Het programma “Mannen maken oorlog” gaat over alle oorlogen maar toch vooral over de Eerste Wereldoorlog. Bram Vermeulen heeft het bijvoorbeeld veel over de strijd rond Ieper in België. De stad was na de oorlog “zestig centimeter hoog”, zoals de zanger het omschreef. De bewoners hebben de stad toen weer helemaal heropgebouwd, exact zoals de stad was voor “Den Grooten Oorlog”. Hij speelde de voorstelling nu samen met de Belgische multi-instrumentalist Wigbert van Lierde. In eigen land is Wigbert, zoals hij zich laat noemen, een bekende singer-songwriter. Wigbert zorgde voor een rijk muzikaal geluid. Hij begeleidde Vermeulen op bas, mandoline, banjo, wasbord, elektrische en akoestische gitaar en tegelijkertijd bespeelde hij soms ook nog drums, minimoog en mondharmonica! En dat ook allemaal nog erg mooi en nooit te erg op de voorgrond. Bram Vermeulen zong en speelde daarbij piano of akoestische gitaar. De liedjes die ze speelden waren vooral afkomstig van de cd “Oorlog aan den oorlog” uit 2000. Maar ook enkele oudere nummers kwamen voorbij, die tekstueel prima in het thema pasten. “Politiek”, een klein hitje van zijn oude band De Toekomst uit 1980 en ook “Woorden”, dat op de cd “Vriend en vijand” staat, werden gespeeld. Het onderwerp, oorlog, zorgde wel voor een ietwat zware avond. Een geëngageerd man, die Bram Vermeulen, maar mij soms net iets te jaren zeventig in zijn maatschappijkritiek. Het fijne spel van de beide muzikanten op het podium, de ontspannen indruk die ze maakten en de ontwapenende opmerkingen van Vermeulen zorgden toch voor een heel leuk concert. Het kleine gezelschap dat op dit optreden af was gekomen, een man of vijftig, klapte na afloop hard genoeg om nog een toegift af te dwingen. Dat extra nummer maakte niet zo’n indruk op me, maar de totale avond wel degelijk. Voor mij was de fraaie muziek belangrijker dan de boodschap van Bram Vermeulen. Met zulke muziek ben ik voor elk protest te vinden, dus: Oorlog aan den oorlog! Nog tot begin juni te zien in diverse theaters in het hele land.