Overrompelende blues van Harlem Lake in Patronaat Haarlem Overrompelende blues van Harlem Lake in Patronaat Haarlem

Janne Timmer van Harlem Lake begint met een uiterst kwetsbaar nummer, waarbij ze zichzelf begeleid op de piano. Het is de ouverture van wat nog gaat komen. Lichten uit en een spot gericht op de frontvrouw die met kraakheldere stem Dear Times in een stille zaal laat horen. Na dit uiterst rustige nummer komt de rest van de band op die allen een introductie krijgen. De spanning is voelbaar, want Harlem Lake heeft voor het optreden aangekondigd dat een Nederlandse muzieklegende in de persoon van Tineke Schoemaker enkele nummers meedoet. Als het moment daar is, vertelt Janne over de ontmoeting met Tineke die ze heeft voor de pandemie. Een introductie is niet nodig want Tineke Schoemaker maakt deel uit van Barrelhouse en die band is nog steeds actief en bestaat inmiddels alweer vijftig jaar. Eigenlijk gaat het dan echt plankgas als Tineke meedoet, waarbij Tineke zelfs de leading vocals voor haar rekening neemt en waar Janne de backing vocals doet. Met Worrying You Off My Mind speelt Harlem Lake een gospelversje. Voor ontspanning is ruimte, want het valt zowel Janne als Tineke op dat de dames goed zijn vertegenwoordigd in de zaal. ,,Vind je ook niet dat er veel mooie dames in de zaal zijn?”, vraagt Janne aan Tineke. Voor al die dames speelt Harlem Lake 99 Pounds. Dat nummer is oorspronkelijk van Ann Peebles, maar is ook dikwijls gespeeld door Barrelhouse.

Als Tineke van het podium vertrekt, begint langzaam aan de introductie van het album wat sinds en maand te beluisteren is. Met Carry On trapt Harlem Lake af voor het tweede deel. De blues, maar ook de invloeden van country en rock zijn al merkbaar met gitaarsolo’s van Wick Hayen. Dat blues een manier van leven is en zelfs een levensstijl kan zijn, blijkt uit het songmateriaal van Harlem Lake. Het is getectyleerd en beschrijft levens van mensen die ergens tegen aan lopen en waar de sporen in de ziel achterblijven. Het is emotie. ,,Het mooie van muziek maken, is om mensen met elkaar te verbinden”, zegt Janne. Vooral als ze haar verhaal vertelt over The Thought Of You. Juist dat nummer gaat door merg en been. Dat is blues in optima forma en Harlem Lake voert het uit. De band speelt nog een song vol wijsheid en dat is To Tell You I’m Sorry. Het is iets toegeven waar jijzelf de fout maakt.

Als je deze songs hoort met de meeslepende blues die Harlem Lake laat horen, krijgen mensen bijna een gezicht met een verhaal wat daarbij hoort. Kortom blues met een smoel. Bij die lange uithalen op het orgel van Dave Warmerdam doet dit bij de oudere bezoeker misschien denken aan een andere illustere toetsenist uit lang vervlogen tijden…Rick van der Linden. Inderdaad die. Heeft hij niet heel even van zijn wolk zitten meekijken hoe Dave met die partijen op zijn Hammond een beetje doet denken van Ekseption? Het is haast symfonisch wat uit het instrument klinkt. Wat betreft geluid is het een wereld van verschil, want Harlem Lake speelt toegankelijke blues. Het nummer Crying In The Desert met de gitaarpartijen van Wick doet soms denken aan een andere illustere gitarist. Ene Mark Knopfler, waarbij Harlem Lake met dat nummer gewoon niet onder doet voor de grote gitarist uit tijden die inmiddels achter ons liggen. Dan is er nog een drumsolo waar drummer Benjamin Tobijn helemaal in zijn element komt. Het is de weg naar de afsluiting van een zinderend optreden.  Wat overblijft na een avond spelen in Patronaat Haarlem is het album zelf die eindeloos doorklinkt in de avond en nacht die komen gaat…