Bredere aanpak op het nieuwe album van Clueless

Een interview met frontman en producer Tim van Doorn

Tekst: Ruben Eijsink / Foto's: Marieke Waalwijk ,

Het mag gezegd worden; het gaat goed met Clueless! Deze band, met haar Roots in Enschede, gaat alweer zo’n negen jaar mee. Hun laatste self-titled album deed het niet slecht en is zelfs uitgebracht in Japan. Ik sprak zanger Tim van Doorn, nog steeds woonachtig in Enschede, over het opnameproces van hun nieuwe album en nog veel meer bandgerelateerde zaken. “Er werd altijd gezegd: ‘Pop gemixed met punk en metal’. Dat is is steeds meer van toepassing."

Een interview met frontman en producer Tim van Doorn

Ergens in Enschede-Oost bel ik aan bij een bescheiden rijtjeswoning. Hier woont mid-twintiger Tim, maar voor hoe lang nog? De demo’s van het nieuwe album scheppen veel verwachtingen, Clueless is een solide liveband met gratis cabaret en ze zijn al een flinke tijd op de goede weg. Het wordt hoog tijd dat deze band gaat doorbreken! Gaat het nieuwe album, dat bij Tim thuis wordt opgenomen, daar voor zorgen? Gitaren, snoeren, een mixer, plectrums en meerdere monitoren sieren de woonkamer. Er hangt een gezellige, creatieve sfeer.

“Het thuis opnemen gaat goed, daar is bewust gekozen. We hebben nu gewoon alle tijd. Het uitbrengen van de plaat gaan we wel via een label doen. Zelf hebben we niet de middelen voor promotie. Een label heeft meer geld en contacten dan wij. Muziek maken en opnemen lukt wel, maar promoten vinden we lastig. Daar beleven we geen lol aan. Onze vorige plaat werd uitgebracht bij een independent label, Moondown Records. Zij zijn inmiddels gestopt. Ze hadden een klein budget. Toen de cd’s gemaakt waren, de stickers en de aanstekers gedrukt, was het geld alweer op. We gaan het nu hogerop zoeken. Die plaat heeft het goed gedaan, ben er zeker trots op, maar we hebben grotere plannen voor de volgende.”

Tim laat een paar Demo’s horen en die klinken al verdomde fijn. Ze zijn nog niet helemaal af, maar er wordt hard aan gewerkt. Het harde werken werpt zo zijn vruchten af. Een doorbraak is helemaal niet ondenkbaar.

“Ik geloof er heilig in, de vorige cd had het wat mij betreft ook al kunnen zijn. Toen was de promotie verre van optimaal. Dan sta je na drie maanden met een cd'tje in je handen, met de gedachte: nu moet ik beroemd worden. Dat werkt niet. We waren er een paar keer dichtbij (red: onder andere 3FM airplay, tweede bij de Grote Prijs van Nederland), nu mag het echt wel een keer gaan gebeuren.”

“Het enige waar ik bang voor ben, is het feit dat we alles zelf mixen. Ik ben wel ervaren, maar het is toch anders als je met je eigen muziek bezig bent. Het gevoel dat het nooit af is, sluipt er snel in. Het gevaar is dat het te langdradig wordt. Mooi voorbeeld is het eerste album van Angels and Airwaves. Zij hebben ook alles zelf gedaan. Waarschijnlijk vindt Tom Delonge dan een riffje zelf heel erg mooi en speelt hij dat voor twee minuten. Een producer zou dan kunnen zeggen: ‘hey, na één minuut is het wel mooi geweest’.”

“Je bent niet objectief. Daarom laten we demo’s zoveel mogelijk aan onze vrienden horen en vragen we wat ze er van vinden. Duurt het te lang? Zijn de drums daar wel cool? Komt het refrein te laat? Dat soort dingen. In principe wordt de nieuwe cd mede geproduceerd door onze vrienden.”

De charismatische frontman neemt nog een hap van zijn worstenbroodje, welke hij zich goed laat smaken. De buitenkant is lekker hard en knapperig, de binnenkant is zacht. Het blijkt dat die combinatie goed bevalt, zo ook op het nieuwe album. “De songs op het nieuwe album zijn allemaal wat breder geworden. Bepaalde dingen zouden nog wel op de vorige cd passen, maar het is allemaal een stuk dynamischer geworden. Er werd altijd gezegd: ‘Pop gemixed met punk en metal’. Dat is is steeds meer van toepassing. Er staan twee of drie heftige nummers op, maar je vindt ook een rustig tokkelnummer. Meer hard en zacht verschil dan op de vorige plaat dus. Toen we demo’s aan het maken waren was het spannend of het wel een geheel zou gaan worden, omdat het alle kanten opging. Nu is het qua sound toch wel aardig rechtgetrokken.”

En dan de ‘juicy details’ waar iedereen benieuwd naar is… “Bassist Willem en lead-gitarist Daniel doen media design, zij ontwerpen het artwork voor de nieuwe cd die ‘Stuck On Repeat’ gaat heten. Die titel zal terugkomen in het artwork en in de vorm van ornamenten. Er wordt veel herhaald, er komt steeds van alles terug. Eigelijk is dat ook stiekem doorgevoerd in de nummers. Bepaalde dingen komen steeds terug, bijvoorbeeld bepaalde drumpartijen van Davy. Het is een soort algemeen thema van de plaat.”

“Er is nog geen release date, we zijn volop bezig met opnames. We zijn er druk mee bezig. We sturen ook promo’s naar platenmaatschappijen en dat soort dingen.”

Hoe bevalt jullie nieuwe drummer Davy? “Dat gaat heel fijn. Floh, onze vorige drummer was meer een ‘niet zeuren, gewoon drummen-kerel’. Hij drumde de liedjes strak en perfect. Kortom, een hele goede drummer. Davy bemoeid zich meer met proces voor de opnames. De demo’s maak ik vaak  thuis, met behulp van mijn drumcomputer. Davy zegt dan wat hij misschien anders zou doen, wat alleen maar ten goede komt van de liedjes.”

Tim laat ondertussen een leuk nieuw nummer horen. De insteek is experimenteel en het klinkt allemaal al erg vet. Verwacht een dikkere sound dan bij het vorige album, maar ook rustige nummers, voorzien van lange opbouw. Dynamiek is dus het sleutelwoord. We gaan het merken.

Zou je je liever volledig richten op produceren van bandjes? “Het liefst speel ik voor de rest van mijn leven, maar als ik realistisch ben kan dat maar voor een paar jaar en daarna gaan mensen andere dingen doen. Mijn tweede grote passie is dan toch echt opnemen, misschien is dat zelfs wel mijn grootste passie. Maar ik vind het leuk om in de spotlights te staan.”

Je bent samen met Bram van The American Guitar Store bezig met een side-project, Red Apple. Hoe staat dat ervoor? “Dat is bijna af, het is al vier maanden bijna af. Bram komt af en toe langs. Dan gaan we dingen inspelen, meestal drinken we dan een paar biertjes te veel en dan denken we: ‘Ach laten we het nog maar een keer over doen...’. Clueless lijdt er niet onder, het is bijvoorbeeld niet erg als de Red Apple-opnames over drie jaar pas klaar zijn. Het is meer richting 90’s Californian punkrock. We hebben nooit echt snelle punk gemaakt met Clueless, dat doen we in Red Apple wel. Ik vind het leuk om te bassen in dat projectje. Binnenkort staan de volledige opnames op onze MySpace.”

Zijn er nog andere stijlen die jullie willen verkennen in Clueless? “Het heeft te maken met waar ik naar luister. Wat er nu in verwerkt is, is per ongeluk gegaan. Ik luister tegenwoordig niet meer elke dag naar punkrockbands als NOFX en Lagwagon, Ik luister steeds meer naar Eels en Ben Folds, dat vind ik echt helemaal te gek. Dat heeft wel mijn schrijven beïnvloedt.”

“Er komt een slide guitar op de nieuwe plaat. Dat hebben we nog nooit eerder gedaan. Met dank aan de heren van Paper Tiger die dat soort dingen voor hun rekening willen nemen. Ze zullen ook voor wat ‘vintage style’ toetspartijen zorgen. De synthesizers op de vorige plaats zullen niet meer te vinden zijn op Stuck On Repeat.”

Wat zouden jullie willen bereiken met Stuck On Repeat? “Veel spelen, niet per se alleen in Nederland. We hoeven ook niet per se een top 10-hit ofzo. Dat je van het spelen kan leven, dat zou te gek zijn. Voor mij is de ideale situatie om dat een paar jaar doen, contacten opbouwen en ondertussen mijn eigen werkgebied uit te breiden in de vorm van bandjes opnemen. Ik denk wel dat het mogelijk is om een paar jaar van de band te kunnen leven.”

Op de onderarm van Tim siert een tatoeage van een kompas. Tevens het logo van de band. Volgens mij zitten Tim en zijn kompanen aardig op koers.

Benieuwd naar de nieuwe liedjes? Clueless is 27 februari weer live in actie te zien in café Backstage.