Eindelingen, een ode aan het leven en alles dat voorbij gaat.
Stan Vreeken presenteert deze reeks aan liedjes als videoconcert.
The last known individual of a species or subspecies.
Once the endling dies, the species becomes extinct
———————————————————————————
Afgelopen zomer schreef liedjesschrijver en theatermaker Stan Vreeken een reeks van vijf liedjes over endlings (eindelingen). Een kleine ode aan het leven, en aan alles dat voorbij gaat.
Hij schreef een liedje voor Lonesome George - de laatste Galapagos-reuzenschildpad ooit, die in 2012 stierf aan een overdosis eenzaamheid.
Hij schreef een liedje voor Martha - de laatste trekduif, eens de meest voorkomende vogel in Noord-Amerika - en een liedje voor ‘Booming’ Ben - die zo genoemd werd vanwege zijn luide paringslokroep (tevergeefs; hij was echt de laatste).
Het Ayapaneco kreeg ook een liedje, een Midden-Amerikaanse taal die gesproken wordt door nog maar twee mensen op de hele wereld, Manuel en Isidro. Helaas hebben de twee jaren geleden ruzie gekregen en weigeren ze nog met elkaar te praten.
En tot slot schreef hij Dodo’s Lament, alvast een liedje voor de laatste mens.
De reeks liedjes is als live-concert opgenomen - speciaal voor deze binnenblijverige dagen - op een prachtige locatie in de binnenstad van Amsterdam. Met één camera, op drie verdiepingen, met vijf fantastische muzikanten, namelijk Mats Voshol (drums), Floris van der Vlugt (basklarinet), Julian du Perron (gitaar), Marieke Smit (zang) en Dave Wismeijer (basgitaar).
Wij mogen dit bijzondere concert aan jullie presenteren! Bekijk en beluister het concert hier!
(Mede mogelijk gemaakt door het Amsterdams Fonds voor de Kunst)