Thames blinkt uit in distortion Thames blinkt uit in distortion

De band speelt meer nummers dan op hun recent uitgebrachte EP Lessons For The Patriarchy. Te horen zijn Tea, Burn, Mr Postman, Astonishment en Kind and Cruel. Ook waagt de band zich aan nieuw werk want er wordt aan een album gewerkt vertelt Baartman achteraf en dat met een vol festivalagenda voor de boeg. Het toont het enthousiasme en energie die de band aan de dag legt die je ook terug ziet op het podium. De gitariste Pleun gaat in de nummers compleet los en opent alle distorsie registers die ze onder voetbereik heeft wat voor een zuigende psychedelische sfeer zorgt.

Het muzikale geheel is meer dan de opstelsom afzonderlijke muzikanten en overstijgt de band het niveau van de individuele inbreng. Je hoort en voelt het magische surplus als de band zich meer dan door het collectief wordt gedragen, opgetild wordt door de composities. De muziek komt caleidoscopisch tot je in een uitwaaierende en gelaagde wall of sound. Dit is pure kunst!

Met deelname aan de Popronde en uitverkoren OOR-talent vorig jaar, gouden plakken in de Indie Chart voor Burn en Tea, de recente volgens Merlyn zeer geslaagde EP lancering in Paradiso en optredens op Noorderslag laat Thames zien aan een volwaardig fundament te werken. Ze oogsten hun succes gaandeweg, synchroon met hun flow en missie. We gaan meer moois zien en horen.  

Met de nieuwe single Astonishment dat gaat over de brute inval in Oekraïne door Rusland brengt deze punkband haar engagement. De ultieme verbazing over enkele mannen uit het Kremlin die hun dictoriale wil kunnen uitoefenen tegen een broedervolk, kwetsbare burgers en zichzelf onaantastbaar wanen. De verbazing over het onbegrijpelijke van deze oorlogsdaden is de wens tot een andere wereld waar juist uit verbroedering van verschillende geesten een vredelievende wereld kan voortkomen.

Baartman brengt contrasten in de composities. Stoere, ruige muziek versus een menslievende boodschap om de wereld meer in balans te krijgen. Waarbij hij het patriarchaat van dominante mannelijke rollen gericht op macht en onderdrukking bevraagt als anderzijds hij het licht laat schijnen op masculinisme waarbij andere vormen van mannelijkheid, waar mannen zichzelf kunnen, in de spotlights zet. Zo zingt hij in het nummer Tea:

Het lied Kind & Cruel typeert Baartman als de song over de ultieme patriarch. Een nummer over de dwingende kracht van het patriarchaat en waar je dan tegen aan kan lopen.

Met de hedendaagse maatschappijkritische postpunk van de frontman wil hij juist verbinding maken, óók mensen bereiken die het zijn-wie-je-bent verwerpen. De boodschap; ten alle tijden kunnen zijn wie je bent, wie je voelt die je bent in een vrije samenleving waar een minderheid volledig geaccepteerd wordt. Het maakt namelijk niet uit wat je seksuele geaardheid is, of hoe je je voelt, of hoe je je identiteit uitdraagt! Dat is en zal nooit bedreigend zijn, voor niemand niet. Wel als je angst voelt als je niet jezelf mag of kan zijn door kortzichtige uitspraken of belemmerende meningen van anderen. Merlyn breekt met een persoonlijk getinte statement tussen de nummers door daar een lans voor; wees jezelf, altijd!

De naam van de band komt uit het boek Heart of Darkness van Joseph Conrad. Het onderstaande citaat staat symbool voor een wijde blik op de wereld schier vol mogelijkheden.

“Thames stretched before us like the beginning of an interminable waterway. In the offing the sea and the sky were welded”

Hier komt de zee en de hemel samen in een oneindige wereld van vrijheid en zo bevrijdend is de muziek van Thames ook.