De afgelopen maand is het goed verdeeld als het gaat om de tweetaligheid. Twee Engelstalige tracks en twee Nederlandstalige tracks. De muzikale route loopt langs van altarnative baroque pop met theatrale invloed, Nederlandstalige muziek met een knipoog naar de filosofie, onvervalste blues uit de polder en als laatste onvervalste Nederhop aan de Noordzee. Het is juli in een notendop.

Daisy Bellis

Dubbel leven

De alternative baroque pop van Daisy Bellis slaat aan. Wie goed luistert, hoor het theatrale erin terug. Dat is al met de single Goddess Of Love al het geval geweest en met de single Strange Blood is dat eveneens het geval. Waar Goddess Of Love twee maanden geleden en een plek op 3FM heeft weten te veroveren, kan dat ook wel voor de opvolger.

Daisy Bellis is min of meer het geesteskind van Madelief Gal en duikt in een mythische wereld, waar de muziek het verhaal vertelt over vrouwelijkheid en natuur. Met de nieuwe single Strange Blood is dat decor hetzelfde. Het speelt zich af in de mystieke bossen en vertelt het intrigerende verhaal van een vrouw die een dubbel leven leidt naast haar man. Alleen in de natuur verkent ze de bossen en wordt ze geleidelijk één met de geluiden om haar heen. Daisy Bellis vertelt het met haar muziek en de vraag is of de vrouw zich uiteindelijk volledig los kan maken van haar relatie. Geïnspireerd door de natuur, brengt Daisy Bellis deze innerlijke strijd en transformatie tot leven in haar muziek.

Opnieuw zijn er de typische Daisy Bellis kenmerken erin terug te horen zoals haast de bombastische drum partijen, ingetogen pianostukken en de hemelse stem van Daisy Bellis zelf. Het theatrale is te vergelijken met een grootheid als Kate Bush. De muziek kent invloeden van Loreena McKennitt en Florence And The Machine. Het is een mix van mystieke altpop met verhalende teksten. Het zal zeker niet het laatste zijn van Daisy Bellis.

Astronaut

Dagdromer komt met gelukkige single

Je kunt misschien veel zeggen over Pelle Bast. Zijn Nederlandstalige project Astronaut is inmiddels niet meer onopgemerkt gebleven. De meest recent verschenen single van zijn hand, is Très Heureux.

Pelle Bast omschrijft als dagdromer en ook amateur filosoof. Met zijn meest recente single lijkt hij alles en iedereen op het verkeerde been te zetten met de titel. Alleen Astronaut is Astronaut niet, als dat weer gebeurt met een flinke knipoog en uiteraard de nodige vrolijkheid. Het opzwepende van de gitaar maar ook vooral de viool en de trompet maken het nummer vrolijk. Het lijkt allemaal zo simpel, maar om alles eensluidend te maken en te laten klinken is toch wat meer nodig. De single Très Heureux klinkt als een klein orkestje.

Astronaut zelf mag zich gelukkig prijzen. De agenda is redelijk gevuld met optredens.

Harlem Lake

Blues ballad

Harlem Lake staat behoorlijk in de belangstelling. De band is bezig met nieuw materiaal en heeft al wat nieuwe singles uitgebracht het afgelopen voorjaar. Daarnaast heeft de band optredens gedaan bij Leo Blokhuis en 3voor12 Noord-Holland Vloedgolf in Alternative FM.

Daar hoort Crying In The Desert ook bij. Het nummer kent een bepaalde spanning, wat vooral zit in het gitaararrangement door Sonny Ray van de Berg op de single. Het gitaarwerk van Sonny draagt de single en de stem van Janne Timmer doet op de single min of meer de rest. Het gaat meer om de instrumentale kant van de single waarbij eigenlijk alles in zit en waar Sonny Ray eigenlijkbehoorlijk los gaat. Spannende blues waarbij je de beelden zelf kunt invullen.

Harlem Lake gaat in september een aantal optredens doen. Bovendien is de band bezig om later het album The Mirrored Mask uit te gaan brengen.

Siggy & D1ns

Luxeus zijn op de Zeeweg

In een tijd waar behoorlijk veel optredens zitten, liggen er toch nog een aantal nieuwe nummers van Siggy & D1ns klaar om nog te worden uitgebracht. Dat is dan de extra toevoeging van het album Op De Zeeweg en met de vier extra nummers dezelfde titel met daarachter 'Deluxe'.

Immers er zitten vier extra nummers bij. Zijn die dan de moeite waard? Zeker wel, want de Zandvoortse buurjongens houden niet op met het maken van nieuwe dingen. In juni hebben ze nog een optreden gedaan in de Melkweg en inmiddels zijn de heren op verschillende plekken in zowel Nederland als ook in Spanje te zien. Reden te meer voor het tweetal om zich nu te richten op de optredens en geen interviews meer te geven.

Dan de vier tracks, met Toxic Shit, Eigenwijs, Mon Frère en Bij Jou. Het thema toxische relaties bespreken de heren op Toxic Shit en hoewel Siggy op deze track het al over eigenwijs heeft, zit dat toch echt op Eigenwijs. Een haast Dr Dré achtige track, die het duo perfect weet uit te voeren. Confronterend is het zeker, want Siggy & D1ns lijken zichzelf haast te fileren, maar tegelijkertijd zit er ook een onderliggende boodschap in, wat ook terecht de kracht is van Eigenwijs. Mon Frère is een donkere hiphop song met een echte rap van D1ns. De dromen, de zelfkant en ook broederschap. Alles zit er in. Bij Jou kun je echt een hiphop smartlap noemen. Eigenlijk is het zelfs heftiger dan een smartlap. Als je zoiets kunt doen, zit je al op het next level. Een zwoel hiphopnummer, maar met een behoorlijke soul en ook een r&b invloed.