Afgelopen vrijdag 12 juni stond Sensuàl op het podium van het Burgerweeshuis in Deventer. Ze maken Portugees-Braziliaanse pop en jazz en mixen samba, pop, dance en jazz tot een uniek geheel.

De zangeres, die op sommige momenten deed denken aan de Franse zangeres Alizee (je weet wel, van dat ene hitje: ‘Moi Lolita’), werd bijgestaan door een drummer, bassist, toetsenist en percussionist. Naast deze klassieke salsa-instrumenten greep de band regelmatig naar instrumenten die ik op geen mogelijke manier kon plaatsen. Af en toe kwam de tamboerijn voorbij, maar vaker stond de zangeres met instrumenten in de hand die ik voor het eerst zag die avond.

Eva Kieboom, het vocale wonder van de band, wist het publiek helemaal mee te krijgen met de muziek. Moest er geklapt worden, dan werd er door het publiek direct meegeklapt en moest het publiek iets nazingen, was dat geen probleem. Er was geen mens in het publiek dat het enthousiasme van deze jonge, sprankelende zangeres kon negeren. Het enthousiasme dat de hele band overigens uitstraalde.

De muzikanten leken op sommige momenten compleet te vergeten waar ze waren, of dat ze überhaupt aan het optreden waren. In solo’s en muzikale pauzes gingen ze vaak helemaal op in hun eigen instrument. Je zou kunnen stellen dat dit de samenwerking tussen de muzikanten kan benadelen en soms is dat ook zo, maar vanavond was dit absoluut niet het geval. Doordat ze zo met zichzelf bezig waren, deden ze hun eigen ding ontzettend goed en vaak ook helemaal foutloos.

Rik Kraak bijvoorbeeld, de bassist van het vijftal. De eerste keer dat hij een solo speelde zaterdag, moest je een paar keer knipperen met je ogen. Stond hij daar nou, helemaal in elkaar gedoken met ergens tussen zijn armen nog een basgitaar verstopt?

Het muziekgenre dat de band ten gehore bracht, had duidelijk zijn roots in Portugal en Brazilië. Elk nummer had weer een ander tempo, wat er voor zorgde dat geen enkel nummer saai werd. Zelfs de ballads die Kieboom met een krachtige, Anouk-achtige stem zong, kregen elke keer een swingend, Portugees tempo.

Hoewel ik principieel tegen het coveren van muzikale genieën als Michael Jackson of Stevie Wonder ben, had ik er (raar genoeg) geen problemen mee dat Sensuál allebei deze genieën coverde met het nummer ‘I Can’t Help It..

Het is me niet ‘gelukt’ deze avond om iets negatiefs bij Sensuál te vinden, waaraan ik vervolgens mijn recensie had kunnen ophangen. Ik heb het geprobeerd, maar ‘I Can’t Help It’; ze waren gewoon goed. Niet vreemd dat deze band vorig jaar de Edison Jazzism Publieksprijs gewonnen heeft.