Op een bitterkoude zondag in een stralende herfstzon in het centrum van Enschede, luisteren naar vier bijzondere bandjes. Een betere dagbesteding bestaat er bijna niet. Toch was de opkomst op alweer de laatste zondag van het Rockartyfestival 2004 weer gering. En dat is zonde, want met de namen ‘Ysis’, ‘The Junes’, ‘Johan’ en ‘Rude Rich and the High Notes’ op het programma, viel er op muzikaal gebied heel wat te genieten! Ysis is zo’n band waarbij het publiek totaal stil valt. Zo’n bijzonder en puur geluid, vooral in deze setting is echt adembenemend. De drie meisjes, allen rond de twintig, maken akoestische, melodische gitaarmuziek, met tweestemmige zang én een cello. Ze bestaan al ruim vijf jaar, hebben onder andere Hardslag 2002 en Stimorol Stagemasters 2003 gewonnen en in het voorprogramma van Intwine gestaan. De drie komen uit Zwolle en omgeving, en worden qua muziek veel vergeleken met Heather Nova, K’s Choice en the Cranberries. Eervolle vergelijkingen en zeker niet misplaatst, maar toch heeft Ysis een heel eigen geluid. Hoewel ze voornamelijk rustige nummers maken, houden ze zich niet vast aan één bepaald geluid. Dat is knap, want binnen dit genre wil de muziek nog wel eens gaan vervelen, omdat het zoveel van hetzelfde lijkt. Om twee uur moet Ysis beginnen, half Enschede slaapt nog. Het publiek is magertjes, maar laat duidelijk zijn waardering blijken. Het laatste nummer is zeker een succes, maar in de inzet van het nummer beginnen de kerkklokken te luiden. Heel jammer, want het is een prachtig nummer. Het publiek heeft er geen last van, en laat aan het eind zijn waardering blijken door enthousiast op het ritme mee te klappen. Waar het publiek met dit bandje rustig kon ontwaken, hebben ze nu een half uur de tijd om zich voor te bereiden op het energieke geluid van ‘The Junes’. Pasgeleden waren ze nog te horen in Metropool, in de regiofinale van De Grote Prijs van Nederland. Niet gewonnen, maar wel een geweldig leuk optreden weggeven, waarna ze door velen wel als winnaars werden beschouwd.. Ook vandaag straalt het plezier en de energie er weer vanaf, en dat op een zondagmiddag. Terwijl the Junes hun ‘britpopachtige’geluid laten horen, zijn er steeds meer voorbijgangers die nieuwsgierig blijven staan. Toch blijft het publiek ook hier magertjes..We wijten het maar aan de kou en het vroege tijdstip op de zondag en ook de band laat zich niet van de wijs brengen. Bij één van de dansbare nummers roept de zanger het publiek op te dansen. Hoewel er niet veel respons is, een peuter vooraan het podium doet dapper een poging, is het publiek positief. Dat is begrijpelijk, want de band weerspiegelt met hun geluid precies de sfeer van deze frisse, zonnige dag. Ze hebben de voorprogramma’s voor Skik, Soundsurfers en Silkstone al verzorgd, en hier zal het zeer waarschijnlijk niet alleen bij blijven. Waar deze jonge, beginnende bands alleen nog maar kunnen dromen over optredens op Lowlands en Pinkpop, is het contrast groot met de twee volgende bands. Voor ‘Johan’, de melodische softrock-band, o.a. bekend van het nummer ‘Tumble and Fall’ en ‘Rude Rich and the High Notes’, de ska/reggae band uit Amsterdam, zijn festivals als Lowlands, Pinkpop en Noorderslag haast gesneden koek. Vooral Johan is een oude bekende, iedereen kent de cd-hoes van Pergola, met de kabouter, en iedereen is bekend met de prachtige samenzang op het nummer ‘Tumble and Fall’. Johan maakt ook vanmiddag zijn naam dubbel & dwars waar. Het -nog steeds- magere publiek bestaat uit ouders, kinderen en zelfs een paar oude bejaarde vrouwtjes blijven even luisteren. Want dat is natuurlijk, in tegenstelling tot het Rockarty thema (geen gesneden koek voor de massa), de charme van Johan. De muziek is heel toegankelijk en voor een breed publiek. Als afsluiter zijn er dus de swingende leden van ‘Rude Rich and the High Notes’. Deze swingende band, die uit welgeteld negen personen bestaat, maakt ska, reggae en rocksteady dat linkt naar de ‘60’s, en zijn naar eigen zeggen ‘de beste in hun soort’. Met twee saxofoons, gitaristen, drums, percussie, bas, toetsen, trompet en een charismatische zanger kan het publiek niet stil blijven staan. Het is rond zes uur ’s avonds, het wordt kouder en donkerder. Maar op de oude markt is het een feestje, een groep vooraan het podium danst en heeft er zichtbaar plezier in. Een intieme afsluiting van dit festival, maar wel één voor de massa. En dat is bijzonder, want het was een week met experimentele en grensoverschrijdende thema’s, met uiteindelijk wisselend succes, terwijl er heel bijzondere dingen te zien waren. Daarbij waren er prachtige weersomstandigheden, lage prijzen en uiteenlopende thema’s voor jong & oud. Het enige minpunt aan deze week was misschien de promotie. Want was die intensiever geweest, dan hadden veel meer mensen uit Enschede én omstreken van deze bijzondere week kunnen genieten. Fotografie: Ron van den Boom