Apparatschik laat ons de polka dansen!

Enschede Muziek Festival trekt goede reserveband aan

Luc Tiehatten, ,

In het kader van het Enschede muziekfestival speelde dinsdagavond 14 september Apparatschik op de oude markt. Ze speelden als reserve-band en vervingen de band Electric gypsyland. Apparatschik speelde in 2003 op Lowlands, waar ik ze helaas mis liep. Gelukkig zag ik ze een paar maanden geleden op een besloten feestje in Atak. En dat was een geweldige avond. Dat beloofde dus wat!

Enschede Muziek Festival trekt goede reserveband aan

In het kader van het Enschede muziekfestival speelde dinsdagavond 14 september Apparatschik op de oude markt. Ze speelden als reserve-band en vervingen de band Electric gypsyland. Apparatschik speelde in 2003 op Lowlands, waar ik ze helaas mis liep. Gelukkig zag ik ze een paar maanden geleden op een besloten feestje in Atak. En dat was een geweldige avond. Dat beloofde dus wat! Nu speelde Apparatschik dus buiten op een groot plein. Van te voren was ik erg benieuwd of ze dat aan zouden kunnen. Zouden er mensen op af komen en zouden ze dan blijven staan, of zouden ze zelfs gaan dansen? Gelukkig kwamen er wel mensen op af, ik schat zo’n 150 à 200 en gedanst werd er ook! Dat bezoekersaantal viel me alleszins mee voor een koude dinsdagavond maar ik sprak ook mensen die het vonden tegenvallen. Jong en oud, folkliefhebbers en gothics, dakhebbenden en daklozen, Apparatschik bood voor iedereen vertier. Apparatschik komt uit Duitsland maar het zijn Russen. Duits schijnen ze ook helemaal niet te spreken. Hun muziek is een mengeling van traditionele Russische muziek, polka, met reggae en pop. De band is al tien jaar geleden opgericht maar pas onlangs kwam hun tweede cd “Aurora”uit. Volgens de legende komen de mannen van het eiland Machorka-Tabakistan, een vergeten eiland in de Bering-straat. DJ’s KataStrof en Dwars openenden de avond om 21.00 met leuke plaatjes. Na een half uur kwamen de Russen op. Het eerste nummer, Soldaty, is een soort Russisch soldatenlied met reggae-beat. Het publiek keek eerst wat vreemd op maar na een paar nummers werden de eerste voorzichtige danspassen gezet. Apparatschik speelde ook wel wat rustige nummers maar die sloegen duidelijk minder aan dan de danshits. “Kadja Kadja” spookt ook vandaag nog de hele tijd door mijn hoofd. Rond elf uur speelde de band zijn eerste en enige toegift; Poljuschko, waarbij het publiek, ik ook, luidkeels meezong. Een strijdlied als slot van een prachtige avond!