Behind Barz X Yung Nnelg Behind Barz X Yung Nnelg

De 25-jarige Glenn Ascencion (Yung Nnelg - en wat krijg je als je Nnelg omdraait?) is geboren in Amsterdam-Zuid, maar op zijn tiende verhuisd naar het mooie Gein. Hij maakt pas sinds 2015 ‘serieuze’ muziek, zoals hij dat zelf noemt. Zijn passie voor muziek begon echter al in 2006, op de middelbare school. Toen hij twaalf jaar oud was kwam Glenn voor het eerst in aanraking met het computerprogramma FL Studio, waarop hij zijn eerste beats in elkaar knutselde. Op de middelbare school voelde Glenn zich een outsider, maar ook weer niet. Zijn passie voor muziek bestempelt hij namelijk als ‘uniek’, niet veel andere kinderen op school waren even enthousiast over muziek als hij. Iedere ochtend, na schooltijd en ’s avonds voor het slapen gaan checkte hij of er nieuwe muziek uit was gekomen, wat hij dan meteen downloadde en op zijn telefoon zette. Hij had slechts een paar vrienden die hier hetzelfde over dachten, met deze gasten vormde hij uiteindelijk de groep ’Shocking Beatz’. In die tijd luisterde Glenn veel naar T-Pain, Kanye West en Lil Wayne, wat hem inspireerde om vocalen te zoeken voor zijn geproduceerde beats. In de eerste instantie deed hij dat niet zelf, maar uiteindelijk probeerde hij het toch. In 2014 bracht Glenn ‘What Else’ uit onder de artiestennaam ‘Yung Nnelg’, een Soundcloud-album dat uiteindelijk de officiële start van zijn rapcarrière betekende. Nu, zes jaar verder, heeft Glenn een gemotiveerd team om zich heen. Van management tot aan vrienden, het ontbreekt niet aan motivatie vanuit zijn omgeving. Glenn zijn nummers gaan voornamelijk over reflecties uit zijn eigen leven en de sfeer in de studio tijdens het opnemen. Hij wil mensen goed laten voelen over zichzelf, maar hij wil ze ook aan het denken zetten. Een track waarop Glenn dat laatste uitstekend doet, is 'Nobody'. 

Janauri dit jaar bracht Yung Nnelg eindelijk zijn langeverwachte debuutalbum ‘Balans’ uit, waarop de track ‘Nobody’ te horen is. De track is ontstaan uit een lang gesprek in de studio tussen Glenn en producers KC en Kenneth Mensah. Een gesprek over geweld in Amsterdam, jonge kids die in de verkeerde situaties terecht komen en rivalerende buurten binnen de stad. Glenn vertelt dat veel van deze jonge kids niet voor het straatleven hebben gekozen, maar dat zij erin zijn meegesleurd door de mensen waarmee zij omgaan. Glenn heeft dit zelf nooit meegemaakt, maar hij is er duidelijk door aangeslagen. ‘’Ik wil mensen niet ‘judgen’ (= beoordelen), maar ik wil wel de situatie schetsen. Ik was toen niet per se anders dan de kids van vandaag, ik had gewoon een andere omgeving. Ik heb altijd al sterke voorbeeldfiguren en een duidelijk doel gehad in mijn leven, sommige kids hebben dat helaas niet’’ stelt hij. Voorbeeldfiguren waren zijn vader en zijn oom, maar ook bijvoorbeeld een artiest als Kanye West. De gevoelens van het gesprek uit de studio, maar ook de sfeer die gelezen kan worden van de straat, heeft Glenn allemaal in het nummer verwerkt. Het nummer is sterk beladen, wat volgens hem ook de redenen is geweest om er een kort nummer van te maken. ‘’Ik vind het belangrijk dat mensen de zwaarte van de track voelen. Ik wil ze het gevoel geven alsof ze in een bepaalde wereld zijn, de wereld die ik schets in deze track’’ legt Glenn uit. Terwijl hij destijds onderweg was naar de studio, hoorde Glenn de beat van het nummer in zijn hoofd en kwamen de ‘barz’ naar eigen zeggen vanzelf naar hem toe. Hij heeft de verse van het nummer in één keer opgenomen, gelijk bij binnenkomst. Die puurheid voel je ook, echt waar. 

Momma die lifestyle ja, die lifestyle die maakt me heartless
Show geen love aan nobody, ik verberg me achter m'n designer goggles

Glenn: ‘’Vanaf nu verplaats ik me in een van die kids. Hij praat gewoon hardop en vertelt aan zijn moeder waar hij mee zit.’’

‘’Waarom word je ‘heartless’ (= harteloos) door die bepaalde levensstijl?’’

Glenn: ‘’Je kan niet veel emotie tonen op de straat. Je kan bijvoorbeeld niet gaan huilen als je meid het heeft uitgemaakt met je, haha. Je moet je imago hooghouden.’’

‘’Op welke manier probeer je die gevoelens dan verborgen te houden?’’

Glenn: ‘’Ogen zeggen heel veel, dus als je je ogen bedekt met een zonnebril -in dit geval het liefst een dure- kan je al je emoties daarachter verbergen.’’

‘’Draag je zelf veel designer?’’

Glenn: ‘’Ik heb een lijstje met alles dat ik ooit wil kopen, daar wijk ik niet van af. Als ik uitbetaald krijg, dan koop ik soms wel iets duurs ja. Maar ik werk hard, dus je mag jezelf dan ook verwennen.’’

Decked out, stacked out posted in VIP alleen maar bottles
In ‘t licht van de lasers omringd door IG models

Glenn: ‘’De hele verse is eigenlijk een scène. Je bent harteloos, je staat in de club met je designer bril op en je bent ‘decked out, stacked out’. Je hebt de nieuwste drip (= dure/toffe kleding), je hebt het geld en flessen drank om je heen in de VIP. Het is eigenlijk een soort videoclip.’’ 

‘’En daarnaast zijn er ook nog modellen? Wat een luxe! Of zit hier nog wat achter?’’

Glenn: ‘’Je bent dus in de club, en opeens heb je allemaal (knappe) meiden om je heen. Ik zag hier eens soort film voor me, maar tegelijkertijd is dit een waarschuwing naar mezelf. Stel dat ik ook over een bepaalde tijd dat leven ga leven, dat ik eraan herinnerd word dat ik wel mezelf moet blijven.’’

Ze zeggen de streets love nobody
Maar straks ben je ‘n nobody

Glenn: ‘’Dit laatste stuk is heel erg multi-interpretabel. Als iemand je een ‘nobody’ noemt, noem je diegene gewoon een nietsnut. Er zijn in mijn ogen drie interpretaties mogelijk bij dit stuk. Ben je een nobody omdat je opgeslokt wordt door de straat, ben je iemand die niet gerespecteerd wordt door de straat of ben je je eigen leven letterlijk verloren door het straatleven. Wat de uitkomst ook is, het kan nooit positief voor je uitpakken.’’