Thozes schrijft over de Grote Prijs van Nederland

Een bijzondere dag uit het leven van een “echte rocker”

Tekst: Thozes Foto's: Marieke Waalwijk, ,

Op 13 september vond in het Utrechtse EKKO de halve finale plaats van de Grote Prijs van Nederland. Local hero Thozes mocht daar het podium betreden om daarna een pilsje te gaan drinken aan de gracht. Voor 3VOOR12/Overijssel beschreef hij de zaterdag in kwestie.

Een bijzondere dag uit het leven van een “echte rocker”

13 September begon eigenlijk veel te vroeg voor Rock ’n Roll. Om half tien gaf de wekker het startschot voor een drukke dag. Als je in de halve finale staat van een wedstrijd als de Grote Prijs van Nederland, wil je toch even extra je best doen: je koopt nieuwe kabels, bent nog eens extra lief voor je gitaren door er nieuwe snaren op te leggen, en je gaat nog een keer goed repeteren om die paar kleine foutjes eruit te krijgen. Ik dus ook. Alles ging vlot, en dus waren we nog op tijd in Utrecht ook. Eenmaal aangekomen kon alles wat kalmer aan: we deden rustig onze soundcheck, konden om kwart voor zeven aan tafel en om half acht het podium op. Het repeteren had blijkbaar geholpen, want we speelden eigenlijk wel lekker: Rick de Leeuw was de presentator die avond, en die had het publiek écht lekker opgewarmd voor ons. Dat scheelde. We speelden onze 5 liedjes met net genoeg enthousiasme, zoals het hoorde. Twintig minuutjes later stapten we het podium alweer af en trokken we ons eerste biertje open. Van de tweede, derde, en vierde band heb ik helaas niet veel meegekregen. Als ik in Utrecht ben kan ik het nooit laten om aan de gracht te gaan chillen, dus ik zat het grootste deel van de avond buiten. De laatste band, Two Way Radio, heb ik wel gezien. Vanaf de eerste rij. Op dat moment wist ik zeker dat een eerste prijs voor ons niet weggelegd zou zijn. Helaas kwamen we er iets later achter, dat er geen enkele prijs voor ons weggelegd bleek te zijn. Nu ben ikzelf al lang niet meer zo vatbaar voor zulke dingen, maar de stemming in de band was toch wel wat minder geworden. Tot we besloten naar huis te vertrekken. Met de trein zoals het echte rockers betaamd natuurlijk. Even werd er nog tijd gemaakt voor een jamsessie met het plaatselijke strijkkwartet, dat zich die avond aan de ingang van het station had gevestigd in de hoop ons tegen te komen. Hadden zij even geluk... ;-) Op de trein ging het feestje vrolijk verder: Een gitaartje erbij, wat biertjes op, geen gedoe met overstappen, het had niet beter gekund. Eenmaal in Enschede hebben we nog even wat gegeten en gedronken, waarna het tijd was om nog eens te genieten van een geweldige nachtrust.