X-it Danceparty in Atak is vanavond niet wat we gewend zijn. XL staat voor meer, en dat wil ik vanavond ook. Het wordt warmer buiten, de alcohol vloeit en ik heb er zin in. Vanavond staan er drie bands in de Saxion zaal, die vechten om aandacht. Het publiek wordt gedwongen om een keuze te maken. Gaan we lekker de hele avond dansen op de liedjes van de wekelijkse dj’s, of gaan we bands checken? Of huppelen we tussen beide zalen.
Ik kom Atak binnen rond half 1. Natuurlijk heb ik niet gekeken wanneer de eerste band begon, The Death Letters genaamd. Achteraf baal ik hier best wel van, nu ik ze beluister op Myspace. Shit, wat klinkt dat goed! En zo zijn ook de reacties van het publiek. The Death Letters was dus zeker wel een succes vanavond. Betreurd sta ik erbij, dan maar even de Grolsch zaal checken.
Hier is het nog verbazingwekkend rustig. Mensen moeten even wennen aan het nieuwe decor met een groot scherm op de achtergrond. Vanavond zetten we Red Ribbon Rock in de spotlights, dat 27 maart plaatsvindt in Atak. Mensen komen een beetje langzaam op gang en staan liever bij de bar dan in de danszaal zelf. Zelf sta ik maar even langs de kant te kijken hoe de drukte toeneemt, en het aantal leuke liedjes ook. Plotseling is het er. Danszaal lekker vol en gezellig. De tweede band van vanavond betreedt elk moment het podium in de Saxion zaal.
Daily Bread heeft een aparte podiumpresentatie. Luipaardprint over de speakers en het drumstel staat er gezellig bij. Niet zomaar een band, dit belooft wat. De drie leden van Daily Bread betreden het podium, en het publiek neemt toe in aantal. De zaal is goed gevuld en dit is het sein voor de band om te beginnen. Na een half uurtje, drie kwartier ben ik fan geworden van hen. De energie in de liedjes, de gekkigheid van de zangeres en gewoon alles maakt de band fascinerend en super dansbaar. Het publiek gaat dan ook los, vooral als er gratis T-shirts worden beloofd. Daily Bread, een naam om niet te vergeten!
Inmiddels is het publiek gewend om een beetje tussen de zalen door te lopen, het is in het café dan ook wel druk. De Grolsch zaal doet het nog goed en het publiek kan genieten van de wekelijkse liedjes en springmomenten van X-it, zoals we het kennen. Flogging Molly er nog even tussendoor en de mensen zijn tevreden. Ondertussen lopen de roodkapjes druk flyers van Red Ribbon Rock uit te delen, terwijl er een opgeblazen condoom door de zaal wordt gegooid. In Atak kan het niet gek genoeg, dat wisten we inmiddels wel.
Helaas heeft de laatste band van vanavond minder succes. The Routines staat nogal voor zichzelf te spelen, want het is behoorlijk dood in de Saxion zaal. En eerlijk gezegd is deze formatie ook niet echt te vergelijken met het feest van Daily Bread. De energie van de vorige band kunnen de dame en heer niet evenaren. Alhoewel het in de Grolsch zaal nog wel redelijk druk is, komt de avond voor mij tot een einde.
Twijfelachtig fiets ik naar huis. Hoe vond ik het nou vanavond? Daily Bread was heel gaaf en het was gezellig in de Grolsch zaal. De avond kwam echter moeilijk op gang en The Routines had er eigenlijk net zo goed niet kunnen staan.