Deze fantastische bluesgitarist is welbekend bij het Hengelose poppodium, in het oude pand stond hij ook al regelmatig op de planken.

De avond bestond uit twee sets, waarvan ik de tweede set persoonlijk het beste vond. Het was geen uitverkocht concert, maar dat maakte voor diegenen die er wel waren niet uit, zij kregen echt waar voor hun geld.  Het viel mij vooral op hoe het onderlinge contact tussen de bandleden is. Deze mannen maken duidelijk muziek voor de muziek en niet voor de commercie.  Dat ze er zin in hadden en echt plezier hadden in het maken van deze muziek stond als een paal boven water. Het was ook duidelijk te horen dat hij invloed geniet van de grootheden van de blues/gitaarmuziek, onder andere Rory Gallagher en Jimi Hendrix.

Behalve de meesterlijke solo’s van Julian zelf,  verwende ook bassist Tenny ons met een solo, hetgeen mij ontzettend veel kippenvel deed bezorgen. De topper van de avond was voor mij “Blues for the lost and found”, en ik had het idee dat met mij velen waren die deze mening deelden.  Na een optreden van ruim 2 uur namen ze met een toegift afscheid van het Hengelose publiek.