelde, wisten niet te boeien. Max Augustijn, de zanger van de Apache Rebels, was niet goed bij stem en kon zich niet concentreren op zijn gitaarspel. Hierdoor leek het net alsof we met 200 man naar een repetitie van de band stonden te kijken.

 

Vervolgens is het de beurt aan Fibre, die overigens op 9 oktober in het voorprogramma van The Sheer staat. Vier jongens uit Deventer die zichzelf op Hyves als volgt presenteren: ‘verwacht dus geen standaard pop/rock-geluid, maar een diverse sound met een energieke live-act.’ Na het eerste nummer ‘Whatever You Want From Life’ van de band Voicst, mis ik de energie die ze zeggen te hebben. Zelfs bij een eigen nummer blijft de pit weg. Ik hoor van meerdere mensen dat ze vinden ‘dat de band er zo suf bijstaat’. De muzikanten klinken stuk voor stuk prima, al mist de zanger de kracht en het zelfvertrouwen om goed door te zingen zoals Nolle Groen dit bijvoorbeeld wel beheerst. Zodra zanger Thijs Baltes aankondigt dat ze het nummer ‘Damclub Hooligan’ van De Heideroosjes zullen gaan spelen, kijkt een deel van het publiek elkaar verbaasd aan. Een band die zonder energie op het podium staat en teksten laat horen als: “Hooligan, Ik ben een hooligan. Om mijn damclub te promoten sla ik alles naar de klote”, wekt enig gelach op vanuit de zaal. Pas bij het laatste nummer ‘Last Chance’ van Moke klinkt de band ontzettend goed. De gitaristen en bassist zijn van een goed niveau en de zang klinkt er prima bij. Helaas alleen bij het laatste nummer, maar beter laat dan nooit.

 

Wanneer er vervolgens vier jongens van de trap van de ‘skai box’ afdalen, stoten verscheidene mensen elkaar aan met de vraag “gaan zíj ook optreden?”. “Ja, deze jongens gaan ook optreden!” Het zijn de jongens van Delivery’s, zonder hun vaste zanger Bjorn Roolvink, maar dit wordt goed opgevangen door gitarist Seb Dokman. Een deel van het publiek dat buiten even een luchtje aan het scheppen is, snelt terug naar binnen om te zien hoe deze jongens uit Wijhe het ervan af zullen gaan brengen. Na een aantal nummers speelden ze het nummer ‘I Bet You Look Good On The Dancefloor’, van hun favoriete band de Arctic Monkeys. Want “ze hebben nooit in Het Burgerweeshuis gespeeld, maar dat zouden ze wel moeten. Misschien een tip voor de programmeur” aldus Seb.

 

Deze laatste band deed het publiek verbazen, zulke kleine jongens die zo veel talent ten gehore brengen. Mensen die ze vaker hebben gezien wisten het al, maar nu hebben ze ook de rest van Deventer overtuigd.