Massive Assault Als eerste betreed Massive Assault het podium om hun ding te doen. Na de eerste tonen valt direct op dat de band zich laat kenmerken door de Zweedse Death metal invloeden. Namen als Entombed, Grave, Dismember en Bolt Thrower schieten direct door je hoofd. Het is ook niet zo verwonderlijk dat de band uiteindelijk afsluit met een cover van Bolt Thrower, het nummer Cenotaph als ik me niet vergis. Live zit de groove er flink in; de muziek ronkt en knort er flink op los, niet in de laatste plaats door de flinke distortion, die op de basgitaar staat. Dit zorgt ervoor dat men met slechts 1 gitarist een vette muur van geluid weet neer te zetten. In eerste instantie komt alles door het matige geluid nogal onsamenhangend over, maar dit verbetert gelukkig na een aantal nummers. Alleen is het jammer dat dit alles een beetje ten koste gaat van de zang, welke er het gehele optreden te zacht in staat. Deze wordt trouwens verzorgd door een Engels sprekende frontman getooid met lange dreads. De band presenteert zich enigszins statig routineus wat wellicht ook komt door het langzaam binnendruppelend publiek. Een manco wat je vaak hebt als eerste band op de avond. Wel is het zeker een optreden waar de vaart goed in zit. Nummers gaan vaak soepel in elkaar over en op een gegeven moment is het zelfs zo dat de bassist geen tijd krijgt om zijn instrument te stemmen. De rest van de band heeft dit iets te laat in de gaten en komt erachter dat men het zojuist begonnen nummer opnieuw moet aanheffen. Een kleine miscommunicatie om het zo maar te noemen. Maakt niet uit, al met al zet men als eerste band op de avond een bondige, maar zeker geen saai optreden neer. Bypass Dan is het de beurt aan het Amsterdamse Bypass. Deze band is ontstaan uit de as van de gothic-trashband Immortal Beloved. De bandleden die besloten als Bypass verder te gaan wilden allemaal wel wat zwaarders maken. Al tijdens het ombouwen valt de country ster, annex Amsterdamse Normaalfrontman Zadok op. Dit heerschap staat dan al baldadig door de microfoon te brallen met leuzen als “hey hey hey, zijn jullie er nog” en “lagere school, kennen jullie dat? Nee, zeker alleen de kroeg”. De geluidsman moet meerdere malen aanhoren dat er flink wat galm op de zang moet. Eerlijkheid derhalve moet gezegd worden dat in eerste instantie deze man nogal als een vreemde eend in bijt overkomt bij de rest van de band. Tijdens het optreden blijkt echter dat hij zeer goed als blikvanger fungeert. Als frontman maakt Zadok toch wel het optreden, de rest van de heren staan er een beetje introvert bij. Met schreeuwerige zang ondersteunt Zadok de heavy thrashy metal van de band. Soms druppelen er wat hardcore invloeden door (wel minimaal) en de rest van de heren zouden qua uitstraling hier ook beter in passen. Muzikaal zit het lekker in elkaar, zoals gezegd de nodige thrashy en heavy metalinvloeden. Veel midtempo stukken; ideaal om een biertje bij te drinken. De solo’s worden netjes onder de gitaristen Geoffrey en Simeon verdeeld. Na een klein uurtje vinden de heren het genoeg en dan is het wachten op de laatste band; Devious. Devious En dan de Twentse Death metal band Devious. De avond ervoor had ik nog een interview met Wouter (gitarist) en Frank (drummer) over Devious, en natuurlijk Axis of Evil, tijdens de uitzending van De Betonmolen op Enschede FM. Een aantal dingen kwamen ter zake waaronder de toetreding van de nieuwe zanger Coen. Na een pompeus intro betreedt Devious het podium. De band maakt een zeer zelfverzekerde indruk. Ook Coen past goed in het geheel. Af en toe wel een beetje onwennig, met name tijdens de presentatie, beweegt hij zich over het podium maar als hij zijn strot opentrekt dan is het ook goed raak.Vorige zanger Arnold had een goede uitstraling en een ruige strot, maar Coen is zeker niet de mindere! Persoonlijk denk ik dat hij zelfs beter bij de band past. De muziek liegt er niet om; de draadloos spelende gitaristen Guido en Wouter, en bassist Sven, zorgen strak musicerend voor een muur van geluid. Drummer Frank vult alle breaks en tempowisselingen vakkundig. Sowieso is hij goed op dreef. Misschien een luxe, maar de heren vooraan hebben er alle gemak van dat ze draadloos spelen. Zonder enige moeite staat men op alle plekken van het podium zonder een wirwar van snoeren te creëren. Wat betreft de podiumpresentatie komt dit zeker ten goede.Het album “Acts of Rage” wordt bijna geheel gespeeld, evenals een aantal nieuwe nummers. Die titels daarvan zijn me ontgaan maar bij het laatste nieuwe nummer viel het me op dat door het gebruik van een aantal cleane intermezzo’s de harde stukken nog heftiger overkwamen. Al met al een bruut, snel, overdonderend optreden. Deze heren horen, alleen al om het speltechnische, bij de betere death metal bands van Nederland! Fotografie: www.nera-k.com