Ginton brengt debuut-EP uit 'The Garden' Ginton brengt debuut-EP uit 'The Garden'

De producer heeft sinds zijn échte muzikale start op de Popronde in 2017 in korte tijd veel op zijn naam gezet: gitarist in de band bij Ronnie Flex en het produceren van tracks voor Drake en Gordo. ,,Dan stuurde ik maanden daarvoor van alles op, en opeens hoorde ik een riff van mij in een plaat terug. Ik was totaal verbaasd.” Nu heeft hij zelf volledig de touwtjes in handen en kan van A tot Z bepalen wat hij daadwerkelijk gebruikt van de muziek die hij maakt.

,,Al die ervaring komt hier samen. Ik heb zoveel geproduceerd in zoveel verschillende stijlen. Ik heb het wel zo gevoelig gemaakt dat ik gewoon heel goed in het maakproces ben geworden, het productieprogramma bijvoorbeeld. Tuurlijk is het nice om met mensen muziek te maken, maar in principe kan ik alles zelf. Dat is een heel vrij gevoel, gewoon heel chill.” En of hij er niet in verdwaalt, dat alle touwtjes en snaren in zijn handen liggen? “Nee, eigenlijk niet. Wat af is qua tracks, is af. En ik heb gelukkig een manager die ook mijn labelpartner is. Die is heel kritisch, haha.”

De inspiratie voor zijn eerste solo-EP The Garden is simpel: ,,Mijn muzikale tuin die je binnenwandelt. Je proeft van mijn fruit, mijn bloemen.” Wat die combinatie van zelf geproduceerde Afro House, gitaar en percussie live op het podium brengt? “Tropical fruits, dat is echt mijn ding. Dat in combinatie met het vermengen van andere genres en staat symbool voor de stijl van muziek. “Die smaak en dat zonnige gevoel moeten er echt vanaf knallen.” En laten we vooral de sloot aan warme vocalisten niet vergeten die te vinden zijn op de negen nummers tellende plaat.

,,Toen ik begon met het maken van muziek, merkte ik dat veel DJ’s sample vocals gebruiken. Daarmee stel je artiesten niet echt centraal, en daar wilde ik verandering in brengen, want dat vind ik het allerleukste: sámen met iemand een song maken en de verschillende werelden die hierin samen komen, op een organische manier met elkaar vermengen. Ik check vocalisten van over de hele wereld: Nigeria, Brazilië. Ik zoek op Instagram naar de sound die bij de track past.”

En dat hoeven echt niet altijd grote artiesten te zijn. ,,Het blijkt dat bekende namen helemaal niet nodig zijn voor succes. Mijn grootste track is Jolie Fille is met Layefa, een talentvolle Nigeriaanse zangeres die destijds zelfs nog geen Spotify profiel had en ook nog geen nummer had uitgebracht. Die heb ik aangemaakt voor haar. Vaak gaat die samenwerking ook een stuk sneller en vrijer omdat er minder lagen tussen zitten. Zo begon het eigenlijk ook: ik wil makkelijk kunnen schakelen.”

De bandmentaliteit is er ondanks de solistische kant van Ginton zéker niet uit. ,,Ik heb twee boys met percussie mee. Voor de mensen die weten wat percussie is: dat is eigenlijk een handtrommel. Het geeft gewoon meer dynamiek aan een DJ-show. Ik wil niet dat het gewoon het afspelen van plaatjes is.”

Ginton gaat verder: ,,Ik speel sowieso wel gitaar erbij, maar met hen kan ik de show nog veel dynamischer in elkaar zetten. Dus dat zou je zien: het is eigenlijk een soort hybrid DJ-slash-liveshow. Het is ook niet een DJ-show waarin ik gewoon wat nummers draai.”

Dynamischer en meer een echt optreden dan een standaard DJ-show. De DJ als tool gebruiken om nummers live te bespelen: een producer in hart en nieren dus, om de dansvloer te laten bewegen.

The Garden is naast Ginton’s muzikale vertaling ook heel persoonlijk. ,,Mijn achternaam is Ginton en betekent tuin. Toen begon het in elkaar te vallen: ik bén een tuin, maar mijn naam is ook tuin.” Maar dan wel een Afro House-tuintje met een heleboel organische bloemen, vermenging van genres, muzikale invloeden, en eh, instrumenten!

Het is zeker niet de eerste keer dat hij solo is gegaan. In Het Concertgebouw neemt hij de Kleine Zaal in juni al een keer over, en op Down The Rabbit Hole heeft hij ook al een flinke solo-appearance. ,,Sinds de show in juni ben ik me alleen maar aan het doorontwikkelen. Het was toen meer een set van anderhalf uur, en nu focus ik me echt op optredens die met elkaar verbonden zijn.”

Enne, heb je dan nooit moeite met stoppen met werken aan een track? ,,Eigenlijk niet, nee. Het is meer de keuze welke track het wordt. Ik kan met verschillende artiesten en muzikanten uit andere genres en werelden werken, dat is een onuitputtende stroom van inspiratie en energie. Veel muzikanten zijn perfectionistisch en kunnen nooit iets afmaken. Ik heb daar niet zoveel last van gelukkig. Daarnaast heb ik ook voor een bepaald genre gekozen, waardoor er ook (niet verplicht, welteverstaan) regels zijn waar ik me op kan focussen. Zoals het BPM: dat zit op 122. De drums hou ik ook enigszins hetzelfde. Een goeie build-up is essentieel: dan wéét ik dat de drop exact goed valt.”

De lijst van inspiratiebronnen voor Ginton? ,,Die kan zo lang doorgaan. Ik ben sowieso heel erg geïnspireerd door artiesten uit de zeventig jaren. De tijden van Santana, dat is echt mijn holy grail. Wat ik probeer te doen met mijn muziek is een moderne versie van die sound maken. Kijk ik naar inspiratie voor de muziek die ik nu (anno 2025) maak, dan hou ik echt van Sparrow & Barbossa. Die komen uit Miami en die sound vind ik heel nice.”

Noem eens een house-DJ die zijn nieuwe muziek uitbrengt op vinyl? Ginton denkt na: ,,Ja, die act voor mij op Down The Rabbit Hole had dat, maar je ziet het niet vaak. Daarbij krijg je echt een fysieke link met muziek, je voelt het gewoon veel intenser. Die link wil ik leggen en dat kan dus met de plaat die we midden oktober gaan uitbrengen. En ja, ik ben gewoon een vinyl lover, ik heb een goeie selectie thuis en dank dat mijn fans een fysiek product net zo waarderen.”

Qua design wil hij ook echt teruggaan naar die jaren ’70. ,,Ik had een oude plaat van Donna Summer erbij gepakt, en het lettertype - à la graffiti - ook meegenomen naar het design van mijn plaat.”