De nieuwste Zwolse belofte Tha Doggz trekt er hard aan en levert een puike prestatie door het demostadium meteen te ontstijgen. Het viertal heeft niet alleen elkaar gevonden, maar ook een producer die ze uit de verf laat komen. Laat ik vooropstellen dat ik dit niet zomaar als een demootje zie, dus pertinent weiger dit product met de gemiddelde oefenruimte-opname te vergelijken. Nee, er zit dermate veel tijd, moeite en expertise achter deze opnamesessie dat het eindproduct met gemak te scharen is tussen de releases die van internationale platenconglomeraten een bak met geld meekrijgen voor promotie. Als ik dus zeg dat ik de snare wel eens wat overheersend in de mix vind zitten, is dat dus een kwestie van muggeziften van de eerste orde, want de mix en productie van het plaatje (Guido Aalbers) zijn verder nagenoeg perfect. In ‘Symphony for ciney’ en ‘Welcome her 2 the show’ vind ik de sommige gitaarriffs wat aan de simpele kant -maar ik ben dan ook niet ’s werelds grootste stonerfan- en de invloeden van een reeds gevestigde band liggen er bij ‘Theez dayz’ wel erg dik bovenop. De warmte van de stem van zanger Raphael komt mooi naar voren, ondanks dat er veel, maar grotendeels functioneel met effecten gespeeld wordt. Ook de opbouw van de release is erg professioneel. Een aanvangsnummer dat er meteen lekker inhakt, twee hitgevoelige tracks, een herrienummer, een afsluiter in zes-achtste en een kleine verrassing. Verder wil ik niet zoveel woorden vuilmaken aan dit schijfje, omdat die over een jaar bij de meesten wel in de kast zal staan.