Als Hazy Jane begint, is de kroeg goed gevuld. De stemming zit er in en er zijn duidelijk veel mensen speciaal voor de band gekomen. Voor het podium zijn er meubeltjes met wat kaarsen en andere huiselijke aankleding neergezet. Hiertussen staat een aantal exemplaren van de langverwachte cd en een eerder uitgebrachte EP. De Livingroom is net als de vorige keer toen Hazy Jane speelde, weer een echte huiskamer getuige de mensen die rondom het podium op de grond zijn gaan zitten. Vanaf de eerste noten wordt het publiek meegesleurd in een droomwereld van klanken en invloeden die zich niet beperken tot de conventionele kaders van de “popmuziek”. De twee dames Roeline van Calkar en Willemien Ahuis delen de hoofdvocalen en ondersteunen elkaar op dit vlak naadloos. Telkens wordt er van plek en instrument gewisseld. Zo spelen beide dames akoestisch gitaar en piano en pakt Willemien zo nu en dan de accordeon erbij. Deze gelaagdheid van de muziek komt in de Livingroom dan ook perfect uit de verf. Wat opvalt, is dat er vanavond een extra gitarist op het podium staat. Een aangename aanvulling op het geluid van de band. De wat knallende stukken worden net wat rauwer en voller. Helaas speelt de gitarist niet alle nummers mee. Wat overigens een raar beeld geeft als deze gitarist er wat doelloos op het podium bij zit op een stoel terwijl de rest van de band druk aan het spelen is. Echter, de muziek is meeslepend en dromerig als altijd en de band heeft het enorm naar zijn zin. Een Jeff Buckley cover komt voorbij en als toegift wordt een hemeltergend mooie uitvoering van Hurt van Johnny Cash voorgeschoteld. Hiermee komt er een mooi einde aan een schitterend en intiem optreden van Hazy Jane. Als verrassing komt de vader van Roeline van Calkar met een cadeautje op het podium. Hazy Jane kan terugkijken op een mooie en passende cd-release show. Iedereen is het er wel over eens; Hazy Jane is band met erg veel klasse en potentie. Deze band verdient het om meer aandacht te krijgen, wat ongetwijfeld ook gaat gebeuren. De avond van deze cd-release wordt door ZaZa geopend. Een band die prima past als voorprogramma van Hazy Jane. De band – geleid door Inge van Calkar (ex-Ysis) – leunt meer op het reguliere pop en rock genre. Makkelijk wegluisterende liedjes die duidelijk minder complex zijn dan die van Hazy Jane. Niks mis mee, want de band staat als een huis, speelt strak en is creatief binnen het genre. Echter, de wat meer ingetogen nummers komen beter uit de verf dan de knalnummers. Dit komt doordat de stem van Inge wat kracht lijkt te missen bij deze nummers. Bovendien leent haar stemgeluid zich beter voor de rustige nummers. Aan het eind krijgt ook zij van vaderlief een cadeau. Een vlieger met daarop “Met ZaZa naar hogere sferen”. Al met al een lekkere show met sterke songs dat ons brengt naar hogere sferen.