Voor mij is dit het eerste concert in het nieuwe pand. het is even zoeken naar de ingang, maar na een stevige wandeling rond het gebouw kom ik zowaar bij een etalage waar ik mijn kaartje kan afhalen. Een beetje onwennig stap ik even later een soort vissenkom in. Ik loop maar snel door naar de zaal. Beati Mortui blijkt drie kwartier te laat, maar het publiek lijkt er weinig last van te hebben. De sfeer zit er al lekker in en de dj's vermaken zichzelf en het publiek prima. Eindelijk komt Beati Mortui dan het podium op. De Finnen zijn blij om eindelijk in ‘Ensjeduh’ te zijn en ze beginnen vol enthausiasme aan hun optreden. De muziek is heel erg gelikt en blijkt rechtstreeks van de iPod te komen... jammer genoeg hebben ze alleen de zangeres niet opgenomen. Ondanks de iPod is het heerlijk dansbare muziek, en van de valse noten van de zangeres lijkt het publiek zich niets aan te trekken. Das Ich is wel keurig op tijd, en ik moet zeggen dat ze er geweldig uitzien. Van de make-up tot de synthstandaards, alles staat in het teken van een show. En die krijgen we dan ook, vol overgave stort het Duitse trio zich op de instrumenten en geeft een concert alsof het hun laatste zal zijn. Beati Mortui is na het eerste nummer al vergeten. Na het derde nummer is ook alle besef van tijd vergeten en gaat de hele zaal los. Beati Mortui, Das Ich en de afterparty waren erg gezellig en Das Ich gaf een geweldig optreden weg. Ze hebben veel moeite gestoken in het optreden en dat was zeker terug te zien. Het nieuwe Atak is wat minder (het was even zoeken naar de ingang, de bar is wat ongelukkig geplaatst onder de trap welke ik met minirokje niet graag op zou lopen en de foyer is door de enorme hoogte van de ruimte), maar desondanks was het erg gezellig. Das Ich mag zeker nog eens terugkomen in Ensjeduh!