Veelzijdige Elvira presenteert haar debuutalbum in Patronaat Veelzijdige Elvira presenteert haar debuutalbum in Patronaat

De studente Siobhan Lemaire aan de HKU studeert Muziek en Technologie en dat laat ze op het podium horen als Sio’s Orange Core, want haar muzikale werk zitten vol met stemvervormers en loops met daaronder een aantal elektronische beats. Ze heeft al This Mixtape Is Powered By Tjendol uitgebracht. Van die EP speelt Sio inderdaad een aantal nummers. Eclectisch is wel het woord wat het beste bij haar muziek past. Bovendien heeft ze een stem die diep in je vezels van je lijf weet door te dringen. Creatief is Sio zeer zeker, want er zitten behoorlijk wat invloeden in haar muziek. Elektronica en beats klinken veelvuldig. Bovendien weet Sio met haar optreden op het podium de verhalen bij elk nummer te vertellen. Zoals het moment dat ze een liedje laat horen, waarbij ze zegt dat je tijdens het bekijken en beleven van een optreden spieren gebruikt, waarvan je niet eens weet dat je ze hebt. Daar heeft ze dan een liedje over gemaakt en inderdaad het is een uiterst dynamisch nummer. 

Na het optreden en de pauze is het de beurt aan Elvira. Ze begint in haar eentje en laat daar nummers horen die niet op haar debuutalbum staan. Het is voor Elvira wel een vertrouwde plaats om haar albumrelease van Am I Even Thinking? in Patronaat Haarlem te doen. Tijdens haar solo optreden laat Elvira zien en ook horen hoe veelzijdig ze kan zijn en dat met in feite één instrument een song de rijk is aan geluiden, de zaal in kan slingeren. Het is haast magisch en Elvira is iemand die de juiste gevoelige snaar kan raken. Niet alleen, als ze in haar eentje speelt. Tijdens deze soloset laat Elvira nummers horen zoals While You Were Sleeping en Superstar horen. Eerstgenoemde song heeft Elvira zelfs laten horen tijdens haar voorronde van de Rob Acda Award in 2022. Het zijn misschien wel songs die de muzikante afkomstig uit Haarlem misschien nog wel gaat uitbrengen.

Tijdens het tweede gedeelte komt Teun Polderman erbij om vervolgens nummers van het album te spelen. Vooral daar toont Elvira daar haar muzikale veelzijdigheid, want hoewel ze Even Worse op deze avond niet speelt, is het een soulnummer die je doet denken aan de hoogtijdagen van de soul uit de sixties. Een chansonachtig nummer is Blue Monday met daarin de klanken van een accordeon. Een zwierig nummer in schril contrast met de inhoud van de song zelf. Gevoelige kanten toont Elvira eveneens op bijvoorbeeld het titelnummer, maar ook You May Touch Me In The Meantime. Elvira brengt het nummer met heel veel bezieling. Vooral in dat laatstgenoemde nummer klinkt de hunkering in door. Een van de laatste nummers die Elvira samen met Teun laat horen is Crystal. Alsof je je in een boeddhistische tempel waant. Crystal ademt die sfeer uit. Dat laatste nummer wat Elvira speelt, is best bijzonder, want ze heeft het al een tijdje geleden als demo opgenomen. Des te mooier dat het op het debuutalbum terecht is gekomen. De afsluiting is met Focus, waar ze net als Crystal de song als demotrack heeft opgenomen. Het wachten op het debuut van Elvira is het dubbel en dwars waard.