Hoelang is het geleden dat je onverwacht in de kraag werd gegrepen door een hiphop album? Hoelang is het geleden dat je zo werd verrast door iets totaal nieuws onder de noemer hiphop, dat zo goed is dat het bijna geen hiphop meer is? Hoe lang is het geleden dat je echt verbaasd stond van de muzikale kwaliteit van een nieuwe hiphop act? Zet Nederlands meest veelbelovende mc en producer bij elkaar en je krijgt deze overweldigende mix van soul funk jazz en de meest onverwachte muziekstijlen, allemaal onder de noemer hiphop. Pete Philly, afkomstig van Aruba, en Amsterdamse producer Perquisite vormen sinds 2002 samen een duo en in april van dit jaar kwam hun eerst album “Mindstate’ uit. Zelden werd een Nederlandse act zo goed ontvangen, nationaal en internationaal. Successen in Europa, Japan Zuid Afrika en zelfs een samenwerking met de New Yorkse rapper Talib Kweli maakt deze act tot een van Nederlands meest veelbelovende acts van dit moment. 12 november stonden deze mannen in Deventer’s poppodium Burgerweeshuis, waar we hen onder andere vroegen naar wie Pete Philly en Perquisite nou precies zijn. Kunnen jullie jezelf om te beginnen eerst introduceren aan de mensen die jullie nog niet kennen? Wie zijn jullie en wat doen jullie? Perquisite: Wij zijn Pete Philly en Perquisite. Pete is de MC, vocalist en degene die alle teksten heeft geschreven, en ik ben de beatcreator. Samen hebben we een album uitgebracht, en zijn nu bezig aan onze tour door Nederland en daarbuiten. Toen jullie samen jullie eerste album Mindstate uitbrachten. Hadden jullie toen verwacht of alleen gehoopt dat het zo’n succes zou worden? Pete Philly: Nou we hadden eigenlijk helemaal geen anticipaties of zo. We maken gewoon onze muziek en dat het goed werd ontvangen, ja dat was dope. We hebben nationaal en internationaal al veel recensies gekregen en tot nu toe is er geen een negatief geweest. En verder, ach, we maken gewoon muziek. En internationaal gaat het ook wel lekker toch? Want als ik kijk naar de huidige hiphopscène zie ik jullie met een dikke middelvinger naar achter vrolijk de wereld over lopen. Of niet? Perquisite: Het is niet zo dat we op een arrogante manier met onze middelvinger omhoog van Nederland vandaan lopen, want Nederland is ook heel belangrijk voor ons. En dat we in de rest van Europa, Zuid-Afrika en Japan ook gedigt worden, ja dat is cool! Pete Philly: Ik denk ook dat onze muziek universeel genoeg is om dat te kunnen doen. In de rest van de wereld is engels ook gewoon een main languages you know, dus daar komen je lyrics ook gewoon goed over. Is dat ook de reden dat je Engelstalige muziek bent gaan maken? Pete Philly: Ik heb mezelf eigenlijk altijd in het engels geuit. Ik ben opgegroeid met voornamelijk Engels, Spaans en Nederlands. En Engels is voor mij net zo goed een eerste taal als dat Nederlands dat is. En het geluk dat ik had toen ik naar Nederland kwam was dat ik het niet meer hoefde te leren spreken. Maar Engels is voor mij altijd aanwezig zegmaar. Dus daarom blijft het wat meer plakken. Jullie album is ook uit in Japan. Hoe kom je daar terecht? Perquisite: Ik heb een platenlabel opgezet toen ik 18 was. En mijn distributeur die verscheepte ook naar Japan. En ik heb in die tijd zogenaamd Perquisite EP’s uitgebracht, een mix van jazz en hiphop zegmaar, die daar wel aansloegen. En het grappige is dat ik daar nog altijd meer platen heb verkocht dan hier. En er loopt een project om daar binnenkort te gaan touren. Op het album is de veelbesproken en eigenlijk voor Nederlandse begrippen unieke samenwerking te horen met Talib Kweli. Hoe is dat tot stand gekomen? Perquisite: We zaten te denken wie we op het album wilden hebben. We hadden onder anderen Senna en Cee-Major, maar wie zouden we er nog meer op willen hebben? Toen dachten we dat als we echt een dope Engelstalige lyricist op het album wilden hebben, dat Talib moest zijn. Ik vind hem gewoon een van de beste MC’s die er is, en we hadden alle twee zoiets van “absoluut!”. Toen heb ik gewoon het management gebeld en gemaild en er eigenlijk gewoon zelf achteraan gegaan want ik kende zijn management zeg maar. Toen heb ik onze eerste EP, zes tracks op vinyl, die kant opgestuurd, en toen kregen we te horen dat Talib het wel wilde doen. Toen hij voor een Europese tournee in London was, hebben toen een ticket die kant op geboekt, daar een studio gehuurd en samen die track opgenomen. Pete Philly: Weetje wat het ding is? Mensen creëren zelf een afstand. Als je dope bent kun je met iedereen samenwerken. En sinds het album uit is word ik gevraagd voor featurings, Perq word gevraagd voor remixes. Vanuit de gekste pekken door gasten waarvan je denkt “hé? Hoe weten die gasten dat ik bezig ben?”. En sommige mensen hebben behoefte aan een bepaalde afstand en zo zit ik niet in elkaar. Maar begrijp me niet verkeerd, Nederland is fucking dope man! Zijn er nog Nederlandse acts waarmee je graag zou willen samenwerken? Pete Philly: Wat betreft Mc’s heb ik wat mij betreft met de dopeste al wel wat gedaan. Ik heb met Djiggy Djé gewerkt, met alle DAC jongens, een feature op de komende Colombiaanse Bloedgroep, Cee-major, en zo kan ik nog wel even door gaan. Dus ik ben wel tevreden. Volgens Talib Kweli zijn jullie muzikaal jullie tijd ver vooruit. Hoe staan jullie hier zelf in? Perquisite: Dat is zijn mening weetje, en ja wij vinden dat alleen maar cool. Wij maken gewoon muziek die wij cool vinden. En je hoort ook op het album veel invloeden van andere muziekstijlen. En in die zin denk ik wel dat wij vernieuwend zijn omdat we allebei geen boundaries of beperkingen zien. Als je sommige nummers van het album zou halen zou je ze vaak niet eens classificeren als hiphoptracks. Dat vind ik ook zo prettig aan onze samenwerking, want we hebben beide zoiets van we willen gewoon lekker muziek maken. We houden er van om soms gewoon iets totaal anders te doen. Binnen de hiphop zijn er veel mensen die zeggen “zo moet hiphop klinken: 90 beat per minute, rechttoe rechtaan etc.”, en daar houden wij ons dus niet aan. Pete Philly: En juist dat is hiphop. Het is heel erg anti hiphop om restricties te zetten. Hiphop is de meest vrije expressie, de meest creatieve, het enige genre waarin je alle andere genres kan betrekken. Je kunt binnen hiphop samplen van Schotse volksmuziek tot jazz en er een London beat ding in gooien en het nog steeds hiphop noemen. En wat nou als in het gekste geval hiphop muziek verboden zou worden. En je zou een ander genre moeten kiezen wat je daarna het beste ligt, wat zou je doen? Pete Philly: Ik denk dat ik hiphop zou maken! Perquisite: Dan gaan we helemaal “underground”. Haha! Pete Philly: Ik laat me toch niet vertellen door zogenaamde heads wat ik moet doen, waarover ik wel en niet mag rappen. Maar zoiets zal toch nooit gebeuren want mensen hebben muziek nodig weetje. Dat is wat ons onderscheid van alle andere levende wezens. Perquisite: Nou het is gebeurd in Afghanistan. En kunst is ooit verboden in Rusland. Pete Philly: Fuck restricties man! Je zegt net: “Dan gaan we helemaal “underground””. Is dat een bewuste keuze van jullie om het toch wat meer underground te houden of hebben jullie wel commerciële ambitie? Perquisite: Wat wij willen is gewoon lekker onze muziek maken. En als dat betekend dat we underground blijven, so be it. Maar ik vind het prima om een nummer één hit te scoren weetje. Dan verdienen wij tenminste ook nog is wat. Wij maken muziek voor onszelf en als dat commercieel goed aanslaat is dat alleen maar relaxed. Pete Philly: Het ding is. Er zijn mensen of acts of hoe je ze ook noemen wil, die voor dat ze aan een track bezig gaan bedenken hoe kan ze er een hit van kunnen maken. Hier een refreintje daar een coupletje en zo denken ze van tevoren helemaal een hit uit. Dan ben je commercieel bezig. Maar als jij gewoon muziek maakt en het slaat aan… Niet dat wij het erg vinden als iemand op zo’n manier muziek wil maken. Stel een nummer van ons klapt, dan is het heel flauw om ons dat kwalijk te nemen. Want wij hebben gewoon in Perq’s thuisstudiootje een jaar lang gefreakt en gedaan wat wij cool vonden om te doen. En als heel veel mensen dat dan ook ineens heel tof blijken te vinden of het word opgepikt dan is het wel heel flauw om daar op te gaan haten. Perquisite: En daar kun je op wachten als je een hit scoort… Met de opkomst van de download cultuur. Denk je dat er nog brood in zit als artiest? Perquisite: Ik denk dat we op het moment in een transitional period zitten, zegmaar. Waarin… Pete Philly: …wij screwed zijn! Perquisite: Wij inderdaad screwed zijn want voor elke verkochte cd worden er 10 gedownload. En omdat mensen ook nog niet beseffen dat ze artiesten daarmee te kort doen. Kids tegenwoordig denken “ach muziek ís toch gratis”. Ik denk ook wel dat er op den duur een oplossing voor gaat komen, maar dat het hele muzikale systeem zoals we dat nu kennen met en platenmaatschappijen distributeurs etc. wel helemaal gaat veranderen binnen nu en 5 á 10 jaar. Pete Philly: Het is alleen de vraag of er ook een oplossing gaat komen voor artiesten die gewoon thuis in hun studiootje aan hun plaat werken. Voor de gevestigde orde zal het niet zo’n probleem zijn. Want die verkopen 10 miljoen platen en dan worden er misschien 10 miljoen gedownload. Het blijven er 10 miljoen. Maar bij ons gaat het om 100en. En je hebt mensen die zeggen dat als je nummers gedownload worden mensen het toch ook te horen krijgen, maar daar heb je nog steeds niks aan. Want het werkt nog altijd zo dat radio, zalen enz. kijken naar hoeveel je verkoopt. En dus is het voor beginnende artiesten wel een issue. Jullie eerste single/videoclip is Insomnia. Waarom die track? En wat is het verhaal achter dit nummer? Pete Philly: Het gaat over slapeloosheid. In de periode tijdens het opnemen van Mindstate had ik last van hoge ups en lage downs, en ik maakte me zorgen om veel zaken. En dat resulteerde er vaak in dat ik 4 dagen achter mekaar niet of nauwelijks sliep. En op bepaald moment raakte ik in een soort van waas en besefte ik me dat ik gewoon al 4 dagen wakker was. Waarna ik die verses heb geschreven, en we die track hebben opgenomen. Het is dus ook niet gefaked, want tijdens de opnames zat ik in mijn vierde of vijfde dag van niet of nauwelijks slapen. Perquisiste: En het leuke was. Hij kwam dus gewoon aan met die verses, en toen heb ik er ook een beat bij gezocht die paste, want elke track op het album moest qua onderwerp en qua muziek bij elkaar aansluiten. Dat is toen een beat geworden die ik een keer half dronken heb gemaakt na uitgaan. En het coole was dat op het moment dat Pete hem in rapte ik erg moest lachen want de zweverige een beetje duistere manier van hoe die het heeft gedropt was écht. Wat is tot nu toe jullie mooiste moment in de relatief korte tijd dat jullie als duo bezig zijn? Pete Philly: Dat zijn een aantal dingen. Met Talib Kweli in het voorprogramma van Kanye West was dope! München was super dope omdat er vooraan gewoon mensen keihard Insomnia mee aan het schreeuwen waren en alle lyrics kenden zelfs van de North-West Metropolis tracks. Zuid Afrika was fucking dope. Mijn hoofd is daar zeg maar er af geschroefd en er op een hele andere manier weer opgedraaid. Ik kwam echt anders terug. Echt spiritual shit daar, gruwelijk! Perquisite: En een optreden kan soms ook gewoon héél dope zijn! En ik had het vooral in de studio gehad zegmaar. Toen we aan bepaalde tracks aan het werk waren. Paraniod bijvoorbeeld. Als je op gegeven moment zo ver bent dat je niks meer hoeft te zeggen en elkaar zo goed aanvoelt dat het vanzelf gaat, dat is echt cool. Pete Philly: Klopt. Het was heel bijzonder omdat we elkaar net kenden. Eigenlijk via een wederzijdse vriend. We hebben toen contact gezocht en toen hebben we samen Lazy opgenomen en daaruit groeide het idee om een EP te maken met gemoedstoestanden. En die was toen net uit en toen besloten we een tweede EP te maken en dat is uiteindelijk het album geworden. En ik was het niet gewend dat een producer tegen me zij “ja dat is wel nice, maar die eerste paar bars, als je daar nou eens iets anders mee doet?”. Ik was gewend dat mensen het alleen maar dope vonden en hulde en trompetten. Want in dit land zijn dope Mc’s schaars, en al helemaal in een andere taal dan Nederlands. En daardoor heb ik mezelf wel heel erg weten te ontwikkelen om heel vrij mijn ding te doen, maar bij Perq heb ik echt geleerd om iets te droppen, er dan afstand van te nemen en te kijken en af en toe net in een richting te gaan die ik niet van plan was op te gaan. En dat geld andersom ook voor zijn beats. En we zijn nu op een punt dat we een track op gaan nemen zonder iets te zeggen en elkaar alleen maar aanvoelen en dat is echt bijzonder, dat is echt de shit! Is er nog iets te dromen na dit alles? Perquisite: Ik zou het erg dope vinden als het album ook in amerika uit zou komen. Niet dat ik denk dat Amerika zo belangrijk is want voor onze muziek is Europa misschien nog wel belangrijker, maar we krijgen regelmatig mailtjes uit de States waarom het album daar niet te verkrijgen is. En we willen is samenwerking met Epitaph zijn er zeker dope labels die er wel oren naar hebben. Pete Philly: Maar wij doen eigenlijk alles zelf, voornamelijk Perq. En uiteraard vooral zakelijk worden we hierin wel begeleid. Maar dat is ook wat mensen wat dat downloaden betreft vergeten. Wij investeren zelf in samenwerking met Epitaph in onze muziek, onze website onze videoclips en ga zo maar door. Dus ook in een grote stap naar Amerika zullen wij zelf moeten investeren en het zelf moeten coördineren. En dat geld ook voor die Japanse tour. Tot slot, wat kunnen we de komende tijd van jullie verwachten? Perquisite: De buitenlandse tour, en de nieuwe single komt er aan. Welke? Perquisite: Dat blijft nog even geheim. Welke zouden jullie willen? Hope? Of heeft Talib daar geen tijd voor? Pete Philly: Dat is ten eerste nog maar afwachten inderdaad. En we willen ook liever laten zien dat we er ook op eigen kracht wel komen. Interview: Ruben Pol en Rob “Dekay” Hameka