Bungalow & Zeeland in Amsterdam Bungalow & Zeeland in Amsterdam

De muziek van Zeeland doet soms denken aan de inmiddels wereldster Alt-J. Waar de muziek van Alt-J soms een donker en paniekerig gevoel geeft is de sfeer van deze muziek juist ontspannen en melancholisch. De zang van Tom Meijer klinkt live licht overheersend en de noten zijn regelmatig net te laag voor hem. Het is daardoor fijner om naar de instrumentale stukken te luisteren of naar Rutgers zang, die hoog is en als een aanvulling op de muziek voelt. Dit komt goed terug in het nummer ‘Happening’; de hoge zang en instrumentale delen maken dit een heerlijk lied om bij weg te dromen. Ook raakt het publiek gehypnotiseerd door de concentratie van de jongens. Ze draaien tijdens het aan honderden kleine knopjes en maken zo de nummers ter plekke tot wat ze zijn. ‘Zònder laptops op het podium!’, merkt een toeschouwer vrolijk op.

Rutger van Woudenberg en Tom Meijer zijn ondanks het ontvankelijke en hen bekende publiek duidelijk zenuwachtig en beseffen goed dat ze voor vrienden en familie met muziekkennis spelen. De jongens hebben beiden op het conservatorium gezeten en een andere toeschouwer benadrukt dat ook een groot deel van het publiek uit die stal komt, de meeste mensen in de zaal hebben bij elkaar in de klas gezeten. Dat is leuk om te merken, maar doet het bij vlagen meer als een schoolreünie voelen dan een concert. Tegelijkertijd is het daardoor een intieme avond, een mooi gegeven.

Bij Bungalow valt dat gevoel weg. Het is duidelijk dat Camille van de Pavert en Thomas Harmsen als Bungalow meer podiumervaring hebben dan de jongens van Zeeland. Dit optreden had ook niet misstaan op hippe festivals als Lowlands of Down the Rabbit Hole. De R&B-achtige muziek van Bungalow is leuk, maar tegelijkertijd ook minder origineel dan de rustige en afwisselende beats van Zeeland. Het nummer ‘Loving It’ is aanstekelijk en valt in de smaak bij liefhebbers van allerlei soorten muziek.

Bungalow was vanavond wat toegankelijker dan Zeeland, maar misschien zou Zeeland daar juist haar kracht uit moeten halen. Toegeven aan die conservatoriumachtergrond. Focussen op beats die als soundtracks van de beste films perfect zouden zijn en genieten van het draaien aan knoppen in plaats van zweten in een kleffe zaal. Misschien is het geen schande om laten zingen en opjutten van het publiek voorlopig over te laten aan een band als Bungalow.