Het Enschedese café Jansen & Janssen is een van de weinige café’s in de binnenstad waar met grote regelmaat bands geprogrammeerd worden. Daarnaast biedt het door middel van jamsessies een plek aan beginnende en geoefende muzikanten om samen op het podium te staan. Ondanks dat deze kroeg de naam heeft een echt bluescafé te zijn, wordt er ook ruimte geboden aan muzikanten uit een andere genre. Bedrijfsleider Wim Wiggers: ‘Op zich staan we voor alles open, zolang de muziek maar past binnen de sfeer die dit café eigen is. Ondanks dat we bekend staan om onze rootsrock en blues zijn popbandjes ook van harte welkom op de jamsessies. Elke sessie kiezen we een andere band die de aftrap verzorgt met drie of vier nummers. Deze band is dan ook meteen de begeleidingsband van deze avond. Gedurende de avond zullen leden van deze band dan ook samenspelen met muzikanten die die avond binnenlopen’. Gedurende de afgelopen maanden stonden er ook diverse soulbands en singer/songwriters op het podium. Wim: ‘Het mag wat mij betreft allemaal best wel een stukje experimenteler dan wat we hiervoor deden. Maar we willen wel het echte Jansen & Janssen-gevoel bewaken. Onze vaste klanten moeten het tijdens de avonden dat er livebands op het podium staan naar hun zin hebben. Ondanks dat we de grenzen wat verleggen mikken we toch echt niet op een nieuw publiek, we willen het eigen publiek vermaken met een gevarieerder aanbod.’ De bands die voor ‘aftrap-band’ in aanmerking komen worden vooraf geselecteerd door de sessieleiders, een team van twee man die de hele organisatie van de jamsessies voor haar rekening neemt. Wim: ‘Stefan en Dion regelen in principe de bands. Door mijn ervaring in deze kroeg heb ik zelf een heel goed gevoel over wat wel en niet gewaardeerd wordt door het publiek. Voorafgaand aan de sessie en tussen de livesets door probeer ik met de muziek die ik in het café draai de sessie wat te sturen. Desondanks gaat het soms toch niet helemaal goed, dan moet ik ingrijpen en de bands echt vragen of ze iets anders willen spelen’. Gedurende de jamsessie wordt al snel duidelijk dat we het ‘verleggen van de grenzen’ wel met een stevige korrel zout moeten nemen: de ietwat ‘veilige’ indierock van CarmenKata, dat van Enschede naar Amsterdam verhuisde en speciaal voor deze avond even terugkwam op het oude honk, werd al snel als te experimenteel bestempeld. Desondanks verloopt de jamsessie erg succesvol: de kroeg is tot de nok gevuld met muziekliefhebbers en gedurende de sessie lopen veel getalenteerde en wat minder ervaren muzikanten de kroeg binnen om samen wat te spelen. Wim: ‘Er is een aantal muzikanten dat maandelijks van de partij is, maar er zijn ook elke keer weer nieuwkomers. Het is voor hen een mooie gelegenheid om met de ‘oude’ garde in contact te komen en wat bij te leren. De jamsessie moet een soort van netwerklocatie worden, een ontmoetingsplaats voor muzikanten, waar ze ervaringen kunnen delen, dingen kunnen leren, maar vooral leuk samen kunnen spelen’.